หาว~ ทุกคน อรุณสวัสดิ์~…

คุณคานาตะ!

ว้าว คานาตะจัง!
วันนี้มาเข้าชมรมก่อนเป็นอันดับแรกเลยสินะ~♪

อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณคานาตะ

มาแปลกนะเนี่ย

เป็นอะไรไปเหรอคานะจัง!
ไปกินอะไรแปลกๆ เข้าปะเนี่ย!?

ในที่สุดไฟในการเป็นสคูลไอดอลที่ลุกโชนภายในตัวคุณคานาตะ
ก็แผดเผาความง่วงไปจนหมดสิ้นแล้วสินะคะ!

แค่มาตรงเวลาไม่เห็นต้องแตกตื่นกัน…

จะทำเป็นประจำรึเปล่านี่สิคะ…

ยิ่งไปกว่านั้น
ตัวอย่างที่รุ่นพี่เซ็ตสึนะยกมามันอันตรายไปปะคะ!

วันนี้เริ่มซ้อมได้โดยที่สมาชิกมาครบสินะ
งั้นวันนี้เองก็มาทำกิจกรรมชมรมให้เต็มที่กันเถอะทุกคน!

[Fade in/out.]

(อืม เปลี่ยนประโยคตรงนี้ดีมั้ยนะ
อันนี้ให้ความรู้สึกแข็งไปหน่อย ต้องเลือกคำที่ซอฟต์ลงมาแล้วเป็นที่น่าจดจำ…)

ทำอะไรอยู่น่ะ~?

อ๊ะ คุณคานาตะ พักอยู่เหรอ?

อื้อ วันนี้คานาตะจัง พยายามมากๆ เลยน้า~…
เหมือนขยับร่างกายในส่วนของสิบปีไปแล้วเลย~

สะ สิบปี…
พอคิดถึงความสโลว์ปกติของคุณคานาตะแล้วก็ไม่คิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่นเลยแฮะ…

ฉันกำลังเขียนเนื้อเพลงอยู่น่ะ
แต่ยังไม่ออกมาเป็นรูปเป็นร่างเลย…
ที่เขียนอยู่นี่ก็ตั้งใจจะให้เป็นเพลงของคุณคานาตะนะ

จริงเหรอ~?
งั้นขอรบกวนทำให้เป็นเพลงที่เป็นผลงานชิ้นเอกทีนะ~…♪

คุณคานาตะนี่รักน้องสาวจริงๆ เลยเนอะ

รักที่สุดเลย~ รักที่สุดในจักรวาล
เวลาหลับก็มาห่มผ้าให้ เป็นเด็กที่ขยัน เอาการเอางาน…
สีหน้าตอนโกรธบางทีก็น่ารักสุดๆ~

อารมณ์ประมาณว่าน่ารักบาดตารึเปล่านะ

ถึงจะน่ารัก แต่ถ้าโดนฮารุกะจังบาดตาก็คงบาดเจ็บ
จนคุยหรือเล่นด้วยไม่ได้สักพักสิ

อะ อืม ไม่สิ ฉันแค่ยกตัวอย่างให้ฟังเอง…
เล่นตอบกลับมาจริงจังขนาดนั้นมันน่ากลัวออก

เพื่อที่จะเป็นพี่สาวที่เหมาะสมกับฮารุกะจังผู้น่ารักที่สุด
ในจักรวาล คานาตะจังจะตั้งใจเรียนและตั้งใจเป็นสคูลไอดอลค่า~…

ที่คุณคานาตะตั้งใจเป็นสคูลไอดอลเพราะอยากให้คุณน้องสาวดีใจงั้นสินะ

อืม… เพราะฮารุกะจังบอกว่าชอบน่ะ~
ฮารุกะจังชอบคานาตะจังตอนร้องเพลง
คานาตะจังน่ะ ถ้าเพื่อฮารุกะจังแล้วจะให้ทำอะไรก็ย่อมได้~

แหะๆ งั้นลองพยายามในส่วนของร้อยปี
เพื่อรอยยิ้มของคุณน้องสาวหน่อยมั้ย?

เอ๊ะ อือ~ …เข้าใจแล้ว
จะพยายามนะ~