เอ๋ーー
เมื่อวานนี้รุ่นพี่ได้คุยกับ Aqours เหรอคะ!?
คาสึมินเองก็มีเรื่องที่อยากปรึกษารุ่นพี่เหมือนกันแท้ๆ~

คุณคาสึมิ สงบใจไว้ก่อน
รุ่นพี่เป็นฝ่ายปรึกษาเรื่องกลุ้มใจกับเค้านะคะ

จริงด้วยสิ รุ่นพี่ ขอโทษค่ะ

อย่าใส่ใจเลยคาสึมิจัง
ทุกคน ขอโทษนะที่ฉันปล่อยให้เรื่องนี้คาราคาซัง
แต่หลังจากได้คุยกับ Aqours ก็รู้สึกดีขึ้นนิดหนึ่งแล้วล่ะ

เค้าแนะนำมาด้วยว่าให้ลองถามมากิจังตรงๆ
ฉันเลยกะว่าจะลองโทรไปหาดูสักที…

อืม ฉันว่า Aqours พูดถูกแล้วล่ะจ้ะ
พูดคุยกันแบบตรงๆ นี่แหละดีแล้ว
หวังว่าเธอจะรู้สึกสบายใจขึ้นนะ

[Fade in/out.]

(มากิจัง… จะยอมรับสายมั้ยนะ?)

อ๊ะ มากิจังเหรอ? คือว่าฉัน…

[Taking out phone.]

อ้าว มีอะไรเหรอ? หึๆ จะมาท้าแข่งอีกหรือไง?

อะ เอ่อ ขอโทษนะที่จู่ๆ ก็โทรมา
อันที่จริงฉันอยากรู้ว่ามากิจังแต่งเพลงวันก่อน
ด้วยอารมณ์แบบไหนน่ะ

หา?

วันก่อนฉันแต่งเพลงเพื่อนิจิกะซากิทุกคนขึ้นมา
แต่ไม่ว่ายังไง
ก็นึกภาพที่พวกเค้าร้องเพลงนี้ไม่ออกเลยน่ะ

อยากรู้จริงๆ ว่าสาเหตุคืออะไร
พอกลุ้มใจเรื่องนี้ ในหัวก็เริ่มคิดฟุ้งซ่านไปเรื่อย…

เดี๋ยวก่อนๆๆ!
พูดรัวมาเป็นชุดแบบนี้ฉันจะฟังรู้เรื่องได้ไง!

อ๊ะ ขอโทษนะ… มันเผลอ…

แต่ว่า ฉันก็ไม่ได้เกลียดทัศนคติแง่บวกแบบนั้นหรอก
เอ่อ สรุปว่าเธออยากรู้วิธีแต่งเพลงของฉันสินะ?

อืม

ฉันไม่ได้แต่งเพลงด้วยวิธีพิเศษเพราะเป็นการแข่ง
ก็แค่แต่งตามปกติ เหมือนกับที่เธอเห็นตอนสัมภาษณ์นั่นแหละ

ตอนสัมภาษณ์เหรอ… อ๊ะ

ระหว่างที่มากิจังเล่นเปียโน
มีรินจังกับฮานาโยะจังคอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆ
แล้วทุกคนก็ค่อยๆ เริ่มร้องเพลงด้วยกันสินะ…?

ใช่ๆ ประมาณนั้นแหละ
แม้ว่าฉันจะอยากแต่งเพลงเงียบๆ คนเดียวมากกว่าก็เถอะ…

แต่พอมีพวกนั้นอยู่ด้วย
มันจะช่วยให้เกิดแรงบันดาลใจมากกว่าน่ะนะ

มากิจังไม่เคยแต่งเพลงแล้วรู้สึกทุกข์ใจบ้างเหรอ?
ตอนฉันค้นคว้าเพลงของ μ's อยู่คนเดียว ก็กลุ้มใจ
ตรงหน้าเปียโนอยู่นาน…บางทีก็รู้สึกทรมานด้วย

นั่นสิ มันก็ไม่ได้ราบรื่นตลอดเวลาหรอก
บางครั้งก็มีเรื่องทุกข์ใจเหมือนกันแหละ
แต่ว่านั่นก็ถือเป็นกิจกรรมของ μ's น่ะ

ทั้งการร้อง การเต้น และการแต่งเพลง
สำหรับฉันแล้วทุกอย่างคือกิจกรรมของ μ's ทั้งหมด

เพราะการเป็น μ's มันสนุกมาก
ฉันเลยอยากสนุกกับทุกอย่างในการเป็นสคูลไอดอลน่ะ

สนุกเหรอ…

ยะโฮ! อย่าคุยกับแค่มากิจังสิ
มาคุยกับพวกเราทุกคนเถอะ♪

โฮโนกะจัง!?

ตอนนี้ทุกคนอยู่ที่บ้านฉันพอดีเลยล่ะ~
ถ้าคุยกันตรงๆ น่าจะดีกว่าโทรศัพท์นะว่ามั้ย?

เธอก็มาที่บ้านฉันด้วยสิ!

ตะ… แต่ว่ามันจะไม่รบกวนเหรอ?

ไม่เลยสักนิดจ้ะ
เรายินดีต้อนรับมากเลยล่ะ เนอะ รินจัง?

ใช่แล้วเมี้ยว!
รินก็อยากเจอเธอเหมือนกันนะเมี้ยว!

