กลับมาแล้ว ซื้อข้าวกลางวันมาให้แล้วนะ

มากิจังช้าจังเลยเมี้ยว~
รอจนหิวท้องกิ่วไปหมดแล้วนะ

ขอโทษทีๆ!
แต่เราซื้อมาเพียบเลยล่ะ กินให้เยอะๆ เลยนะ!

หรือว่าไปหลงทางที่ไหนมาคะ?

นิจิกะซากิเดินหลงง่ายซะด้วยสิ เพราะมันกว้างมาก
พวกคาสึมินน่าจะไปเองมากกว่าไหมเนี่ย

ไม่ได้หลงทางซะหน่อย

ถ้างั้นทำไมถึงมาช้าล่ะ?

พอดีมีแฟนคลับเข้ามาทัก แล้วก็มัวจับมือกับเค้าน่ะสิเลยช้า

แค่จับมือนี่ใช้เวลานานขนาดนั้นเลยเหรอ?

หมายความว่าแฟนคลับไม่ได้มีคนเดียวสินะ
แล้วจับมือไปประมาณกี่คนเหรอ?

ไม่รู้เหมือนกันว่ากี่คน…
สัก 100 คนได้ไหมนะ?

อืม… คงราวๆ นั้นล่ะมั้ง? ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน!

เอกเซอเลนต์! ทั้งคู่ดังเอาเรื่องนะ♪

ฮึ่มมมม คาสึมินเอง…
คาสึมินเองก็มีคนเข้ามาทักเหมือนกันนะคะ…!

โอ้ ยอดเลยเมี้ยว!

ทั้งหมด 15 คน
แต่คาสึมินก็คุยกับทุกคนแบบเต็มที่เลยล่ะค่ะ!

ฮิๆๆ ตอนนั้นคุณคาสึมิดูดีใจมากเลยเนอะ

ก็ต้องดีใจอยู่แล้วสิคะ!
พวกเค้าคือคนที่ชมคาสึมินว่า “น่ารัก” นี่นา

ทางนี้ก็เหมือนกัน พอฉันกับมากิจังไปต่อแถวร้านแผงลอย
คนก็เข้ามามุงกันใหญ่เลยล่ะ โดดเด่นจริงๆ เลยนะ มากิจังเนี่ย

พูดอย่างกับฉันโดนรุมล้อมอยู่คนเดียว
โยเองก็โดนพอๆ กันไม่ใช่เหรอ

ไม่จริงซะหน่อย~

สมกับเป็นลิตเติ้ลเดมอน
เธอนี่มีคาริสมารองจากฉันเลยนะ

ว่าแต่จับมือกับคนตั้งมากมายขนาดนั้น ไม่เหนื่อยแย่เหรอ?

เอ๊ะ ก็ไม่นะ…

ไหนๆ ทุกคนก็อุตส่าห์มางานแล้ว
เลยอยากให้พวกเค้าสนุกกันมากๆ น่ะ

ถ้าการจับมือทำให้พวกเค้าดีใจ มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไรหรอก

สมเป็นมากิจังเลย ใจดีจริงๆ เมี้ยว

เรื่องปกติไม่ใช่เหรอ ถ้าเป็นรินจะทำยังไงล่ะ?

รินก็จะจับมือเหมือนกัน! อาจจะดีใจจนเขย่ามือเลยก็ได้!

เรื่องเขย่ามือนี่อย่าเชียวนะ…

ยังไงก็กินข้าวกันก่อนเถอะ
ตอนอยู่บนเวทีฉันใส่แรงไปเยอะ หิวจะแย่อยู่แล้ว~!

นั่นสิ งั้นมากินกันเถอะจ้ะ

โอ้โห…เมื่อกี้เห็นบอกว่าซื้อมาเยอะ สรุปว่าเยอะจริงๆ ด้วย!?
โต๊ะจะวางพอไหมเนี่ย…

แหม~ ก็มันดูน่าอร่อยไปหมดนี่นา
เลยเผลอซื้อมาเพียบเลย

ไหนๆ ก็จัดอีเวนต์แล้วนี่เนอะ
อยากจะลองชิมให้หมดทุกร้านเลยเมี้ยว!

