เรื่องเล่าของฉันก็ประมาณนี้แหละ♪

ที่สวิตเซอร์แลนด์ก็มีเรื่องผีทำนองนั้นเหมือนกันเหรอเนี่ย สนุกดีนะ!

………………

คุณเอริ ท่าทางดูไม่ค่อยดีเลย ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ?

…อะ อื้อ…

เหมือนจะเป็นอยู่นะเมี้ยว

คุณอุมิเองก็สีหน้าไม่ดีเลย
…เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?

กะ ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อครู่นี้แล้วล่ะค่ะ

บอกมาตรงๆ ก็ได้ว่ากลัวน่ะ~

หะ หึ! เรื่องเล่าแค่นี้ใครจะไปกลัว
ระ ระ รุ่นพี่อุมินี่เด็กน้อยกว่าที่คิดนะคะเนี่ย~

…คาสึมิจัง เสียใจด้วยนะ แต่ฟังแล้วไม่น่าเชื่อถือเลยจ้ะ

ใช่ๆ แต่ในขณะเดียวกัน
รินารี่ก็สีหน้าไม่เปลี่ยนเลยสักนิดเดียว

รินะจังบอร์ด “ไม่สะเทือน”

รุ่นพี่ไอ ก็รินาโกะมีบอร์ดบังหน้าอยู่นี่คะ
สีหน้าก็ต้องไม่มีเปลี่ยนอยู่แล้วสิ!
ถึงจะเห็นแบบนี้ ใต้บอร์ดนั่นคงกำลังกลัวจนสั่นแน่ๆ ค่ะ…!!

เล่าเรื่องผีก็จบแล้ว
กิจกรรมตามสเต็ปการทัศนศึกษายังมีอย่างอื่นอีกไหมน้า?

เล่นไพ่ดีไหม?

ก็ดีนะ เอาสิๆ พูดถึงเกมที่เขาฮิตๆ กัน ก็ต้องอีแก่กินน้ำสินะ

อ้าว? โฮโนกะจัง ที่หน้ามืดหลังจากแช่น้ำร้อนไม่เป็นไรแล้วเหรอ?
ไปนอนพักก่อนก็ได้นะ ไม่ต้องฝืนเล่นกับพวกเราหรอก

ไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้ จะให้กลับไปที่ห้องก่อนมันก็~…

เอ๊ะ?

นี่ ทุกคน

คุณคาริน มีอะไรเหรอเมี้ยว?

แทนที่จะเล่นอีแก่กินน้ำ ฉันว่าเล่นไพ่เรียงเจ็ดไม่ดีกว่าเหรอคะ?

ไม่ใช่เรื่องนั้น ดูนาฬิกาสิ 4 ทุ่มแล้วนะ

ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน…
เวลาแห่งความสนุกมันผ่านไปเร็วจริงๆ นะคะ

เอ๋~ ฉันอยากเล่นต่ออะ~
เรื่องผีเองก็เพิ่งได้มาฟังตอนกลางทางเอง!

วันนี้เล่นเต็มที่แล้วไม่ใช่เหรอ?
พรุ่งนี้เราต้องซ้อมหนักตั้งแต่เช้านะ ฉะนั้นพักผ่อนกันดีกว่า

จริงด้วยนะคะ ถึงจะทำใจเลิกยากก็เถอะ
แต่รีบเข้านอนเตรียมตัวสำหรับพรุ่งนี้กันดีกว่า

เอ๋~~

ยังมีเวลาอีก 2 คืนนะ อดใจไว้สนุกกับไพ่ต่อพรุ่งนี้เถอะ

เอาล่ะทุกคน เตรียมตัวนอนกันได้แล้ว

ค่า~

[Fade in/out.]

เฮ้อ~ สนุกจริงๆ เลย~!

