ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเลย…

หรือว่าเพราะเรามุ่งมั่นกับงาน School Idol Festival มาตลอด
พอจบแล้วไฟเลยมอดหมดล่ะมั้ง…

ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปจะตั้งเป้ากับอะไรดีนะ…

ไม่สิ มันยังไม่จบซะหน่อย…
ถ้าใช้นิจิกะซากิเป็นที่จัดงานไม่ได้ ก็ไปหาที่อื่นก็ได้นี่

แต่ว่าถึงจะหาที่จัดงานได้ ก็ติดปัญหาเรื่องอาสาสมัครอยู่ดี…

อ๊า~ โธ่! คิดอะไรไม่ออกสักอย่าง…
ถ้าได้นอนหลับเต็มที่ สมองจะปลอดโปร่งขึ้นบ้างไหมนะ

ยังไงก็ต้องแจ้งข่าวให้ μ's กับ Aqours รู้ก่อนล่ะ…

แจ้งพรุ่งนี้ก็ได้มั้ง… วันนี้ไม่ไหวแล้ว…

อ้าว โฮโนกะจังโทรมา

[Taking out phone.]

ฮัลโหล โฮโนกะจัง มีอะไรเหรอ?

ยังจะมาถามอีกว่ามีอะไร เธอไม่ได้ดูอยู่หรอกเหรอ!?
ไลฟ์สดของอายูมุจังกำลังเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์สุดๆ เลยล่ะ!!

เอ๊ะ? อายูมุจัง? ไลฟ์สด? มะ หมายความว่ายังไง!?

เย็นไว้ก่อนๆ! เอ้า สูดลมหายใจลึกๆ~…

ซื้ดー ฮ้าー ซื้ー ฮ้าー…

ใจเย็นลงหรือยัง?

อืม แล้วตกลงเรื่องไลฟ์สดของอายูมุจังมันยังไงเหรอ?
ตอนนี้อายูมุจัง…

ตอนนี้อายูมุจังกำลังไลฟ์สดทางเว็บแชร์วิดีโอน่ะ
เพราะงั้นลองเปิดดูหน่อยเถอะ

แอบกลัวนิดๆ แฮะ…
บอกหน่อยไม่ได้เหรอว่าอายูมุจังกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่

เธอต้องเปิดดูเองจ้ะ

…ก็ได้

ดีจังเลยน้า ต่างฝ่ายต่างมีเพื่อนสมัยเด็กที่ดีทั้งคู่… งั้นแค่นี้นะ

[Putting phone away.]

…เว็บแชร์วิดีโอ… อ๊ะ เว็บนี้สินะ

ใช่จริงๆ อายูมุจังจริงๆ ด้วย…
อายูมุจัง… ไม่ได้เห็นหน้าเธอมาตั้งกี่วันแล้วนะ…

[Fade in/out.]

ที่ผ่านมา ฉันไม่เคยมีเรื่องที่อยากทำหรือความฝันอะไรเลยค่ะ

แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็เที่ยวเล่นกับเพื่อนๆ ทุกวัน
ถักไหมพรมบ้าง ไม่ก็อบขนมบ้าง มันก็สนุกดีค่ะ
ฉันไม่เคยไม่พอใจกับทุกวันที่เป็นแบบนั้นเลย

แต่พอเริ่มมาเป็นสคูลไอดอล…และได้ทำกิจกรรมร่วมกับพวกพ้อง
แต่ละวันของฉันก็ทั้งสนุก ทั้งน่าตื่นเต้น และชวนทั้งตั้งตารอ
กลายเป็นช่วงเวลาที่สุดวิเศษ

ชีวิตม.ปลายในช่วงที่ผ่านมามันก็สนุกในแบบของมันนะคะ
แม้จะยืดอกพูดเต็มปากไม่ได้ว่าสนุกอย่างเต็มที่

แต่ทุกวันที่ใช้ชีวิตในฐานะสคูลไอดอล
ฉันกล้ายืดอกพูดเลยว่าสนุกเต็มที่จริงๆ

คนที่ชวนฉันเข้าสู่โลกของสคูลไอดอล
คือเพื่อนสมัยเด็กของฉันเองค่ะ

เพื่อนสมัยเด็กคนสำคัญมากๆ ของฉัน
เค้ารักสคูลไอดอลมากกว่าใคร
และคอยสนับสนุนอยู่เคียงข้างพวกเราในจุดที่ใกล้ที่สุดมาเสมอ

ตอนที่ถูกชวนมาใหม่ๆ ฉันทำแบบไม่ได้คิดอะไร…
บอกตามตรงฉันคิดว่าฉันไม่ได้มีความมุ่งมั่นเหมือนทุกคนในชมรม

แต่ทุกวันเวลาเด็กคนนั้นดูฉันซ้อม เค้าจะทำหน้าดีใจเสมอ…
แล้วฉันก็ชอบรอยยิ้มของเค้ามากๆ เลยอยากพยายามขึ้นมา
เพื่อให้ได้เห็นรอยยิ้มของเค้าอีก…

ฉันเริ่มเต้นท่าที่เคยเต้นไม่ได้ในช่วงแรกๆ
เปล่งเสียงได้ดีขึ้นกว่าเดิม ซึ่งมันทำให้ฉันดีใจมากๆ
พอรู้ตัวอีกที การซ้อมก็กลายเป็นเรื่องสนุกจนหยุดไม่ได้เลย

ถ้าพยายามซ้อม เรื่องที่ทำได้ก็จะมากขึ้น
แถมเด็กคนนั้นก็ดีใจทุกครั้งด้วย… และที่สำคัญที่สุดคือ
คนที่มาดูไลฟ์ก็บอกว่าสนุก… ฉันมีความสุขมากจริงๆ ค่ะ…