แต่ถึงยังไงมันก็เยอะเกินไปนะ
เดี๋ยวเรายังต้องขึ้นแสดงอีก เยอะขนาดนี้กินไม่ไหวหรอก

ก็ซื้อมาแล้วนี่นา ช่วยไม่ได้หรอกเนอะ
ถ้ากินไม่หมดก็เก็บกลับบ้านก็ได้นี่?

อือ~ ไชน์นิมันโดดเด่นจริงๆ เลยนะคะ
ขนาดมีอาหารวางเรียงรายอยู่ตั้งเยอะแยะ
ก็ยังสะดุดตาทั้งที่ไม่ได้จะมองเลยค่ะ

เยส~♪ ใช่ไหมล่ะๆ
นี่แหละอาหารขั้นสุดยอดที่ดึงดูดใจคนมอง

และนี่ก็เป็นสูตรที่ทำขึ้นมาเพื่องาน School Idol Festival โดยเฉพาะ
ชื่อว่าไชน์นิเฟสติวัลจ้ะ!

ถ้าหมายความว่ามันเป็นอาหารที่ทำให้คนมองรู้สึกหลงใหลละก็
“การร่ายรำของนางฟ้าตกสวรรค์” ของฉันก็ไม่แพ้หรอกน่า!

อ๊ะ ข้าวหุงส้มของคุณจิกะอร่อยจังเลยเมี้ยว!

เอ๋~ จริงเหรอ?

อื้อ แบบนี้ให้กินเท่าไหร่ก็ไหว
คิดซะว่าถูกหลอกแล้วลองกินดูสิ

อย่ามาหลอกกันสิคะ~ อ้ำ… อื๋อ!?

อร่อยเนอะ!

อร่อย! อร่อยมากเลยล่ะ!
อย่างกับโกหกแน่ะ เอ้า ชิสึโกะก็ลองกินดูสิ!

สีมันดูน่ากลัวนิดๆ อยู่นะคะ… อ้ำ…

ขอโทษที่ระแวงนะคะ คุณคาสึมิ อร่อยมากเลยค่ะ!

ใช่ไหมล่ะ!

ฮิๆ ตอนแรกฉันเองก็ตกใจเหมือนกัน

ฮิๆ ตอนแรกเห็นแล้วตกใจ พอกินแล้วอร่อยก็ตกใจอีกสินะคะ

อ๋า อะไรกันเนี่ย!? นี่ อาหารทางนี้ก็อร่อยเหมือนกันนะ!

นั่นมัน…แฮมเบิร์กแกงกะหรี่ของคานาตะเหรอ?

จริงด้วย! อะไรกันเนี่ย ทำไมถึงอร่อยขนาดนี้ล่ะ?

หน้าตาก็ไม่ได้ดูโดดเด่นเป็นพิเศษแท้ๆ
แต่หยุดตักไม่ได้เลย~!

ให้ความรู้สึกว่าสมเป็นอาหารของคนที่ทำอาหารเก่งจริงๆ เลยเนอะ

น้ำของเนื้อแผ่กระจายไปทั่วทั้งปาก…
เฮ้อ~ ลิ้นแทบละลายเลย

อร่อยทุกอย่างเลยเนอะ
แบบนี้คนที่มางานก็คงจะพอใจเหมือนกัน

ได้กินของอร่อยๆ การแสดงกับบรรยากาศงานก็ครึกครื้น
เป็นอีเวนต์ที่สุดยอดไปเลยค่ะ~!

ฉันมีความสุขมากค่ะที่ได้เข้าร่วมงาน School Idol Festival
ประสบการณ์ในวันนี้จะต้องมีประโยชน์กับชีวิตในวันข้างหน้าแน่

ถึงหนทางจะขรุขระไปหน่อย แต่ก็คุ้มกับที่พยายามมาเนอะ

ใช่ และในบรรดาพวกเราก็มีเด็กคนนั้นที่พยายามมากเป็นพิเศษ
ต้องขอบคุณจริงๆ นะ

ใช่เลยค่ะ สมแล้วที่เป็นรุ่นพี่ของคาสึมิน!