…ในที่สุดก็ถึงวันลงคะแนนเลือกตั้งประธานนักเรียนแล้วสินะ

ถ้าชนะเลือกตั้ง เซ็ตสึนะจังจะกลับมาอยู่ชมรมหรือเปล่านะ?

จะชนะหรือแพ้ไม่สำคัญหรอก ขอแค่ให้กลับมาก็พอ
หลังจากวันนั้นฉันก็ไม่ได้คุยกับเค้าอีกเลย
แต่ตั้งใจว่าจะไปชวนเค้ากลับมานะ ไม่ว่ากี่รอบก็จะชวน

ถึงตอนนั้นแล้วฉันจะไปด้วยนะ!

อืม ขอบคุณนะ!
เอาเป็นว่าวันนี้มาเชียร์การเลือกตั้งของเซ็ตสึนะจังกันก่อนเถอะ!

[Fade in/out.]

เอาล่ะค่ะ ขอเชิญผู้สมัครกล่าวสุนทรพจน์เป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนเริ่มลงคะแนนเลือกตั้งประธานนักเรียน
เริ่มจากคุณนากาคาวะ นานะ รบกวนด้วยนะคะ

ค่ะ

รุ่นพี่นานะดูเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวมากเลย
ออร่าแห่งชัยชนะแผ่ออกมาแล้วเนอะ ชิสึโกะ!

อืม รู้สึกได้เลยว่ามีความมั่นใจเต็มเปี่ยม

คุณนานะ พยายามเข้านะ
รินะจังบอร์ด “ฮูเร ฮูเร นานะ! โอ้!”

อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน นาคางาวะ นานะค่ะ
นี่เป็นสปีชครั้งสุดท้ายของฉันแล้ว แต่เป้าหมายของฉัน
ยังคงเป็นเรื่องที่เคยพูดไปตอนปราศรัยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

ฉันจะเดินหน้าสร้างสถานที่ที่ทุกคนสามารถทำในสิ่งที่ชอบได้ขึ้นมา
แต่ทำยังไงถึงจะสร้างได้
อันดับแรกต้องสร้างแอปฯ สำหรับรวบรวมความคิดเห็นขึ้นมาก่อน

ความต้องการของทุกคนจะถูกส่งต่อให้คณะกรรมการนักเรียนและทางโรงเรียนพร้อมกัน โดยแบ่งเป็น 3 หมวดใหญ่ๆ คือการเรียน
ชมรม และความเป็นอยู่ทั่วไป และจะเร่งตรวจสอบทุกหมวดให้เร็วขึ้น

และเพื่อสนับสนุนความชอบของทุกคน
เราจะดำเนินนโยบายในหลายรูปแบบ
โดยสร้างระบบที่ทุกคนสามารถเลือกได้เองจากในบรรดานั้น

(เซ็ตสึนะจังสุดยอด
คงตั้งใจคิดมาอย่างหนักเลยสินะว่าต้องทำยังไง
พวกเราถึงจะใช้ชีวิตในโรงเรียนได้อย่างมีความสุข…)

(แต่ว่า ยังไงดีล่ะ
ดูแล้วเซ็ตสึนะจังเหมือนไม่ใช่เซ็ตสึนะจังเลย…)

ชีวิต ม.ปลาย มีแค่ 3 ปี ถ้าคนเรามีอายุขัย 80 ปี
ก็เท่ากับเป็นช่วงเวลาสั้นๆ เพียงไม่ถึง 4% เท่านั้น

ทุกคนจะใช้ช่วงเวลานั้นทำอะไรบ้าง
ก็แล้วแต่ความรู้สึกของพวกคุณแต่ขอให้ฉันได้ช่วยพวกคุณเถอะนะคะ