ทุกครั้งที่พยายาม ความสุขจะแผ่ขยายไปถึงทุกคนรวมทั้งตัวฉันเอง
มันทำให้ฉันรู้สึกดีมาก จากที่เคยรู้สึกไม่คิดอะไรมากกับสคูลไอดอล
กลายเป็นหลงใหลไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

และพอยิ่งทำกิจกรรมมากขึ้นๆ
ตัวฉันที่ไม่เคยมีความฝัน ก็มีความฝันที่อยากจะทำให้เป็นจริงขึ้นมา

ฉันอยากทำให้มันกลายเป็นรูปเป็นร่างกับทุกคน…
เพราะการที่ทุกคนพยายามมุ่งไปสู่เป้าหมายเดียวกัน
มันเป็นอะไรที่สนุกอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเด็กคนนั้นที่ชวนฉันมาเป็นสคูลไอดอล
และคอยให้กำลังใจ คอยสนับสนุนฉันอยู่ทุกวัน
ไม่ว่าจะขอบคุณเด็กคนนั้นเท่าไหร่ก็คงไม่พอ

แต่ฉันกลับทะเลาะกับเด็กคนนั้นซะได้
ตอนนี้ยังไม่ได้คืนดีกันเลยค่ะ

ความรู้สึกมันระเบิดออกมา จนกลายเป็นสาดอารมณ์ใส่กัน…
พอรู้สึกตัวอีกที ก็เผลอพูดสิ่งที่ไม่ได้คิดจะพูดออกไปซะแล้ว

ฉันไม่ได้ชอบสคูลไอดอลแล้วบ้างล่ะ
ฉันไม่ได้ทำเพราะอยากทำบ้างล่ะ…

…ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ฉันไม่รับสายหรือตอบข้อความใครเลย
แถมยังโดดชมรม และตั้งใจว่าจะเลิกเป็นสคูลไอดอลด้วยค่ะ…

ฉันคิดว่าถ้าลาออกจากชมรม ก็แค่กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม
แต่แปลกมากเลยค่ะ ไม่ว่าจะถักไหมพรมหรือทำขนม
มันก็ยังรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป เหมือนมีรูโหว่ในใจ

นั่นเป็นเพราะฉันรู้จักกับสิ่งที่สนุกมากเข้าแล้ว
ในที่สุดฉันก็รู้แล้วว่าสิ่งที่สามารถถมช่องโหว่ในใจของฉันได้
มีเพียงแค่กิจกรรมสคูลไอดอล กับใบหน้าดีใจของเด็กคนนั้นเท่านั้น

พอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นถึงได้รู้สึกตัว
ว่าฉันรักสคูลไอดอลมากจริงๆ…

แล้วก็รู้สึกอย่างแรงกล้าว่าอยากทำความฝันอันยิ่งใหญ่
ให้กลายเป็นจริงร่วมกับเด็กคนนั้นกับทุกคน…
อยากจะจัดงาน School Idol Festival ให้ได้…

ทุกคนกำลังพยายามกันอย่างหนัก
เพื่อทำให้งาน School Idol Festival คืนชีพอีกครั้งค่ะ

พยายามอ่านข้อมูลมากมาย พูดคุยกันหลายคน
แล้วเอาไอเดียมาแชร์กัน เพื่อให้คนที่มาร่วมงานดีใจ…

พยายามปรับแก้แผนงานซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนต้องกลับบ้านดึกดื่นทุกวัน
ไม่น่าแปลกใจที่บางทีก็เหนื่อยจนผล็อยหลับไป…

แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เคยรู้สึกท้อเลยสักครั้งค่ะ

การได้ทำความฝันให้เป็นรูปเป็นร่างไปพร้อมกับพวกพ้องที่แสนวิเศษ
และเด็กคนนั้น มันสนุกอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ ค่ะ

ถึงแม้เด็กคนนั้นจะไม่ได้เป็นสคูลไอดอล
แต่เค้าก็รักในสคูลไอดอลมากกว่าใครๆ
เป็นคนที่อยู่เคียงข้างและคอยสนับสนุนพวกเราในจุดที่ใกล้ที่สุดเสมอ

งาน School Idol Festival ที่เด็กคนนั้นทุ่มเทจนไม่ได้หลับได้นอน
คืองานที่จะสร้างความสนุก
และความสุขให้แก่คนรักสคูลไอดอลทุกคนค่ะ

มันคือที่ที่มอบรอยยิ้มให้แก่ทุกคนที่มาร่วมงาน

ฉันอยากเข้าร่วมงาน School Idol Festival กับทุกคนค่ะ
ทั้งนิจิกาคุทุกคน μ's และ Aqours
รวมทั้งคนรักสคูลไอดอลทั่วโลกทุกคนด้วย

มันคืองานที่คนรักสคูลไอดอลจะมารวมตัวกัน
รับรองต้องสนุกแน่นอนค่ะ!

งาน School Idol Festival เป็นความฝันของฉัน!

เพราะฉะนั้น มาช่วยกันทำให้ความฝันของฉันเป็นจริงได้ไหมคะ?
และขอฉันร่วมทำความฝันของทุกคนให้กลายเป็นจริงด้วยนะคะ!
ขอร้องล่ะค่ะ! ขอความกรุณาด้วยนะคะ!

[Fade in/out.]

อายูมุจัง…

อ๊ะ!

(มัวอยู่เฉยแบบนี้ไม่ได้แล้ว ต้องรีบไปหาเค้า
พอไปหาเค้า ก็ต้องขอโทษเค้า แล้วก็…)