ให้เรายืมพลังของคุณหน่อยเถอะ
มาจัดงาน School Idol Festival ด้วยกันนะคะ!

มันต้องเป็นความทรงจำที่แสนจะตื่นเต้นไปชั่วชีวิตแน่…
มาสนุกกับอีเวนต์ที่ทำให้ใจเต้นแรงไปด้วยกันเถอะค่ะ!!

อายูมุจัง!

เอ๊ะ!?

แฮ่ก แฮ่ก…
พอดูถ่ายทอดแล้ว มันทนอยู่เฉยๆ ไม่ได้น่ะ

เอ่อ… คะ คือว่า…

เดี๋ยว ให้ฉันพูดก่อน!

เอ๊ะ…

ขอโทษนะ! ฉันเป็นฝ่ายผิดเอง!

ทั้งที่ฉันเคยพูดไว้ว่ามาทำให้มันเป็นงาน School Idol Festival
ที่ทุกคนช่วยกันสร้างและสนุกด้วยกันได้แท้ๆ แต่เป้าหมาย
กลับกลายเป็นแค่จัดงานให้สำเร็จอย่างเดียวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

ฉันมองไม่เห็นความรู้สึกของอายูมุจัง…ของนิจิกะซากิทุกคนเลย
แบบนั้นมันจะมีความหมายอะไรล่ะ…

ตอนนั้นอายูมุจังรู้สึกได้ว่าฉันไม่มองรอบข้าง
เธอเลยบอกให้ฉันรู้ตัว แต่ฉันกลับพูดจารุนแรงกับเธอ…

อะ อีกอย่าง ฉันเห็นของขวัญแล้วนะ
ฉันรู้แล้วว่าอายูมุจังเป็นห่วงฉันมากแค่ไหน
ซาบซึ้งมากเลยล่ะ

เพราะฉะนั้นฉันเลยรู้สึกผิดมาก
อายูมุจังเป็นห่วงฉันถึงขนาดนี้ แต่ฉันกลับทำให้เธอเสียใจ…
ถ้าไม่ได้คืนดีกันอีกแล้วจะยังไงดี คิดแล้วก็ปวดใจไปหมด

ขอโทษจริงๆ! ฉันอาจไม่มีสิทธิ์พูดแบบนี้…
แต่ถ้าไม่มีอายูมุจังละก็…ฉันอยู่ไม่ได้หรอก
ถ้าหากไม่มีอายูมุจังอยู่ด้วย ฉันก็ไม่มีสนุกหรอก

เพราะอย่างนั้นฉันเลยอยากคืนดีกับอายูมุจัง!
คืนดีกันเถอะนะ! ขอร้องล่ะ!

ดะ เดี๋ยวสิ!
ฉันเองก็พูดแรงกับเธอไปไม่น้อยเหมือนกัน!

เรื่องนั้น…

ไม่หรอก ทั้งที่ฉันรู้ดีว่าเธอพยายามเพื่อพวกเราทุกคน
แต่ฉันกลับเอาความรู้สึกตัวเองเป็นใหญ่
จนพูดอะไรเห็นแก่ตัวออกไป

ไม่ใช่แค่นั้น ในขณะที่ทุกคนกำลังลำบากฉันกลับโดดชมรม
ไม่ช่วยอะไรใครเลยสักอย่าง ทำตัวสบายอยู่คนเดียว
ต้องขอโทษจริงๆ นะ!

พออยู่ห่างกันแล้วถึงได้รู้ ว่าเธอมีความสำคัญแค่ไหน
และฉันหลงใหลในสคูลไอดอลมากแค่ไหน!

ฉันอยากเป็นสคูลไอดอลกับทุกคนต่อไป
อยากคืนดีกับเธอ พยายามไปด้วยกันอีกครั้ง
แล้วก็อยากจัดงาน School Idol Festival ด้วย!

เพราะฉะนั้น ช่วยคืนดีกับฉันเถอะ!

เรื่องนั้น…มันแน่นอนอยู่แล้ว!
จากนี้ไปถ้าฉันเผลอไม่สนใจรอบข้างอีกละก็ ดุกันได้เลยนะ

เช่นกันจ้ะ จากนี้ไปช่วยมองฉันตลอดไปเลยนะ…

อายูมุจัง…ขอบคุณมาก
จากนี้ไปก็ฝากตัวด้วยนะ

ฉันก็ขอบคุณเหมือนกัน ที่เธอคอยอยู่เคียงข้าง คอยสนับสนุน
รวมทั้งเรื่องที่ชวนฉันมาเป็นสคูลไอดอลด้วย!

