Riko Ep. 12: ในม่านหมอก
เพราะริโกะติดต่อมา พวกคุณสองคน
จึงนัดเจอกันที่ร้านกาแฟ พอไปถึง
คุณที่สงบสติอารมณ์ลงแล้วก็บอกกับ
ริโกะว่า…
ริโกะ
เอาล่ะ มากินเค้กกันเถอะ
เค้กของร้านนี้อร่อยมากเลยนะ กินละนะคะ♪
Player
กินละนะ…
Option 1: “อร่อย…” |
---|
Player ง่ำๆ…อร่อย…หวานดีจัง… ริโกะ
ใช่ไหมล่ะ? |
Option 2: “เป็นรสชาติที่ทำให้รู้สึกผ่อนคลายเนอะ” |
Player
ง่ำๆ…จริงด้วย ริโกะ
คิกๆ♪ เค้กที่เธอกินนั่นเป็นของโปรดของจิกะจังล่ะ |
ริโกะ
จิกะจังกับโยจังเพิ่งจะได้ค่าขนมมาหมาดๆ พอมาถึงก็สั่งมาซะเยอะเลย
จนโดนคุณไดยะดุว่า “ใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายนะคะ!” ด้วย
Player
ฮะๆๆๆ
ริโกะ
…ดูเหมือนจะใจเย็นลงบ้างแล้วสินะ
Player
…อื้อ ขอโทษนะ ที่เมื่อกี้ ที่ฉัน…ไปหัวเสียใส่
ริโกะ
ไม่ต้องใส่ใจหรอก
ว่าแต่…ช่วยเล่ารายละเอียดให้ฟังได้รึเปล่า?
Player
…ก่อนนี้เคยเล่าให้ฟังแล้วเนอะ
ว่ากำลังเตรียมตัวเพื่อเข้าร่วมอีเวนต์
ริโกะ
อื้อ ที่เล่าว่าจะมีไลฟ์เลยกำลังแต่งเพลงให้ทุกคนในนิจิกะซากิสินะ…
หรือว่า…
Player
…ฉันยังแต่งเพลงไม่ออกเลย
ทั้งที่คิดว่าคุยกับริโกะจังจนสบายใจแล้วน่าจะไม่เป็นไร
แต่ก็แต่งเพลงได้ไม่คืบหน้าเลยน่ะ…
ริโกะ
อย่างนั้นเองเหรอ…
Player
ชมรมของพวกเราเพิ่งจะเริ่มทำกิจกรรมได้ไม่นาน
ถ้าจะทำให้เป็นที่รู้จักของคนเยอะๆ
ก็ต้องขึ้นแสดงตามอีเวนต์ให้มากเข้าไว้
Player
แล้วเพลงที่จะใช้ร้อง จะต้องกลายมาเป็นภาพลักษณ์ของทุกคน
เลยต้องเป็นเพลงที่ช่วยขับประกายของทุกคนออกมาให้ได้มากที่สุด…
ริโกะ
ใส่ใจทุกคนในนิจิกะซากิจริงจังมากเลยเนอะ
Player
ก็ต้องอย่างนั้นสิ! ทุกคนเป็นพรรคพวกที่พยายามด้วยกันนี่นา
เพื่อทุกคนแล้วฉันยินดีทำทุกอย่าง
อยากจะวิ่งไปด้วยกันทุกที่เลย
Player
เพราะอย่างนั้นเลยคิดว่าต้องตั้งใจแต่งเพลงให้เต็มที่
อยากให้คนที่ได้ฟังจดจำสคูลไอดอลของนิจิกะซากิได้
อยากให้เป็นที่ชื่นชอบน่ะ
Player
แต่ว่า…แต่งยังไงก็ไม่ได้ทำนองดีๆ อย่างที่หวังเลย
จนไม่รู้แล้วว่าต้องแต่งทำนองแบบไหนออกมาถึงจะดี ก็เลย…
Player
เลือกที่จะ…หนีออกมาแทน…
ริโกะ
หนีเหรอ…
Player
อยากจะลืมเรื่องเพลง เรื่องอีเวนต์
แล้วไปยังที่ที่ไม่ต้องเจออะไรทั้งนั้น
แล้วฉันก็ทิ้งทุกคนที่กำลังตั้งใจซ้อมไว้ หนีเอาตัวรอดคนเดียว…
Player
ตอนนี้ฉันไม่รู้แล้วว่าต้องทำยังไงถึงจะแต่งเพลงให้ทุกคนได้
แต่ก็ยังอดคิดถึงเรื่องเพลงไม่ได้อยู่ดี
Player
ฉันทนความน่าสมเพชของตัวเองไม่ไหว
ไม่รู้ว่าจะกลับไปสู้หน้าทุกคนได้ยังไง
ริโกะ
ที่โทรมาวันนั้นคือการส่งสัญญาณ SOS ของเธอสินะ
ขอโทษนะ ฉันน่าจะตั้งใจฟังเธอให้มากกว่านี้…
Player
ริโกะจังไม่ผิดสักหน่อย!
ตอนนั้นฉันเองยังไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองจะกังวลถึงขั้นนี้น่ะ
Player
ควรเป็นความรับผิดชอบของฉันที่แก้ปัญหาด้วยตัวเองไม่ได้…
ริโกะ
ฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอมากๆ เลยล่ะ…
ถึงพูดไปแล้วอาจจะฟังเหมือนฉันอวดดีก็เถอะ
ริโกะ
แต่เรื่องที่พยายามนึกถึงคนอื่นจนไม่รู้ว่าควรจะทำยังน่ะ
ฉันเองก็เคยเจอมากับตัวเหมือนกัน อย่างเรื่องก่อนหน้านี้ก็ด้วย
Player
ก่อนหน้านี้…?
ริโกะ
อื้อ พวกเราอาจจะคล้ายกันมากๆ เลยก็ได้
ไม่ใช่แค่เรื่องจุดยืน แต่รวมไปถึงวิธีคิดด้วย
Contributors to this page: