พอได้ออกไปข้างนอกกับเด็กคนนั้นแล้ว
ค่อยรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย

แต่ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไรเลย
ทั้งเรื่องการแสดงที่สมเป็นตัวเรา แล้วก็…เรื่องของเอ็มม่าด้วย

อ้าว อะไรน่ะ…

…เอ๊ะ? เอ๋!?

[Fade in/out.]

คารินจัง~ คานาตะอยู่ตรงนี้จ้า~

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก…

ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นก็ได้นี่นา

ก็เห็นบอกว่าเกิดเรื่องใหญ่…ไม่ใช่เหรอ…

ก็เรื่องใหญ่จริงๆ แหละ
เพราะว่าวันนี้มีไลฟ์ของฮารุกะจังไงล่ะ~

เอ๋!?

ดูจากสีหน้าแล้ว…
คงกำลังคิดว่า “โธ่เอ๊ย เรื่องนั้นเองหรอกเหรอ” ล่ะสิ?

อุตส่าห์มาบอกกันแท้ๆ แต่ฉันไม่มีเวลาเล่นด้วยหรอกนะ…
ฉันยังมีเรื่องที่ต้องคิดน่ะ

เอาน่าๆ เชื่อคานาตะจังเถอะ
รับรองว่าเป็น 1 ในงานใหญ่ของงานใหญ่ที่ควรค่าแก่การรีบเลยล่ะ
เอ้า ไปกันเร็ว!

[Fade in/out.]

คารินจังๆ พวกเรามาถึงก่อนใครเลยนะ
จองที่นั่งแถวหน้าสุดเรียบร้อย!
ตอนแรกก็กังวลอยู่เลยว่าจะแย่งแถวหน้าสุดได้หรือเปล่า~

เอ้านี่ คารินจัง

แท่งไฟเหรอ?

อืม ต้องใช้เวลาเชียร์ฮารุกะจังน่ะ

คานาตะ คึกคักน่าดูเลยนะ

เดี๋ยวคารินจังเองก็ต้องหลงเหมือนกันแหละ!
คานาตะจังรับประกันเลย! เฮ้อ~ เมื่อไหร่จะเริ่มสักทีนะ~

ทุกคน ขอบคุณนะคะที่มากันในวันนี้!
ฉันดีใจมากมากมากเลยล่ะค่ะ~!

วันนี้จะร้องเพลงด้วยใจอย่างเต็มที่เลยค่ะ
พวกเราจะส่งใจของพวกเราไปให้ถึงทุกคน!
สนุกไปด้วยกันให้ถึงเพลงสุดท้ายเลยนะคะ!

กรี๊ด ฮารุกะจัง! ฮารุกะจางงงーーー!!

เลิฟลี่ฮารุกะ! เลิฟลี่ฮารุกะ!
ฮารุกะจัง! น่ารักที่สุดในจักรวาลเลยอ่า~!

เอ้า คารินก็ส่งเสียงเชียร์บ้างสิ!
เพราะมีพวกคานาตะจังคอยเชียร์อย่างสุดกำลัง
สคูลไอดอลถึงเปล่งประกายได้นะ!

นะ นั่นสินะ

เลิฟลี่ฮารุกะ! เลิฟลี่ฮารุกะ! เอาเลย!

ละ เลิฟลี่ฮารุกะ! เลิฟลี่ฮารุกะ!

กรี๊ดดดดดด
ได้สบตากับฮารุกะจังด้วยยยยยยยยยยย!

[Fade in/out.]

ฮ้า…มอดไหม้หมดแล้ว…
ความเหนื่อยล้าและความเต็มอิ่มที่แสนจะดีต่อใจนี้…เกินต้านจริงๆ

คึกจัดจนแบบนึกภาพไม่ออกจากเวลาปกติเลย
คานาตะส่งเสียงดังขนาดนั้นเป็นด้วยเหรอเนี่ย

ไม่ใช่แค่คานาตะจังคนเดียวสักหน่อย
คนดูที่อยู่รอบๆ พวกเรา
หรือแม้แต่คารินจังเองก็ส่งเสียงเชียร์ดังลั่นเหมือนกันนี่นา

สุดยอดเลยเนอะ ที่อยู่ตรงนี้น่าจะมีประมาณ 50 คนได้
แล้วทุกคนก็ส่งเสียงเชียร์กันดังลั่น…ฮิๆ

…นั่นสิ เหงื่อชุ่มเหมือนเจอความร้อนแรงจากการแสดงจนชาวาบไปเลย…
สายตาฉันมองเห็นแต่พวกฮารุกะจังตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้…

ฮารุกะจังดูสนุกมากๆ แถมการแสดงก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ด้วยล่ะ~
เฮ้อ~ เสียงของพวกคานาตะจังต้องส่งไปถึงแน่เลย~ ปลื้มใจจัง~

ใช่…ฉันก็รู้สึกอย่างนั้น
รู้สึกเหมือนฮารุกะจังมายืนอยู่ตรงหน้าเรา…
และรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกับทุกคนที่นี่…

คารินจัง เพิ่งเคยดูไลฟ์ในฐานะคนดูเป็นครั้งแรกเหรอ?

…นั่นสิ อาจจะเป็นครั้งแรกก็ได้ที่ฉันได้ดูในลักษณะแบบนี้เลยน่ะ

แบบนั้นขาดทุนตายเลย!
การสนุกกับสคูลไอดอลในรูปแบบนี้ก็มีเหมือนกันนะ~
สนุกออกจะตายไป!

คานาตะพูดถูกแล้วล่ะ
มันสนุกมากๆ ฉันไม่เคยรู้จักอะไรที่สนุกขนาดนี้มาก่อน…

……

ฉันเองก็แสดงไลฟ์แบบนี้เหมือนกันหรือเปล่านะ…
คนที่มาดูไลฟ์ของฉันจะรู้สึกแบบนี้เหมือนกันไหมนะ…?

พี่คะ!!

ฮารุกะจัง! คงเหนื่อยสินะ~!!
ทำได้ดีมากๆ ดีสุดๆ ไปเลยล่ะ~!

แหะๆๆ ขอบคุณที่มาดูนะคะ ขอบคุณคุณคารินด้วยค่ะ!

เช่นกันจ้ะ ขอบคุณสำหรับไลฟ์ที่สุดยอดนะ
ฉันสนุกจนรู้สึกเหมือนแป๊บเดียวจบเลย
ตอนนี้กลายเป็นแฟนคลับของฮารุกะจังไปแล้วล่ะ

เอ๊ะ เอ๋!? ว้าว…ขอบคุณนะคะ! ฉันดีใจมากๆ เลยค่ะ!
จะคอยเป็นกำลังให้เหมือนกันนะคะ! ฉันเองก็เป็นแฟนคลับคุณคารินค่ะ!

เดี๋ยวเถอะๆ คารินจัง
อย่ามาตกฮารุกะจังเชียวนะ~

พะ พี่ อายเค้านะคะ!

ไม่อายหรอก! เฉพาะเรื่องนี้เท่านั้นที่ยอมให้กันไม่ได้!

แหม… งั้นหนูขอตัวไปเปลี่ยนชุดก่อนล่ะนะ

[Fade in/out.]

คารินจัง เหมือนสีหน้าจะดูจริงจังขึ้นมานะ เป็นอะไรไปเหรอ?

…พอดูไลฟ์ของพวกฮารุกะจังแล้วมันนึกอะไรออกนิดหน่อยน่ะ…

ไหนลองเล่าให้คานาตะจังฟังหน่อยสิ

คือว่าฉันทะเลาะกับเอ็มม่า เพราะโดนเอ็มม่าพูดจี้ใจดำ
เลยเผลอเอาอารมณ์เป็นใหญ่น่ะ…

แต่ฉันไม่ได้ทำผิดนะ ฉันคิดว่าทางที่ฉันเลือกมันถูกต้องแล้ว

แต่บางทีเอ็มม่าอาจจะเป็นฝ่ายถูกจริงๆ ก็ได้
ฉันอาจจะมองไม่เห็นผู้คนที่คอยเชียร์ฉันอยู่จริงๆ ก็ได้…

บรรยากาศของการแสดงทั้งเวทีน่ะ
ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นโดยสคูลไอดอลเพียงอย่างเดียว
มันเป็นสิ่งที่ทุกคนร่วมกันสร้างขึ้นมาต่างหาก

ทั้งที่เป็นอย่างนั้น
ฉันกลับพยายามจะแบกทั้งฮอลเอาไว้ให้ได้เพียงคนเดียว…
คิดว่าตัวเองแน่มาจากไหนเนี่ย?

ต่อให้ไม่ใช่เอ็มม่าก็คงระอาเหมือนกัน…
น่าสมเพชจริงๆ…

ขอโทษนะ
จู่ๆ ได้ฟังเรื่องแบบนี้คงลำบากใจสินะ
งั้นฉันขอตัว…

เดี๋ยวก่อนๆ
คารินจังอาจจะอยากอยู่คนเดียวก็จริง แต่ตอนนี้ไม่ได้หรอกนะ
คานาตะจังไม่ยอมให้กลับหรอก

ฟังนะ เวลารู้สึกดาวน์น่ะห้ามอยู่ตัวคนเดียวรู้ไหม
มันมีแต่จะยิ่งทำให้เราจมดิ่งลงไปเรื่อยๆ
ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไรเลยนะ

คารินจัง มาด้วยกันอีกสักที่เถอะ!