คิกๆ อยู่ดีๆ ก็เอะอะกันขึ้นมา ขอโทษนะ
ทุกคนก็รู้สึกแบบนั้นแหละ ถ้าไม่รังเกียจก็มาเถอะ

ขะ… ขอบคุณนะ! จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ!

[Putting phone away. Fade in/out.]

เชิญเลยจ้า!
เอาล่ะ ก่อนอื่นเชิญรับขนมมันจูที่โฮมุระภาคภูมิใจก่อนนะ♪

จะทานละนะ หง่ำๆๆ… อร่อย!

แหะๆๆ ตอนสัมภาษณ์เมื่อวันก่อน
ถ้าเพิ่มบทความเรื่องร้านของฉันด้วยก็ดีสิ~

เออนี่ บทความที่เธอมาสัมภาษณ์น่ะ
ทุกคนได้อ่านแล้วนะ!

ใช่ค่ะ แล้วพวกเราก็เอาเรื่องนั้นมานั่งคุยกัน
ขอบคุณนะคะที่ช่วยเขียนบทความดีๆ ออกมา

เธอตั้งใจเฝ้ามองพวกเราเป็นอย่างดีเลยสินะ

ฉัน… รู้สึก… ดีใจมากเลยล่ะจ้ะ

แอบอิจฉาสมาชิกของนิจิกะซากินิดๆ นะเนี่ย~

ขนาดพวกเรา เค้ายังเข้าใจถึงขนาดนี้เลย
แสดงว่าต้องเข้าใจเด็กพวกนั้นได้ดียิ่งกว่าแน่ๆ

มีคนที่เข้าใจในตัวพวกเราอย่างลึกซึ้งแบบนี้อยู่ด้วย
ฉันว่านิจิกะซากิทุกคนคงจะรู้สึกอุ่นใจมากๆ เลยล่ะ

อะ เอ่อ ทุกคน ฉันว่าชมกันเกินไปแล้วล่ะ…

ให้ตายสิ… ก็เข้าใจความรู้สึกอยู่หรอก
แต่คงไม่ได้เรียกเขามาเพื่อชมเชยกันนะ

อ๊ะ จะ… จริงด้วยสิ
ตอนที่โทรหาฉันบอกไปแล้ว
ว่าอยากถามมากิจังเรื่องแต่งเพลงน่ะ…

ถึงจะพูดอย่างนั้น ฉันก็เห็นตรงกับทุกคนนั่นแหละ
ถ้ามีคนอย่างเธออยู่ในชมรม คงช่วยได้เยอะเลยล่ะ

ปรึกษาได้ทุกเรื่องเลยเมี้ยว

อีกอย่างการมีคนคอยเฝ้าดูและให้ความเห็นอย่างเป็นรูปธรรม
จะทำให้พวกเรามองเห็นในสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยค่ะ

อืม การที่มีคนร่วมแชร์ความรู้สึกของพวกเรา
สิ่งที่เป็นเป้าหมาย และสิ่งที่อยากทำให้สำเร็จนี่ดีจริงๆ เลยเนอะ!

ตอนที่ฉันแต่งเพลงแรกของ μ's
เป็นช่วงที่ยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ μ's เลยล่ะ

แต่เธอพยายามแต่งเพลงเพื่อพวกเค้าตั้งแต่แรกเริ่ม
นับว่าเป็นเรื่องที่น่าสุขใจมากๆ เลยนะ

(เพื่อพวกเค้าเหรอ…?
จะว่าไปครั้งนี้เราอาจจะไม่ได้มีความรู้สึกแบบนั้นกับเพลงเลยก็ได้…
เอาแต่คิดว่าต้องแต่งเพลงให้เหมือน μ's…)

หือ? อ้าว นิ่งไปเลย
นี่ ขนมมันจูติดคอหรือเปล่าเนี่ย?

เอ๋~!? ตะ… ตายแล้ว! เอ้านี่ ดื่มชาก่อนนะ!

อ๊ะ ขะ… ขอโทษนะ! ฉันไม่เป็นไร

เมื่อกี้พอคุยกับทุกคนเลยนึกถึงเรื่องสำคัญขึ้นมาได้น่ะ!
ถึงจะเพิ่งมาได้ไม่นาน แต่วันนี้ขอกลับก่อนล่ะขอบคุณนะ!

[Fade in/out.]

อะไรของเค้านะเนี่ย… งานรัดตัวจริงๆ

รินยังอยากคุยต่ออยู่เลยเมี้ยว

แต่ว่าเค้ากลับไปด้วยสีหน้าที่ดูสดชื่นขึ้นเยอะ
ผิดกับตอนขามาเลยนะ

นั่นสิ ช่วงเริ่มทำกิจกรรมใหม่ๆ
คงจะมีอะไรหลายเรื่องน่ะ

ถ้าพวกเรากลายเป็นตัวบอกใบ้อะไรบางอย่างให้กับเค้า
ก็ถือว่าดีแล้วล่ะ

เฮ้อ… อยากจะคุยเกี่ยวกับเรื่องสคูลไอดอล
ให้มากกว่านี้แท้ๆ

เค้าโชคดีแล้วล่ะที่ไม่ต้องมานั่งฟังนิโกะจังเม้าท์ยาวๆ

อะ… อะไรกันเล่า~!