ขออนญาตค่ะ ฉันเอากำหนดการเลือกตั้งประธานนักเรียนหลังจากนี้
มาส่ง… ไม่มีใครอยู่เลยเหรอเนี่ย
งั้นวางเอาไว้ก็แล้วกัน… นี่มัน?

(สัญญาประชาคมของคุณนากาคาวะนี่นา
ทำไมเอามาวางไว้ในที่เตะตาคนแบบนี้นะ…)

(หือ?)

“เริ่มใช้งานโซเชียลแอปฯ เฉพาะของโรงเรียน
เพื่อสร้างสถานที่ที่ทุกคนชอบให้เป็นจริงขึ้นมา”

“ย่นเวลาแชร์ข้อมูลภายในคณะกรรมการนักเรียนผ่านแอปฯ โดยแบ่งหมวดหมู่ต่างๆ เช่นการเรียน ชมรม ความเป็นอยู่ทั่วไป สิ่งปลูกสร้าง
ในโรงเรียน ฯลฯ และเพิ่มความเร็วในการส่งหนังสือเวียน”

“เพิ่มอิสระให้แก่นักเรียนมากที่สุด ให้ทุกคนมีความคิดเป็นของตัวเอง
และสนับสนุนในสิ่งที่พวกเค้าเลือก”

…เหรอ ที่พูดในการปราศรัยนั่นไม่ใช่แค่แนวคิดเฉยๆ สินะ
ทีแรกนึกว่าจะเป็นการต่อสู้ง่ายๆ แต่ดูท่าทางเราคงต้องคิดใหม่ซะแล้ว

แต่ว่า ยังไงก็ผิดตั้งแต่พื้นฐานอยู่ดี
ผลประโยชน์จากการทำตามคำสัญญาฉบับนี้น่ะ
มันต้องตกถึงตัวคุณที่เป็นนักเรียนของโรงเรียนนี้ด้วยสิ…

[Fade in/out.]

เอ๋~~~!
เซ็ตสึนะจังลาออกจากชมรมงั้นเหรอ!?

ทำไมถึงกลายเป็นแบบนั้นไปได้ล่ะ?
ผลการปราศรัยมันออกมาแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?

การปราศรัยจบลงโดยที่คุณมิฟุเนะถือไพ่เหนือกว่าจริงๆ แหละนะ
แต่ว่า… ฉันรู้สึกว่าเหตุผลมันไม่ใช่แค่นั้น

เอริจิ จำได้ว่าเธอบอกว่าเซ็ตสึนะจังส่งเมล
แล้วก็โทรศัพท์มาหาหลายรอบเลยใช่ไหม?

ใช่ ทั้งฉันทั้งไดยะเลย
เค้าบอกว่าอยากได้ความเห็นในฐานะประธานนักเรียนน่ะ

งั้นขอถามทั้งสองคนเลยนะ
ตอนที่พวกเธอคุยกับเค้า เค้ามีท่าทีแตกต่างไปจากเดิมหรือเปล่า?

…นั่นสินะคะ หลังจบการปราศรัย พวกดิฉันรู้สึกเป็นห่วง
ก็เลยส่งข้อความไปหา แต่ว่าตอนนั้น
ไม่ได้มีท่าทีผิดปกติอะไรเลยนะคะ?

อืม ใช่ ถึงเค้าจะพูดทำนองว่าอีกฝ่ายทำได้ดีกว่าก็เถอะ
แต่อารมณ์ออกไปทางอยากเอาคืนมากกว่ารู้สึกในแง่ลบนะ

พวกเราก็พยายามจะถามรายละเอียด แต่ว่า…

อ๊า โธ่! มัวแต่คุยกันอยู่ที่นี่มันไม่ช่วยแก้ปัญหาอะไรหรอกน่า!
มันต้องโทร โทรหาเลย!!

~~~~แล้วกัน!
ทำไมถึงไม่รับเล่า!

โอเค!
คราวนี้มาริจะลองโทรดูบ้างนะ!

…ไม่รับ…
วาย เซ็ตจัง!?

…ฉันโทรไปก็ไม่รับเหมือนกัน

ทางโคโทริก็ไม่ได้เรื่อง…

ฉันด้วย…

ทำไมกันนะ
เรื่องที่สามารถทำคนเดียวได้น่ะ มันไม่ค่อยมีหรอกนะซึระ

นั่นน่ะสิ อยู่คนเดียวน่าหวั่นใจออก…

นี่ รูบี้กับซึระมารุอย่าทำท่าเหมือนจะร้องไห้ได้ไหม!
ถ้าโทรศัพท์ไม่ได้เรื่องก็ต้อง…

ใช่! ต้องใช้พลังเทเลพาธีของนางฟ้าตกสวรรค์…!

ลองส่งจดหมายดีไหมนะ?

ฟังหน่อยสิ!

เอาล่ะ เทเลพาธีเอาไว้โอกาสหน้าก็แล้วกันนะ
แต่ไอเดียเรื่องจดหมายนี่เข้าท่า!
ดีล่ะ มาเขียนกันเถอะทุกคน!

ถ้าเป็นจดหมาย จะยอมเปิดอ่านหรือเปล่านะ?

ถ้าเขียนด้วยลายมือ
เค้าอาจจะรับรู้ถึงความรู้สึกของพวกเรามากกว่าอีเมลก็ได้

ใช่เมี้ยว! เราต้องเรียกคุณเซ็ตสึนะกลับมาด้วยวิธีนี้เมี้ยว!

ใจจริงก็อยากไปคุยกับเจ้าตัวนะ
แต่หมู่นี้เซ็ตสึอยู่แต่ในห้องคณะกรรมการนักเรียน
ไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน

เวลาเจอกันตรงทางเดิน คุณเซ็ตสึนะก็หลบตาแล้วรีบเดินหนี…
ถ้าพวกเราไปทัก อาจทำให้เค้าเสียน้ำใจก็ได้
สุดท้ายเลยไม่เข้าไปคุยน่ะค่ะ

อย่างนั้นเหรอคะ คงปวดใจน่าดูเลยสินะ
แต่อย่าเพิ่งยอมแพ้ พวกเราต้องบอกให้เซ็ตสึนะรู้ว่าเค้า
เป็นคนสำคัญสำหรับพวกเรา…!

อยากบอกให้รู้ ว่าเป็นคนสำคัญ

รินะจัง มาเขียนจดหมายด้วยกันนะ

ในเมื่อเป็นแบบนี้
เดี๋ยวจะเขียนจดหมายให้ยาวเหยียดสุดๆ ไปเลยค่ะ~!

…โฮโนกะจัง จิกะจัง
ขอโทษนะ แต่ฝากจัดการเรื่องที่เหลือให้ทีได้ไหม?

อืม จะไปหาเซ็ตสึนะจังสินะ?
นึกอยู่แล้วว่าเธอต้องพูดแบบนั้น ไม่มีปัญหา! วางใจเถอะ!

เรื่องงาน School Idol Festival กำลังคืบหน้าไปเรื่อยๆ
ไม่ต้องห่วงหรอก! รวมทั้งเรื่องส่งจดหมายหาเซ็ตสึนะจังด้วย!

…ขอบคุณจริงๆ นะ!
งั้นฉันไปก่อนล่ะ!

[Fade in/out.]

ในที่สุดก็เจอซะที เซ็ตสึนะจัง

เอ๊ะ? ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ?

หมู่นี้เธอหลบหน้าพวกเราตลอด ไปหาที่ห้องคณะกรรมการนักเรียน
ก็ไม่ยอมออกมาพบ แต่ว่าตรงนี้นักเรียนทุกคนต้องเดินผ่านอยู่แล้ว
ฉันเลยมาดักรอน่ะ เพราะคิดว่าคงได้เจอเธอสักวัน

