คาราโอเกะสนุกจังเลย! สุดยอด!!

ร้องเพลงไปเยอะ ชักเริ่มหิวนิดๆ แล้วสิ

นั่นสิคะ เข้าคาเฟ่กันดีไหมคะ
ที่ถนนฝั่งตรงข้ามต้องมีร้านที่ทำแพนเค้กอร่อยอยู่ด้วยค่ะ

แต่ว่า…ถ้าหอบข้าวของขนาดนี้เข้าร้าน
จะไม่ไปทำให้เขาลำบากเหรอคะ?

พวกเราก็มีหลายคนด้วยเนอะ~

อ๊ะ ถ้างั้นๆ มาบ้านคุณไอดีกว่า! มากินมอนจะกันนะ!

(หลานจู) มอนจะ!?
(มีอา) มอนจะ?

[Fade in/out.]

หืม ที่นี่น่ะเหรอร้านที่ครอบครัวของไอทำกิจการอยู่

ทุกคน มานั่งตรงนี้นะ ส่วนของวางไว้ทางนี้

ขอบใจนะ ไอ! ตั้งแต่ที่ได้ยินเรื่องบ้านของเธอ
หลานจูก็อยากมาสักครั้งตั้งนานแล้วล่ะ!

จริงเหรอ? ดีใจจัง~!
แบบนี้ยิ่งมีแรงฮึดในการเตรียมร้านเลย!

พอได้กลิ่นหอมที่ลอยฟุ้งทั่วร้าน ท้องก็หิวขึ้นมาเลยค่ะ
จะสั่งอะไรกันดีล่ะคะ?

เอาจริงเรายังไม่ค่อยเข้าใจเลย
ว่า “มอนจะยากิ” มันคืออะไร

หลานจูจะอธิบายให้ฟังเอง!
มอนจะยากิคือ 1 ในอาหารแห่งจิตวิญญาณที่ญี่ปุ่นภาคภูมิใจ!
เค้าว่ามันอร่อยมากๆ เลยล่ะ!

อยากให้อธิบายให้เห็นภาพกว่านี้หน่อยอะนะ

ขอเมนไทโกะชีสโมจิอันนี้ที่มีเขียนกำกับไว้ว่าขายดีที่สุด!
แล้วก็ซีฟู้ดกับหมูกิมจิกับชีสจุใจ รสราเม็ง ทูน่าคอร์น…

เพิ่งเริ่มก็สั่งซะเยอะเลย นี่เธอกะจะกินขนาดไหนเนี่ย

เอาเป็นว่าขอเมนไทโกะชีสโมจิกับซีฟู้ด 2 อย่างก่อนก็แล้วกันค่ะ

ได้จ้า~ รับทราบ!

ฉันเอาอันนี้ดีกว่า ช็อกโกแลตบานาน่ามาชแมลโล่

เอ็มม่าจัง อันนั้นไว้ท้ายสุดเถอะ~

[Fade in/out.]

ขอโทษที่ให้คอยจ้า~!
รับเมนไทโกะชีสโมจิกับซีฟู้ดไปก่อนนะ!

นี่น่ะเหรอมอนจะยากิ!
ในที่สุดก็ถึงเวลาที่ได้กินมันแล้วสินะ!

แล้วต้องกินยังไงเนี่ย?

เอ๊ะ ไม่รู้หรอกเหรอคะ?
เมื่อกี้เห็นทำท่าทางอย่างกับค้นคว้ามาอย่างดีนี่นา

เทส่วนผสมลงไปบนกระทะร้อนๆ ก่อน
แล้วใช้ตะหลิวสับให้เป็นชิ้นเล็กๆ จากนั้นก็เกลี่ยให้เป็นรูปโดนัท
แล้วใส่น้ำซุปลงไปตรงกลาง

พอสุกได้ที่ก็กวาดส่วนผสมรอบๆ มาผัดคลุกรวมกัน
ก็เสร็จเรียบร้อย!
เวลาจะกินก็ใช้ตะหลิวอันเล็กๆ นี่ตักเอานะ

ต้องทำเองสินะ แค่รู้วิธีทำก็ไม่มีปัญหาแล้วล่ะ!
เอาตะหลิวกับมอนจะมาทางนี้! เดี๋ยวหลานจูจัดการทุกอย่างเอง!

ดะ เดี๋ยวก่อนสิ ยังไม่ได้ทาน้ำมันเลยนะ…!

ย้ากกก!!

อ๋า! บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวก่อน…!!

[Fade in/out.]

รูปโดนัทเหรอ…แบบนี้ใช้ได้ไหม?

ค่ะ คิดว่าโอเคแล้วล่ะค่ะ
ต่อไปก็เทน้ำซุปลงไปตรงกลางแล้วปล่อยให้เดือดสินะ
ใส่เลยนะคะ~…!

…เหวอ เหวอ ไหลออกมาแล้ว!
ส่วนเหลวๆ มันไหลออกมาอะ! แบบนี้ทำไงดีล่ะ!?

