อื๋อ…!
คาบเรียนตอนเช้าจบแล้ว~
พักกลางวันจ๋า~

(โอ๊ะ ก่อนหน้านั้น…
ต้องไปบอกคุณคานาตะสักหน่อย
ว่าวันนี้อย่ามาซ้อมสายอีก)

(ที่บอกว่าคอยเข้าเรียนตลอด
แปลว่าระหว่างนั้นคือตื่นอยู่สินะ
ถ้าเป็นตอนนี้ที่เพิ่งเลิกเรียนละก็ต้องตื่นอยู่แน่นอน!)

[Fade in/out.]

(คุณคานาตะเรียนอยู่ที่แผนกไลฟ์ดีไซน์…
เพราะไม่ค่อยได้ไปแถวนั้นเลยประหม่าจังเลยแฮะ…)

(อึก ถึงจะเป็นเรื่องธรรมดา แต่ก็มีแต่พี่ ม.6…
รู้สึกเหมือนโดนมองมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วด้วย
อย่างกับว่าอยู่คนละโรงเรียนยังไงก็ไม่รู้…)

[Fade in/out.]

ถึงละ ห้องของคุณคานาตะ… อ้าว?

…คะ คือว่า ขอโทษนะ
คือว่าตอนนี้รุ่นพี่คานาตะอยู่ไหนเหรอ?

คุณโคโนเอะเหรอ? อา พอเลิกเรียนแล้วก็รีบเดินออกไปนอกห้องเลย
น่าจะไปนอนที่ห้องพยาบาลรึเปล่า? พอดีเห็นเจ้าตัวหาวน่ะ

งะ งั้นเหรอ ขอบคุณมาก…

[Fade in/out.]

(คุณคานาตะไปไหนกันแน่เนี่ย…
ที่ห้องพยาบาลก็ไม่เห็นจะเจอ แต่นอกจากห้องพยาบาล
แล้วยังมีที่อื่นให้นอนอีกเหรอ…?)

(ฮะ! หรือจะไปนอนอยู่บนพื้นยางมะตอย
เหมือนที่คุณคารินเคยบอกก่อนหน้านี้… ต้องรีบหาให้เจอแล้ว!
ไม่งั้นอาจจะกลายเป็นเรื่องวุ่นวายก็ได้)

คุณคานาตะ! คุณคานาตะอยู่ไหนเนี่ย!?

[Fade in/out.]

แฮ่ก… แฮ่ก…
อ๊ะ? จะ เจอแล้ว! คุณคานาตะ…!

อือ…? อ้าว อรุณสวัสดิ์…
เป็นอะไรรึเปล่า หอบแฮ่กซะขนาดนั้น…

หอบเพราะตามหาตัวคุณคานาตะไง…
เห็นไม่อยู่ห้องพยาบาลก็นึกว่าจะไปไหน…
วันนี้นอนอยู่ที่สวนนี่เอง…

อืม… เพราะวันนี้แดดดีไงล่ะ~…
จะได้นอนบนหญ้าอุ่นๆ แบบนี้แค่ในวันแบบนี้เท่านั้นเลยนะ~
เธอเองก็มานอนบ้างสิ~

…คุณคานาตะ ทำไมถึงได้ดูง่วงนอนตลอดเวลาขนาดนั้นเหรอ?
ตอนกลางคืนไม่นอนหรือไง?

กลางคืนน่ะนะ~ …นั่นสินะ
ไม่ค่อยได้นอนละมั้ง…

ทำไมล่ะ?
ถ้ากลางคืนนอนพอ
ก็ไม่ต้องมาหลับช่วงระหว่างวันเลยนี่นา?

อืม… เพราะต้องอ่านหนังสือเรียนน่ะสิ

อ่านหนังสือเรียน?

เพราะคานาตะจังเป็นนักเรียนทุนไง
ถ้าไม่รักษาระดับผลการเรียนไว้ จะไม่ได้พวกค่าเทอม
แล้วก็สิทธิพิเศษอีกหลายอย่างน่ะสิ~

ไม่อยากรบกวนคนในครอบครัว… เลยพยายามอยู่ทุกคืนไงละคะ~
เพราะคานาตะจังเป็นพี่ไงล่ะ~

งั้นเหรอเนี่ย…

(ถึงจะเคยคิดว่าคุณคานาตะที่ดูง่วงนอนตลอดเวลา
เข้าชมรมสายอยู่บ่อยๆ จะเป็นคนขี้เกียจซะอีก
ไม่คิดเลยว่าจะมีสาเหตุทำนองนี้…)

แล้วเธอมาเพื่อฟังเรื่องของคานาตะจังเหรอ~…?

เอ๊ะ? เอ่อ… อื้อ ใช่แล้วล่ะ
เพราะอยากรู้เรื่องของคุณคานาตะ
ก็เลยออกตามหาน่ะ

…คิกๆ งั้นเหรอ ขอบใจนะ…