เอ่อ…นี่คือการรวมตัวกันเพื่อทำอะไรเหรอคะ?

ดิฉันทราบความกังวลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องของคุณแล้วค่ะ
ในฐานะที่เป็นคนมีพี่น้องเหมือนกัน เลยคิดว่าน่าจะพอช่วยได้ค่ะ

…นี่คุณเป็นคนต้นคิดเหรอคะ?

ฮ่าๆ…พอรู้สึกตัวอีกทีก็กลายเป็นแบบนี้ซะแล้ว

แต่ก่อนหน้านั้น เล่าเรื่องพี่ของชิโอริโกะจังให้ฟังทีสิ!

อืม อยากฟังจัง อยากฟังจัง!

ก็เป็นคนเริ่มจัดงาน School Idol Festival นี่นา จะว่าไปก็น่าสนใจอยู่นะ

นั่นสิ ฉันรู้เรื่อง “School Idol Exhibition” แล้วนะ
ไม่ใช่คนธรรมดาๆ เลยนี่ จะให้ไม่สนใจก็คงทำไม่ได้หรอก

ใช่ไหมล่ะ! มีอีเวนต์ใหม่เนี่ยน่าตื่นเต้นออก~!

ทุกคนในโรงเรียนฉันก็ตั้งตารอกันใหญ่เลยนะ~

ฉันก็สนใจเรื่องอาจารย์คาโอรุโกะเหมือนกันนะ

ชิโอริโกะจัง เล่าให้ฟังหน่อยสิ~

จะให้เล่าก็ไม่รังเกียจหรอกค่ะ
แต่เล่าแล้วอาจทำให้พวกคุณผิดหวังนะคะ

ทำไมล่ะ?

เพราะพี่ที่ฉันรู้จัก…อาจจะต่างจากที่ทุกคนคิดไว้น่ะค่ะ

เอ๋~ จริงเหรอ?

…คิดว่าจริงนะคะ

เช่นตอนพี่อยู่ชั้นมัธยมปลาย
เป็นคนที่สุดสัปดาห์เอาแต่ดูคลิปสคูลไอดอลจนถึงเช้า
โดยไม่สนว่าจะมีการบ้านกี่อย่างค่ะ

แต่การดูคลิปสคูลไอดอลก็สนุกดีนี่นา เข้าใจความรู้สึกเลย

ก็นะ จะมีปัญหาก็ตรงที่ไม่ทำการบ้านนี่แหละ

เป็นปัญหาใหญ่เลยนะคะ
อย่างไรหน้าที่หลักของนักเรียนก็คือการเรียน
จะไม่ใส่ใจไม่ได้นะคะ

ฮ่าๆ… แทงใจดำชะมัด~…

ฮือ คิดซะว่าไม่ได้ยินที่พูดแล้วกัน…

แล้วอย่างวันอาทิตย์ก็นอนจนถึงตอนบ่าย
ถ้าฉันไม่ไปปลุกคงได้นอนถึงช่วงค่ำแน่ค่ะ

ก็นอนบนเตียงมันรู้สึกดีนี่นา~
จะให้ลาจากเตียงนอนในวันหยุดก็ยากเนอะ~

…ในแง่หนึ่งคือถ้านอนเฉยๆ ก็ยังดีแหละค่ะ

ไม่รู้ว่าเพราะช่วงกลางวันนอนเยอะไป
กลางคืนเลยนอนไม่หลับหรือเปล่า แต่การที่พี่มาปลุกฉันที่หลับอยู่
ขึ้นมาเล่นเกมด้วยเนี่ย ไม่ได้เกิดขึ้นแค่ครั้งหรือสองครั้งนะคะ

นอกจากนี้ ยังทำเหมือนคิดว่าฉันเป็นเด็กอยู่ตลอด…

จะว่าอย่างไรดีละคะ…
จากมุมมองฉัน เป็นพี่ที่เกินเยียวยามากเลยค่ะ…

อืม~… ทำแบบนั้นก็อาจจะเป็นการรบกวนจริงๆ แหละ

แต่ไม่มีพี่คนไหนเกลียดน้องหรอก
อาจารย์คาโอรุโกะเองก็คงรักชิโอริโกะจังเหมือนกันนะ

นั่นเป็นความคิดของคุณเอ็มม่าหรือเปล่าคะ…
ไม่สิ นี่เป็นโอกาสอันดีเลยค่ะ แทนที่จะฟังเรื่องของฉัน
ฉันขอฟังเรื่องจากทุกคนได้ไหมคะ