สปีชของฉันจบลงแล้วค่ะ
ขอบคุณมากนะคะที่กรุณาฟังจนจบ

ว้าว คนปรบมือกันใหญ่เลย

นั่นสิ เป็นคำปราศรัยที่ดีมาก
ตอนที่เค้าบอกว่าจะสู้ศึกเลือกตั้งคนเดียว ฉันตกใจเลยล่ะ
แต่ดูจากท่าทางคงไม่ต้องเป็นห่วงเนอะ

บางทีอาจจะชนะเลยก็ได้น้า~

ขอบคุณค่ะ
ต่อไป คุณมิฟุเนะ ชิโอริโกะ รบกวนด้วยค่ะ

อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน มิฟุเนะ ชิโอริโกะค่ะ
เรื่องที่ฉันอยากบอกกับทุกคนมีเพียงเรื่องเดียวคือ…

ฉันขอสัญญาว่าจะทำให้เวลาที่เสียไปในโรงเรียนนิจิกะซากิ กลายเป็นพัฒนาการที่ส่งผลโดยตรงกับอนาคตค่ะ

ฉันจะชี้แนะแนวทางทั้งหมดแก่นักเรียนทุกคน
เพื่อให้อนาคตของทุกคนกลายเป็นสิ่งที่แน่นอน

…ได้เสียงปรบมือพอๆ กับเซ็ตสึนะจังเลย…

ไม่ต้องห่วงหรอกน่า!
ที่ชิโอริโกะพูดมาน่ะ
หมายความว่าจะสั่งให้เราทำตามทุกอย่างไม่ใช่เหรอ?

เล่นบังคับกันแบบนั้น ทุกคนต้องไม่ชอบอยู่แล้วล่ะ!

คำสัญญาที่คุณนากาคาวะประกาศออกมานั้น
มองอีกแง่จะถือว่าเป็นอุดมคติก็ได้

คำพูดที่ดูอึกอัก ไม่ชัดเจนในการปราศรัยครั้งก่อน
เริ่มมองเห็นเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาแล้ว นี่ก็เป็นวิธีการรูปแบบหนึ่ง
ของคณะกรรมการนักเรียนสินะ ฉันรู้สึกประทับใจมากค่ะ

ถึงจะต่างจากภาพที่ฉันอยากให้เป็น แต่ถ้าหากทำได้จริงๆ
มันจะต้องกลายเป็นโรงเรียนที่ทุกคนได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขแน่ค่ะ

(ถ้าหากเหรอ…? คุณมิฟุเนะตั้งใจจะพูดอะไรกันแน่นะ?)

แต่ฉัน…
กล้าฟันธงเลยว่าคำสัญญาของคุณนากาคาวะไม่มีทางทำได้จริง

(หมายความว่ายังไง? นั่นเซ็ตสึนะจังนะ
เรื่องการพัฒนาแอปฯ เค้าก็วางแผนไว้เป็นรูปเป็นร่างแล้วนี่นา…
จะบอกว่ายังขาดอะไรไปอีกงั้นเหรอ?)

เพราะทัศนคติของคุณนากาคาวะมันย้อนแย้งตั้งแต่รากฐานค่ะ

“จะสร้างโรงเรียนที่สามารถทำในสิ่งที่ชอบได้”
“ความชอบจะแปรเปลี่ยนเป็นพลัง” คุณนากาคาวะเคยพูดไว้แบบนั้น

คุณนากาคาวะ สิ่งที่คุณชอบจริงๆ คืออะไรคะ?
กล้าพูดหรือเปล่าว่าคุณชอบงานของคณะกรรมการนักเรียนมากที่สุด?

