เฮ้อ~ ในที่สุดก็ถึงพักกลางวัน…!

เหนื่อยหน่อยนะจ๊ะ♪

อายูมุจัง!

เมื่อเช้าไม่ได้นั่งสัปหงกในคาบเรียนใช่มั้ย?
ตอนเช้าดูง่วงขนาดนั้น ฉันอดเป็นห่วงไม่ได้เลยนะ

เอ๊ะ เอ่อ… อื้อ! อย่าห่วงไปเลย ฉันตื่นตลอดนะ

คิกๆ จะจริงเหรอ?
งั้นคราบที่เลอะอยู่ตรงมุมปากนั่นคราบอะไรเอ่ย?

เอ๊ะ?
กะ โกหกน่า นึกว่าเช็ดคราบน้ำลายหมดแล้วซะอีก…!

ฮะๆๆ♪ ล้อเล่นจ้ะ
แต่แปลว่าแอบหลับในห้องจริงๆ สินะ

…แค่นิดเดียวเอง
เดี๋ยวไปขอยืมสมุดจดใครสักคนก็คงพอถูไถได้น่ะ

เท่ากับหลับเต็มอิ่มเลยสินะ…
เอาล่ะ งั้นไปกินข้าวปลุกให้ตื่นกันหน่อยดีกว่า♪

[Fade in/out.]

ว้าว~ สมเป็นโรงอาหารยอดนิยม แค่ไปหยิบข้าวมาแป๊บเดียว
คนก็มากันเต็มแล้ว….
อายูมุจัง ขอโทษที่ให้รอนะ~

ยินดีต้อนรับกลับจ้า วันนี้กินเมนูประจำวันเหรอ?

ใช่แล้วล่ะ!
วันนี้อายูมุจังก็กินข้าวกล่องเนอะ

จ้ะ ฉันลองไปปรึกษาคุณแม่แล้วเตรียมวัตถุดิบล่วงหน้า
วันหนึ่งน่ะจ้ะ

สุดยอดไปเลย
ข้าวกล่องอายูมุจังนี่ทั้งสวยและมีสีสัน น่ากินเสมอเลยเนอะ
เป็นเพราะใช้เวลาคิดมาอย่างดีแน่ๆ เลย

มะ ไม่หรอกจ้ะ ฉันทำอาหารไม่ค่อยเก่งหรอก
ยังหั่นผักเบี้ยว ทำไข่ม้วนเกรียมอยู่เลย…

เหรอ? ฉันว่ามีรอยเกรียมหน่อยๆ ดูน่าอร่อยกว่ารึเปล่า
อย่างไข่ม้วนในข้าวกล่องอายูมุจังวันนี้ไง

จริงเหรอ? งั้นก็…ฉันให้ชิ้นหนึ่งนะ

ขะ ขอบใจนะ
งั้นไม่เกรงใจละนะ
หง่ำๆ…

อื้อ~ อร่อยจัง!
รสชาติกลมกล่อมพอดี เป็นรสแบบที่ฉันชอบเลยนี่นา!

โล่งอกไปที♡

ไข่ม้วนเนี่ยดูทำง่าย แต่จริงๆ แล้วลึกล้ำมากเลยเนอะ
แต่ละบ้านก็ทอดสุกไม่เท่ากัน รสชาติก็ต่างกันด้วย

เธอเป็นคนที่เรื่องมากกับไข่ม้วนนี่นา จำได้รึเปล่า?
วันงานกีฬาสีตอนอยู่ชั้นประถม ตอนกลางวันเรากิน
ข้าวกล่องกับคนที่บ้านใช่มั้ย?

ที่ฉันโวยวายว่า 'รสของไข่ม้วนแปลกไปจากทุกทีนี่!' น่ะเหรอ?
โธ่เอ๊ย~ ลืมๆ ไปเถอะ
มานึกออกตอนนี้มันน่าอายจะตาย…

ไม่ล่ะจ้ะ ไม่ลืมหรอก
ถึงจะน่าอาย แต่ก็เป็นความทรงจำแสนสำคัญที่มีกับเธอนี่นา
เพราะงั้นฉันถึงได้ฝึกทำไข่ม้วนจนเก่ง…

เอ๊ะ? ว่าอะไรนะ?

อ๊ะ มะ ไม่มีอะไรจ้ะ!

? อื้อ