พอคุยเรื่องละครเวทีแล้ว ชิสึคุจังดูมีชีวิตชีวามากเลยเนอะ

ค่ะ! แต่เพราะแบบนั้นเลยเผลอเมินคนรอบข้างแล้วพูดอยู่ฝ่ายเดียว…
คอยต้องระวังตัวไม่ให้ทำแบบนี้แท้ๆ…

ชิสึคุจังเนี่ย ทำไมถึงชอบละครเวทีเหรอ?
เพราะเคยได้ดูละครเวทีสนุกๆ อะไรทำนองนั้น?

เปล่าค่ะ ไม่ได้ชอบเพราะได้ดูผลงานที่ไหน…
ฉันเป็นคนที่เข้าถึงโลกแห่งละคร โลกในจินตนาการได้ง่ายน่ะค่ะ

ไม่ถึงกับ…เป็นพวกเรื่องราวที่คิดขึ้นมาในหัว
แต่ก็เคยกำหนดเรื่องราวโน่นนี่แล้วเล่นตามอยู่บ่อยเหมือนกัน

กำหนด?

ค่ะ อย่างตั้งชื่อให้ตุ๊กตา
สมมติว่าตุ๊กตาตัวนั้นคือเพื่อน แล้วก็เล่นอะไรด้วยกัน

อ้อ~ อย่างนี้นี่เอง ฉันก็เคยเล่นเหมือนกัน
แบบกำหนดเรื่องว่าเป็นตุ๊กตาที่มาจากดาวตุ๊กตาอะไรแบบนั้น
ชิสึคุจังก็เล่นประมาณนี้รึเปล่านะ?

ค่ะ เป็นแบบนั้นเลย
กำหนดเรื่องราวโน่นนี่ ให้สิ่งต่างๆ รวมถึงตัวเอง
แล้วก็เล่นไปตามเรื่องน่ะค่ะ

หืม~ งั้นเวลาเล่นพ่อแม่ลูกก็น่าจะกำหนดละเอียดพอสมควรเลยรึเปล่า?

ค่ะ ฉันเซ็ตบทพ่อแม่ลูกแบบจัดเต็มทุกครั้งเลยค่ะ

อย่างที่เคยเล่นจริงๆ
ก็มีคุณพ่อเป็นนักการทูต คุณแม่เป็นแม่บ้าน
มีลูก 2 คน คนรับใช้ 3 คน คนขับรถ 1 คน แล้วก็คนสวนอีก 1 คนค่ะ

เพราะงานคุณพ่อเลยต้องเดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ นานๆ ทีถึงจะกลับประเทศ
แต่ถึงกลับมาก็มักทำงานอยู่ที่ทำงาน ไม่กลับบ้านอยู่ดี

แม้คุณแม่จะเหงาที่ไม่ได้เจอคุณพ่อเลย แต่ก็มีลูกๆ ทั้งสองคนอยู่ด้วย
จึงได้พยายามใช้ชีวิตในทุกๆ วัน

ส่วนลูกทั้งสอง คนโตอยู่ชั้นป.1 คนเล็กอยู่ชั้นอนุบาล 2
ทั้งสองคนเรียนโรงเรียนเอกชน และไปโรงเรียนโดยมีคนขับรถขับไปส่ง

วันที่คุณพ่อกลับบ้านก็จะจัดปาร์ตี้กันใหญ่โต
เพื่อชดเชยเวลาที่ปกติไม่ได้เจอกัน และทำให้ครอบครัวกลับมาอบอุ่น

…แล้วคนสวนล่ะ?

คนสวนคอยดูแลสวนตลอดเวลาค่ะ
แล้วก็กำหนดไว้ว่าคนสวนกับคนขับรถอาศัยอยู่ในพื้นที่บ้านหลังนั้น
และคอยรับใช้ครอบครัวนี้สืบต่อกันเป็นรุ่นๆ ค่ะ

คนที่ได้รับบทคนสวนกับคนขับรถนี่ต้องว่างมากแน่ๆ
ทั้งที่ดูได้รับบทสำคัญแท้ๆ

นอกจากนี้แล้วก็มีเรื่องที่เกิดในต่างประเทศด้วย
เป็นแบบแฟนตาซีที่ให้เด็กคนหนึ่งมีพลังเวทมนตร์ขึ้นมา
แล้วต้องใช้ชีวิตโดยไม่ให้ใครรู้ถึงพลังนี้

ทีแรกคนอื่นๆ ก็คิดว่าสนุกดีแหละค่ะ
พอนานไปก็โดนบอกว่าเยอะเกิน จำไม่ไหวหรอก…

เลยกลายเป็นว่าไม่มีใครมาเล่นกับฉันเลยค่ะ

อย่างนั้นเองเหรอ…
แต่ว่านะชิสึคุจัง สุดยอดไปเลยไม่ใช่เหรอ
สนใจเรื่อง 'การแสดง' มาตั้งแต่ตอนเด็กๆ เลยสินะ

งะ งั้นเหรอคะ

อื้อ ฉันคิดอย่างนั้นนะ
ตอนเด็กๆ ฉันเองก็ลองเล่นพ่อแม่ลูกกับชิสึคุจังบ้างจัง
พ่อแม่ลูกที่มีพ่อเป็นนักการทูตนี่ฟังดูน่าสนุกจะตาย

รุ่นพี่คะ…! ถ้างั้นมาเล่นกันตอนนี้เลยมั้ยคะ!?

เฮ้ มาเริ่มซ้อมกันต่อเถอะ~