…

คำตอบคงจะเป็น “ไม่ใช่” สินะคะ
จริงๆ แล้วเธอคนนี้ชอบอย่างอื่นต่างหาก แต่เพื่อปกป้องสิ่งนั้นไว้
เธอจึงยอมทำร้ายความรู้สึกตัวเองโดยการเป็นประธานนักเรียน

และพยายามฝืนใจทำงานของคณะกรรมการนักเรียน

ทัศนคติแบบนั้นมันขัดแย้งกับอุดมคติของคุณมาตั้งแต่แรกแล้วค่ะ

ฝืนทำหน้าที่ประธานนักเรียนด้วยความรู้สึกที่สับสนแบบนั้น
น่าจะมองออกอยู่แล้วนะคะว่ายังไงมันก็ต้องล่มกลางทาง

ไม่จริงนะ…! ฉันน่ะ!
…งานของคณะกรรมการนักเรียนสำหรับฉัน… ก็ถือเป็น…

คุณนากาคาวะ ฉันพูดผิดหรือเปล่าคะ?

การที่คุณไม่สามารถยืนยันเรื่องนั้นได้
ก็ถือเป็นคำตอบที่ชัดเจนแล้วล่ะค่ะ

ส่วนตัวฉันคิดว่าการทำงานเพื่อทุกคนในฐานะประธานนักเรียนน่ะ
ถ้าให้พูดแบบคุณก็ต้องเรียกว่านี่เป็น “สิ่งที่ฉันชอบที่สุด”

แต่ว่า สำหรับคุณแล้วมันไม่ใช่สินะคะ?

เพราะฉะนั้นขอพูดอีกครั้ง
แผนของคุณไม่มีทางทำได้จริงหรอกค่ะ
มันเป็นแค่วิมานในอากาศ เป็นเรื่องเพ้อฝัน กล้าแย้งที่ฉันพูดไหมคะ?

…

…ถึงเวลาแล้วค่ะ เริ่มลงคะแนน
เชิญนักเรียนเขียนชื่อผู้สมัครในบัตรลงคะแนนของแต่ละคนได้เลยค่ะ

[Fade in/out.]

รุ่นพี่! รุ่นพี่เซ็ตสึนะคงไม่เป็นไรนะคะ!?

เล่นพูดแบบนั้นบนโพเดียมเลยเหรอ คุณมิฟุเนะใจร้ายจัง
ถ้าโดนพูดถึงขนาดนั้นละก็…

คุณเซ็ตสึนะ สีหน้าไม่ดีเลย…

พูดเรื่องแบบนั้นในสปีชครั้งสุดท้ายมันไม่ผิดกติกาเหรอเนี่ย?

นั่นไม่ใช่ปราศรัยหรอกหรือดีเบตด้วย
พูดใส่อยู่ฝ่ายเดียวต่างหาก!

ฉันรู้สึกว่าทุกคนคล้อยตามคำพูดของเค้ากันหมด…

นี่ พวกเรารีบไปหาเซ็ตสึกันเถอะ!

อะ อืม อยากไปอยู่ใกล้ๆ เค้าเนอะ

ไม่ได้ อย่าเพิ่งไป ตอนนี้ต้องลงคะแนนก่อนสิ
พวกเราต้องลงคะแนนโหวตให้เซ็ตสึนะจังก่อน

อีกอย่าง ฉันว่าเซ็ตสึนะจังก็มีศักดิ์ศรีของเค้านะ
ถ้าจะไปหา ก็รอให้ประกาศผลเสร็จก่อนเถอะ

(…ถึงจะพูดแบบนั้น
แต่ใจจริงเราก็อยากไปหาเซ็ตสึนะจังเดี๋ยวนี้เลยเหมือนกัน
ทำไมในเวลาแบบนี้ถึงไม่มีโอกาสให้กำลังใจอยู่ข้างๆ เขานะ…!)

[Fade in/out.]

ทุกคนคะ ฉันมิฟุเนะ ชิโอริโกะ
ผู้ได้รับเลือกให้เป็นประธานนักเรียนในครั้งนี้

ขอบคุณที่เห็นด้วยกับแนวคิดของฉันนะคะ
ฉันจะทำให้โรงเรียนนิจิกะซากิแห่งนี้…

แพ้ซะแล้ว…

ไม่กล้าไปสู้หน้าทุกคนแล้ว…