แนวกั้นสูงไม่พอหรือเปล่านะ…
แต่ไม่เป็นไรหรอก ใจเย็นๆ แล้วเอาตะหลิวดันกลับเข้าไปสิ

จะ จริงเหรอ? ดันกลับเข้าไปยังไงก็ไหลออกมาอยู่ดีอะ

ไม่เป็นไรๆ นั่นไง มันเริ่มสุกจนแข็งตัวแล้วล่ะ
ที่เหลือก็แค่เอาส่วนเครื่องกับน้ำซุปมาคลุกผสมเข้าด้วยกันนะ

ดีจังเลยนะมีอา ที่มีคุณครูใจดีคอยช่วยดูให้

นะ หนวกหูน่า! ของแค่นี้เดี๋ยวเราก็ทำเองได้แล้ว
แต่ยังไงก็ขอบคุณไว้ก่อนก็แล้วกัน อายูมุ

ฮิๆ♪ ด้วยความยินดีจ้ะ♪

[Fade in/out.]

ฟู่ ฟู่ ฟู่… อืม~~ อร่อยจังเลยค่ะ!

ไม่ว่ากินเมื่อไหร่ มอนจะของบ้านไอจังก็ชั้นเลิศจริงๆ นา~

กลิ่นหอมๆ ของส่วนที่เริ่มเกรียมกับรสเค็มๆ เนี่ยชวนให้ติดใจจริงๆ
…ฟู่ ฟู่…

อร่อย! อร่อยจังเลย!
เพิ่งเคยกินอาหารแบบนี้เป็นครั้งแรก…!
โลกยังมีอะไรที่หลานจูไม่รู้จักอยู่อีกมากมายเลยสินะ!

ท่าทางจะถูกใจกันนะ ค่อยยังชั่วหน่อย
ถ้าลูกค้าที่มาครั้งแรกรู้สึกพอใจ ทางเราก็ดีใจไปด้วยน่ะ!

บอกตามตรง ตอนแรกเราก็แอบสงสัยนะ
ว่ามันคือของอร่อยจริงๆ เหรอ

คุณมีอา พูดแบบนั้นมันออกจะ…

ไม่เป็นไรหรอกชิโอตตี้
การรับฟังความเห็นของลูกค้าก็เป็นหน้าที่ของร้านเราเหมือนกัน
แล้วไงต่อเหรอ มีอาจิ?

อืม… ก็มีทั้งแบบที่ใส่ทั้งเนื้อทั้งผักทั้งปลา
แบบที่ใส่ชีสจนท่วมก็มี แบบที่ใส่ผลไม้ก็มี
อารมณ์แบบใส่มันทุกอย่างเลยน่ะ

แต่ว่าพอลองกินแล้วความคิดเปลี่ยนไปเลย
ถึงส่วนผสมจะดูมั่วๆ ซั่วๆ แต่ก็ผสานกันได้อย่างลงตัวบนกระทะ
จนออกมาเป็นอาหารชั้นเยี่ยม… อร่อยสุดๆ เลยล่ะ!

ฮิๆ♪ ขอบใจจ้ะ!

ใช่ มอนจะน่ะจะเป็นอะไรก็ได้
อะไรที่ดูน่าอร่อยก็ใส่ลงไปได้หมดแหละ
ยิ่งใส่มากเท่าไหร่ก็ยิ่งอร่อยมากเท่านั้น อิสระแบบสุดๆ

แม้แต่ส่วนผสมที่มองเผินๆ ดูไม่น่าเข้ากัน
เราก็เอาข้อดีของมันมาผสมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันได้
มอนจะที่เกิดมาด้วยวิธีนั้น เป็นอาหารที่อร่อยที่สุดในโลกเลยล่ะ!

เอาของที่ไม่เข้ากันมาผสมกัน
จนกลายเป็นของที่สุดยอด… แบบนั้นมันเหมือนกับ…

จริงด้วยนะคะ ดึงเอาข้อดีของส่วนผสมแต่ละอย่างมารวมกัน
ทำให้ความอร่อยเพิ่มมากขึ้น วิเศษจริงๆ ค่ะ!

ใช่! อร่อยกว่าอาหารชนิดไหนๆ ที่เคยกินมาเลย!
ง่ำๆๆ อ๊ะ ร้อนๆ ง่ำๆ…!

อ๊า~! เหลือแค่นี้ซะแล้วเหรอ!
คิดจะกินคนเดียวหมดเลยหรือไงคะ!?
เหลือไว้ให้พวกคาสึมินบ้างสิคะ!

ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ ทำไม่ได้หรอก!
อร่อยมากจนมือขยับไปเองนี่นา!

ฮ่าๆๆ! ท่าทางทุกคนจะยังกินไหวอยู่นะ
ไอจัง ขอสั่งเพิ่มอีกได้ไหม?

ได้อยู่แล้วสิ! กินกันให้เต็มอิ่มไปเลยนะ!