คนดูเยอะแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

อืม สุดยอดเลยเนอะ นี่ก็เป็นผลจาก PV เหมือนกัน!
คลื่นเริ่มพัดมาหานิจิกาคุเหมือนอย่าง Aqours กับ μ's แล้วล่ะ!

ชักประหม่าขึ้นมาแล้วสิคะ…

คุณชิสึคุ เค้าว่าความประหม่า
เรียกอีกอย่างว่าเป็นกลไกการป้องกันของร่างกายประเภทหนึ่งค่ะ
วิธีทำให้ร่างกายที่แข็งทื่อผ่อนคลายลง…

อ้าว? หายไปไหนแล้วคะเนี่ย?

โธ่เอ๊ย อยู่ตรงนี้ไง ตรงนี้!
ทั้งชิโอโกะทั้งชิสึโกะประหม่าเกินไปแล้ว!
บอกแล้วไงว่าไม่เป็นไรหรอก!

เอ่อนี่ เมื่อกี้มีคนเข้ามาทักด้วยล่ะ
ว่าเพิ่งเคยมาดูเป็นครั้งแรก เค้าได้ดู PV กันจริงๆ นั่นแหละ

แล้วก็บอกด้วยว่าเพราะได้รับพลังใจจาก PV
วันนี้เลยมาส่งแรงเชียร์ให้พวกเราเยอะๆ เพื่อเป็นการตอบแทนน่ะ

ได้ยินคำพูดแบบนั้นแล้วดีใจจังเลย

ความรู้สึกของพวกคานาตะจังส่งไปถึงทุกคนแล้วสินะ~

ถ้างั้นหลานจูจะมอบการแสดง
ที่ทำให้มีแรงพยายามไปอีก 100 ปีเป็นของขวัญเอง

คุณไอพลังเต็มเปี่ยมแล้ว~!
ทุกคน วันนี้ก็มาคึกคักกันให้เต็มที่ไปเลยนะ!

ค่ะ! มาตะโกนถึงสิ่งที่รักออกไปกันเถอะค่ะ!

เอาล่ะ ได้เวลาแล้วล่ะทุกคน

[Fade in/out.]

คงเหนื่อยสินะทุกคน! เป็นไลฟ์ที่สุดยอดมากเลยล่ะ!!

ขนาดตัวฉันเองยังคิดแบบนั้นเลย
ตอนร้องเพลงรู้สึกดีสุดๆ ไปเลยล่ะ

เพราะทุกคนสนุกกัน
พวกเราเลยพลอยมีอารมณ์ร่วมไปด้วยเนอะคะ

อ๊ะ! แล้วเรื่องแข่งบาสเก็ตบอลล่ะ!?

คุณอุตสึกิส่งข้อความมาแล้วค่ะ เอ่อ…

ทุกคนคะ เรื่องการแข่งของชมรมบาสเก็ตบอล
ดูเหมือนว่าจะเพิ่งจบควอเตอร์ที่ 2 ไปสักครู่เองค่ะ

แสดงว่ายังไปทันสินะ!?

ทันอยู่แล้วล่ะ!
ตอนนี้แข่งจบครึ่งแรกพอดี รีบไปกันเถอะ!

[Fade in/out.]

แฮ่กแฮ่ก… วะ วิ่งไม่ไหวแล้วค่ะ…

การแข่งเป็นไงบ้างคะ!?

ควอเตอร์ที่ 4 เหลืออีก 3 นาที สกอร์ 72-82

ตามอยู่ 10 แต้มสินะ

ไม่เป็นไรหรอก
ถ้าทำได้ 10 แต้มใน 3 นาทีก็พลิกเกมกลับมาได้แล้ว!

ทุกคนมาช่วยกันส่งเสียงเชียร์เถอะ!

พยายามเข้านะ!

Nice! เริ่มทำแต้มไล่ขึ้นมาแล้ว!

แบบนี้ไหวแน่!
ผลลัพธ์ของการฝึกออกมาแล้วล่ะ!

ไปเลย!!