ฮ่ะๆๆ

แหะๆๆ

อายูมุกับประธานชมรมเรามากะหนุงกะหนิงกันอยู่ในหอประชุมล่ะ~!

ภาพถ่ายทอดไปทั่วโลกแล้วนะคะ~!

พวกเราเป็นสคูลไอดอล จะให้ผู้ชมเห็นเบื้องหลังเวทีไม่ได้นะ~

ทะ ทุกคน ทำไมถึง!?

พอได้ดูไลฟ์สด ทุกคนเลยอยากมาหาคุณอายูมุล่ะ เนอะ?

อื้อ! โล่งอกไปที… ที่อายูมุจังกลับมา

เหมือนเวลาประธานไม่อยู่แล้วรู้สึกขาดอะไรไปนั่นแหละ
เวลาอายูมุไม่อยู่ก็รู้สึกขาดอะไรไปเหมือนกัน

ค่อยยังชั่ว…ค่อยยังชั่วหน่อย…ฮึก…

เดี๋ยว…ชิสึโกะร้องไห้เหรอ!?

มะ ไม่ได้ร้องสักหน่อย… ฮึก ฮือ~!

ดะ เดี๋ยวก็ร้องตามกันพอดี…
ฮึก… แง้ รุ่นพี่อายูมุ~!

ทุกคน ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ…!
ขอบคุณนะที่เหลือที่…เอาไว้ให้ฉันนะคะ…!

แน่นอนสิคะ!
ก็เราเป็นพวกพ้องที่มีความฝันเดียวกันนี่นา…ฮึก…

ให้ตายสิ…
คนทั้งโลกเห็นหน้าตอนร้องไห้ของพวกเธอกันหมดแล้วนะ

ตอนนี้มีคนดูอยู่กี่คนน่ะ?

…เยอะมากๆ
รินะจังบอร์ด “หมุนๆ~”

มีคนที่ได้ฟังอายูมุพูดเยอะแยะขนาดนี้เชียว…

ดูคอมเมนต์สิ ทุกคนบอกให้พวกเราสู้ๆ ล่ะ…

ฮิๆ ได้รับกำลังใจขนาดนี้
ไม่พยายามคงไม่ได้แล้วล่ะค่ะ

อืม มาลอง…ท้าทายกับเรื่องนี้อีกครั้งเถอะ
แล้วก็ต้องจัดงาน School Idol Festival ให้ได้เลย!

คราวนี้ต้องให้พวกเราช่วยด้วยนะ

แน่นอนสิ! ฉันรู้แล้วว่าแค่ตัวคนเดียวทำอะไรไม่ได้สักอย่าง
เราทุกคนมารวมพลังกันเถอะ!

โอ้!

อ๊ะ! จะ จริงสิ ตอนนี้กำลังไลฟ์อยู่นี่นา!!

อะ เอ่อ…ถึงทุกคนดูไลฟ์นี้อยู่…
ทั้งที่กำลังไลฟ์อยู่แท้ๆ แต่เป็นเรื่องวุ่นวายแบบนี้
ต้องขอโทษด้วยนะคะ

สมาชิกชมรมทุกคนมาหาฉัน… และฉันก็ได้คืนดีกับเด็กคนนั้นแล้วล่ะ
ขอบคุณทุกคนด้วยนะคะที่ส่งคอมเมนต์เข้ามามากขนาดนี้

พวกเราจะทำให้งาน School Idol Festival
เป็นอีเวนต์ที่แสนสนุกให้ได้เลย!
ถ้าทุกคนรู้สึกสนุกไปด้วยกันก็จะดีใจมากเลยค่ะ!

สุดท้ายนี้ ขอร้องเพลงที่เต็มไปด้วยความรู้สึกทั้งหมดของฉัน
ในตอนนี้นะคะ มันเป็นเพลงแห่งจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่สุดสำหรับฉันเลย
เชิญฟังได้เลยค่ะ! “Yume e no Ippo (ก้าวแรกสู่ความฝัน)”