เมื่อกี้พวกเราไปเจอ μ's กับ Aqours มา
ทุกคนเป็นห่วงเธอมากนะ

ฉันทราบค่ะ… เพราะมีสายโทรเข้ามาเยอะมาก

พวกเราทุกคนไม่อยากให้เซ็ตสึนะจังเลิกเป็นสคูลไอดอล

แต่ก็เข้าใจดีว่าเธอต้องพยายามเรื่องเลือกตั้งประธานนักเรียนด้วย
งั้นถ้าพยายามทำทั้งสองอย่าง…

นั่นแหละค่ะปัญหา!
…ทุกๆ คนต่างช่วยเหลือฉันอย่างสุดกำลัง
เพราะอย่างนั้นแหละ ฉันถึงจำเป็นต้องออกจากชมรม

หมายความว่ายังไง?

ตอนนี้คือช่วงเวลาที่สมาชิกทุกคนต้องรวมใจเป็นหนึ่งเดียว
เพื่อจัดงาน School Idol Festival ค่ะ
จะให้พวกเค้ามาทำเรื่องไม่เป็นเรื่องในเวลาแบบนี้ไม่ได้

เรืองไม่เป็นเรื่องที่ไหนกัน!

แต่ว่า ทางเราก็มีปัญหาเรื่องแจ้งสถานที่นัดช้า
แถมลืมเรื่องเพลงที่จะแสดงในมินิไลฟ์ด้วยใช่ไหมล่ะคะ?
เป็นเพราะทุกคนมัวมาช่วยฉันไงล่ะ

เรื่องนั้น… พวกเราแค่เผลอไปนิดหน่อยเท่านั้นเอง
ต่อจากนี้ไปจะระวังน่า!

ครั้งนี้อาจจะแค่ผิดพลาดเพราะความเผลอไป
แต่ครั้งต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้
ถ้าปล่อยให้มันเกิดขึ้นก่อนจะสายเกินไปนะคะ

เซ็ตสึนะจัง…

แต่ว่า ถึงอย่างนั้นเซ็ตสึนะจังก็ไม่เห็นต้องเสียสละตัวเองเลยนี่นา
ถ้าเธอพยายามไปพร้อมกับทุกคน
ต่อให้เป็นงานเลือกตั้งก็ต้องชนะแน่…

บางอย่างถ้าทำแบบครึ่งๆ กลางๆ เราจะไม่มีวันได้มันมาค่ะ

การจะเอาชนะคุณมิฟุเนะไม่ใช่เรื่องง่าย
การชุบชีวิตงาน School Idol Festival ก็เหมือนกัน
มันไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกนะคะ

เพราะฉะนั้น คุณโฟกัสกับการจัดงาน School Idol Festival
เพียงอย่างเดียวเถอะค่ะ อย่าทำแบบครึ่งๆ กลางๆ ทุ่มให้เต็มที่

งาน School Idol Festival น่ะ
ถ้าไม่มีเซ็ตสึนะจังมาร่วมด้วยก็ไม่มีความหมายหรอก!
ถ้าไม่มีเซ็ตสึนะจังอยู่ด้วย… มันก็…

แปลว่าจะถอดใจยอมแพ้เหรอคะ?
ความรักที่คุณมีต่อสคูลไอดอล มีเพียงแค่นั้นเองเหรอคะ?

จะถอดใจได้ยังไงกัน!

งั้นก็ยอมรับในวิธีการของฉันเถอะค่ะ
ฉันจะปกป้องตำแหน่งประธานนักเรียนเอาไว้ให้ได้
แล้วก็อยากจะปกป้องชมรมด้วย

นี่คือเส้นทางสู่การจัดงาน School Idol Festival ในแบบของฉันค่ะ!

แล้วความรู้สึกที่รักในสคูลไอดอลของเซ็ตสึนะจังจะเป็นยังไงล่ะ!?

…อึก เราคุยกันจบแล้วค่ะ
นี่ก็ดึกมากแล้วนะคะ คุณรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