[Fade in/out.]

ยินดีด้วยนะคะที่ได้แชมป์ระดับเขตในโตเกียว!!

ขอบคุณที่มาเชียร์นะ ได้ยินเสียงของทุกคนชัดเลยล่ะ

ลูกชู้ตสุดท้ายเล่นเอาตัวชาเลย!
เป็นชั่วพริบตาที่สุดยอดจริงๆ! ทีมนี้ไร้เทียมทานแล้วล่ะ!

อืม เหมือนพวกเธอที่เป็นสุดยอดพวกพ้องไร้เทียมทานไง

นี่ รู้สึกหน้าตาดูเบิกบานยังไงชอบกลนะ
ปกติเธอเอาแต่ทำหน้าเข้มตลอดนี่นา

ฮ่าๆๆ ช่างสังเกตจังนะ ตอนนี้ฉันรู้สึกโล่งใจ…
เหมือนได้รับการปลดปล่อยน่ะ

เพราะทีมรุ่นพวกฉันไม่เคยคว้าแชมป์ได้มาก่อนเลย
ทั้งที่ถูชมว่ามีฝีมือระดับประเทศ

ครั้งนี้เลยคิดว่าต้องทำให้ได้
แต่ความตั้งใจกลับกลายเป็นแรงกดดันไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

แล้วมันก็กลายเป็นวงจรอุบาทว์
จนไม่สามารถเอาตัวเองออกมาจากจุดนั้นได้

คุณประธาน…

แต่ว่า หลังจากร่วมถ่ายทำ PV ครั้งนั้น
ความรู้สึกของฉันก็เปลี่ยนไป

คนที่กำลังพยายามไม่ได้มีแค่พวกเรา
คนที่กำลังต่อสู้ไม่ได้มีแค่พวกเรา

…เรื่องประหม่าก็ด้วย ไม่ใช่แค่พวกเรา ทุกคนก็เป็นเหมือนกัน

พอรู้เรื่องนั้น ฉันก็รู้สึกเหมือนได้เชื่อมโยง
กับทุกคนในชมรมสคูลไอดอล ชมรมอื่นๆ
และทุกคนในนิจิกาคุ จากนั้นความรู้สึกก็ผ่อนคลายลงน่ะ

พอเชื่อมต่อกับทุกคน จะมีความกล้า ฉันเข้าใจความรู้สึกนั้นดี

ก่อนแข่ง ทุกคนในชมรมดู PV นั่นกันน่ะ
พอได้ดูแล้ว เสียงเชียร์ที่เคยทำให้ร้อนใจว่าต้องตอบสนอง
ความคาดหวังให้ได้ก็เปลี่ยนมาเป็นแรงผลักดันให้ฮึดสู้แทน

เพราะงั้นแหละวันนี้ถึงปลดปล่อยฝีมือได้เต็ม 100%
เพราะพวกเธอแท้ๆ เลย ขอบคุณจริงๆ นะ

ไม่หรอกค่ะ…
ผลลัพธ์ในวันนี้เกิดจากความพยายามของพวกคุณเองต่างหาก!

ใช่แล้วค่ะ!
พวกเราคาดหวังกับศึกระดับประเทศนะคะ!

ขอบคุณนะ ฉันจะเปลี่ยนความคาดหวังนั้น
ให้เป็นพลังเพื่อพิชิตระดับประเทศ
และจะเชื่อมต่อเส้นทางไปถึงวันข้างหน้าด้วย ให้ถึงอนาคตของฉัน

[Fade in/out.]

เฮ้อ…เป็นการแข่งที่ดีจริงๆ
แถมคุณประธานก็เท่มากด้วยเนอะ…

อื้อ เหมือนเค้าจะมองไปไกลถึงอนาคตข้างหน้าแล้วด้วยสิ

ใช่! แววตาแน่วแน่มากเลย…

รู้สึกว่าระยะนี้ฉันได้เห็นแววตาแบบนั้นบ่อยจัง…
มันเป็นประกายมากๆ เลยล่ะ