นั่นสินะคะ… ก่อนอื่นก็มีสิ่งหนึ่งที่เป็นความจริงแท้แน่นอน…
สิ่งที่เรียกว่าพี่น้องคือทรัพย์สมบัติที่ไม่อาจหาอะไรมาแทนได้ค่ะ

มองไปที่รูบี้สิคะ ความน่ารักนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ
น่ารักราวกับเป็นนางฟ้าเลยนะคะ!

ทั้งยังพยายามอย่างไม่ย่อท้อ
เป็นบุคคลแสนวิเศษในฐานะมนุษย์คนหนึ่งค่ะ!

พะ พี่คะ หนูอายนะ…

ไม่จำเป็นต้องอายหรอกค่ะ ดิฉันพูดแต่ความจริงทั้งนั้นค่ะ!

และรูบี้ไม่ใช่น้องสาวธรรมดาๆ นะคะ…
แต่เป็นน้องสาวที่ทั้งร้องเพลงและเต้นได้ค่ะ!!!

ตายจริง อาริสะก็ร้องเพลงของ μ's ตอนอยู่บ้านเหมือนกันนะ

ก่อนหน้านี้ฉันได้ดูคลิปที่ยูกิโฮะกับอาริสะจัง
ลองร้องแล้วก็เต้นเพลงของ μ's ด้วยกันสองคนด้วยนะ~

ฮารุกะจังเองก็มุมานะ
ในฐานะสคูลไอดอลโรงเรียนชิโนโนเมะเหมือนกันนะ!

เอาน่า พับเรื่องร้องๆ เต้นๆ ไป สำหรับพี่แล้ว
น้องคือคนที่ต่อให้จะอายุเท่าไหร่ก็น่ารักสุดๆ อยู่ดีนั่นแหละ

ถึงบางทีจะคิดว่าน่ารำคาญอยู่บ้าง

แต่ตอนที่น้องเรียกพี่จ๋าแล้วติดแจเนี่ยน่าเอ็นดูสุดๆ
ฉันเองก็คิดว่าพวกน้องๆ เป็นคนพิเศษเหมือนกันล่ะนิโกะ!

ส่วนฉันเป็นลูกคนสุดท้องก็จริง
แต่ถ้าให้พูดในฐานะน้องก็พอเข้าใจความรู้สึกชิโอริโกะจังอยู่นะ

จริงเหรอคะ?

พี่มิโตะเองก็ชอบทำเหมือนฉันเป็นเด็กๆ เหมือนกัน
เรียกฉันว่าเจ้าบ้าจิกะด้วยนะ โหดร้ายชะมัด!?
ถึงจะเกิดเร็วกว่าหน่อยแต่นี่คือการรังแกกันชัดๆ!

ใช่เลยค่ะ!

แต่ก็มีส่วนดีๆ อยู่ด้วยไม่ใช่เหรอ?

นั่นก็…เวลาลำบากก็คอยช่วยไปบ่นไป ก็มีส่วนที่ใจดีแหละ…

ถ้าฉันไม่สบายก็คอยทำข้าวต้มแล้วก็ปอกแอปเปิ้ลมาให้กิน…

ถึงจะบอกว่าไม่ต้องมาก็ได้ เดี๋ยวติดหวัด แต่ก็มาดูแลอยู่ดีล่ะนะ

ได้รับความรักจากพี่สินะ

แหะๆ คงงั้นแหละ~

ทุกคนรู้เรื่องพี่น้องของตัวเองดีจังเลยค่ะ
แล้วกรณีของฉัน…นี่เป็นแบบไหนนะคะ…

อ้าวๆ ดูจะยิ่งกลุ้มหนักแล้วล่ะสิ~