วันนี้ซ้อมกันเหนื่อยมากไหม!
ถึงจะซ้อมกันแค่ 3 คนแต่คืบหน้าสุดๆ เลยเนอะ

แน่นอนจ้ะ! ถ้าอยู่กับโฮโนกะจังกับอุมิจังละก็
ไม่ว่าอะไรก็ทำได้ทุกอย่างเลยล่ะ♪

ก่อนที่จะเริ่มเป็นสคูลไอดอล
ก็อยู่ด้วยกัน 3 คนมาตลอดเลยเนอะ

คิกๆ เราเล่นด้วยกัน 3 คนมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ เลยนะคะ

งั้นเหรอ ตอนเด็กๆ เล่นอะไรกันเหรอ?

อืม เล่นพ่อแม่ลูกกันแบบทั่วๆ ไป
แล้วก็เล่นซ่อนหากันด้วยล่ะ

เล่นซ่อนหา! ตอนเด็กๆ เล่นกันบ่อยเลยเนอะ~

หืม แบบนี้นี่เอง!

พอโฮโนกะต้องเป็นยักษ์ก็จะตะโกนเรียกพวกฉัน
ว่า “ออกมาเร็วๆ สิ~!” ด้วยล่ะค่ะ

จริงด้วยจ้ะ!
รู้อยู่แท้ๆ ว่าจะถูกจับแน่ๆ แต่ฉันก็ยังออกไปซะได้

คิกๆ โฮโนกะจังนี่เจ้าอุบายจังนะ

เอ๊ะ~! เป็นงั้นเหรอ~?

แล้วก็นะ ตอนที่อุมิจังเป็นยักษ์ก็จะบอกว่า
“สัมผัสเค้าลางได้แล้วล่ะค่ะ” แล้วก็หาตัวเจอทันทีจริงด้วยล่ะจ้ะ

อุมิจังเหมือนเอสเปอร์เลยล่ะ!

ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ…
คิดว่าคงเป็นเพราะได้ยินเสียงฝีเท้าเบาๆ
ไม่ก็เสียงใบไม้ไหวแน่นอนค่ะ

น่าสนุกดีนะ! แล้วตอนที่โคโทริจังเป็นยักษ์ล่ะ?

อืม ตอนที่ฉันเป็นยักษ์
ฉันหาทั้งสองคนไม่ค่อยเจอเลยล่ะจ้ะ…

[Fade in/out.]

โฮโนกะจังกับอุมิจังก็ท่าทางจะหาตัวยากจริงๆ ด้วยล่ะเนอะ

มีอยู่ครั้งหนึ่งแหละ
ที่พยายามหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ…จนฟ้าเริ่มมืดเลยล่ะ

รอบตัวไม่มีใครอยู่เลยด้วย พอเกือบจะร้องไห้ออกมา
โฮโนกะจังกับอุมิจังก็กระโดดออกมาล่ะจ้ะ

แล้วบอกว่า “จะไม่ทำให้โคโทริจังร้องไห้หรอก!”…♪

โอ้~ แบบนี้นี่เอง!

[Fade in/out.]

ตอนที่ทั้งสองคนมารับน่ะ
สำหรับฉันแล้วอย่างกับเป็นพระเจ้าเลยล่ะจ้ะ…♪

เอ๋! พระเจ้าเนี่ยก็พูดเกินไปหน่อยนะ~

พอมานึกดูตอนนี้ ถ้าออกไปให้เร็วกว่านั้นก็ดีหรอกค่ะ
ขอโทษนะคะ โคโทริ

ไม่หรอกจ้ะ!
แต่เรื่องมองทั้งสองคนเป็นพระเจ้าเป็นเรื่องจริงนะจ๊ะ

เธอก็เป็นเพื่อนกับอายูมุจังมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ เลยสินะ

อื้อ! ตอนที่หลงทางอายูมุจังก็เคยช่วยฉันไว้เหมือนกัน
ก็เลยคิดว่า “เหมือนกันเลยเนอะ” น่ะ~

คิกๆ เธอก็มองอายูมุจังเป็นพระเจ้าเหมือนกันใช่ไหมล่ะ?

คิกๆ อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้นะ
มีเพื่อนสมัยเด็กนี่ดีจังเนอะ

จะว่าไป Aqours ก็มีเหมือนกันเนอะ
ทีมเพื่อนสมัยเด็ก!

จริงด้วยเนอะ!
คิกๆๆ ลองไปถามดูหน่อยดีไหมนะ♪