ที่ผ่านมาจนถึงเมื่อกี้ไม่รู้สึกเลยแท้ๆ แต่พอกลับมาที่ห้องปุ๊บ
นึกถึงความเหนื่อยเมื่อตอนกลางวันขึ้นมาเลยนะคะ

อ๊ะ เจอแล้วๆ
อุมิจัง นี่แหละผ้าขนหนูที่พอเปียกน้ำแล้วมันจะเย็นขึ้น
ช่วยเอาไปให้เค้าทีนะ

ขอบคุณมากค่ะอายูมุ
ให้ตายสิ โฮโนกะนี่น้า แทนที่จะเดินมาเอาเอง…

โฮโนกะจังดูร่าเริงก็จริง
แต่ฉันว่าอาการหน้ามืดจากตอนแช่น้ำร้อนคงยังไม่หายดีหรอก
ที่จริงถ้าบอกกันก่อน ฉันคงเอาไปให้แล้วล่ะ

อายูมุ… คุณเป็นคนใจดีจริงๆ นะคะ
แต่อย่าตามใจโฮโนกะมากเกินไปเลยค่ะ
บางครั้งจะทำให้เผลอได้ใจนะคะ

คิกๆๆ อุมิจังนี่รู้จักโฮโนกะจังปรุโปร่งจริงๆ นะจ๊ะ

ก็แหม…อยู่ด้วยกันมาตั้งนานขนาดนั้นนี่คะ

คุณโฮโนกะกับคุณโคโทริแล้วก็คุณอุมิ
เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กใช่ไหมคะ?
สมัยเด็กๆ พวกคุณนิสัยเป็นยังไงบ้างเหรอคะ?

อ๊ะ เรื่องนั้นคุณไอก็สนใจเหมือนกัน!

คิกๆ ไม่รู้ว่าคำตอบจะตรงกับที่คาดหวังหรือเปล่านะคะ
แต่ทั้งโฮโนกะทั้งโคโทริ ก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กนั่นแหละค่ะ

เป็นคำพูดที่สัมผัสได้ถึงความรักอันลึกล้ำเลยนะเนี่ย~

ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่ามันดีหรือไม่ดี

ฮะๆๆๆ

แต่ว่า ช่วงเวลาแห่งความสนุกนี่มันผ่านไปเร็วจริงๆ เนอะ

ถ้ามันจะสนุกขนาดนี้
ก็อยากจะมาทุกเดือนเลยค่ะ!

ฮะๆๆ ไปขอร้องชิโอตตี้เรื่องเข้าค่ายในโรงเรียนกันไหม?

จะว่าไป พวกเราเคยอยู่ที่นิจิกาคุจนถึงดึกดื่นครั้งหนึ่งนี่นะ
ตอนนั้นก็สนุกมากเลยล่ะค่ะ…

งั้นลองไปขอร้องชิโอริโกะจังกันเถอะ
ถ้าเค้าเข้าใจว่าการเข้าค่ายทำให้ทักษะของทุกคนเพิ่มขึ้นมาก
ก็น่าจะยอมอนุญาตล่ะมั้ง?

งั้นตั้งแต่พรุ่งนี้ต้องพยายามแล้ว!

ค่ะ ใช่เลยค่ะ ที่สำคัญ เพื่อจะได้ทำให้คุณประธานชมรม
ของนิจิกาคุตกใจด้วย…สินะคะ!

แน่นอนอยู่แล้ว!

ค่ะ ก็นี่เป็นการเข้าค่ายเพื่อทำให้คนคนนั้นตกใจนี่นา
เราจะให้มันสูญเปล่าไม่ได้

นึกออกเลย ภาพเด็กคนนั้นตกใจเพราะเห็นพวกคุณไอเก่งขึ้นน่ะ
ถ้าตกใจเหมือนตกบันไดจนเอวเดาะขึ้นมา
เราคงต้องเป็นฝ่ายไปซัพพอร์ตบ้างแล้วเนอะ! ว่าไปนั่น ฮ่ะๆๆๆ

กรี๊ดดด――――!!

อะ อะไรน่ะ!?
เสียงกรีดร้องเมื่อกี้!

โคโทริ!?!?

ไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ๆ รีบไปดูกันเถอะ!