[Fade in/out.]

หาว~…
เฮ้อ ง่วงจัง…

มัวแต่โอ้เอ้อยู่ได้ รีบกินข้าวเช้าได้แล้วลูก
เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก

รู้แล้วน่า…
หาว…

หือ?

ตายจริง! อรุณสวัสดิ์จ้ะ
ขอโทษนะ เด็กคนนั้นยังไม่ได้กินข้าวเลย…
ยังไงก็เข้ามาก่อนสิจ๊ะ

รบกวนด้วยนะคะ

…เอ่อ อรุณสวัสดิ์จ้ะ ขอโทษที่มารบกวนตอนกินข้าวนะ

อายูมุจัง!
เหวอ ป่านนี้แล้วเหรอ!?
รอแป๊บนะ จะรีบกินข้าวเดี๋ยวนี้แหละ หง่ำๆ อึก แค่กๆ!

อ๊ะ! ปะ เป็นอะไรรึเปล่า? ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้จ้ะ
ยังมีเวลาอยู่อีก ค่อยๆ กินเถอะ

ฮือ~ ขอโทษนะ
อุตส่าห์มารับท้ๆ แต่ต้องให้อายูมุจังรอตลอดเลย…

อย่าคิดมากเลยจ้ะ
ฉันทำเพราะชอบนี่นา

ตอนเด็กๆ ฉันเป็นฝ่ายไปรับอายูมุจังที่บ้านแท้ๆ
อย่างตอนชวนไปวิ่งเล่นน่ะ ตอนนี้กลับกันซะแล้วเนอะ

แหะๆ ฉันดีใจนะ
ที่ได้อยู่กับเธอแบบนี้ตั้งแต่เช้า… อ๊ะ

มีอะไรเหรอ?

คิกๆ มีข้าวติดมุมปากแน่ะ

ไม่จริง ติดอยู่จริงเหรอ? น่าอายจัง…

เดี๋ยวฉันเอาออกให้นะ อยู่นิ่งๆ หน่อย

เอ๊ะ? มะ ไม่ต้องหรอก ฉันเอาออกเองก็ได้!

ไม่ต้องเกรงใจหรอกจ้ะ
ก็เป็นเพื่อนสมัยเด็กนี่นา …เอ้า ออกแล้วจ้ะ

ขอบใจนะ…

[Fade in/out.]

หาว…

…นอนไม่พอเหรอ? เห็นตอนอยู่บ้านก็หาวไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง

อืม ก็นิดหน่อยน่ะ…
นั่งเล่นเน็ตแล้วก็ดูคลิปไปเรื่อยจนตีสามเลย…

ตีสาม!? อยู่จนดึกขนาดนั้นเชียว…
หรือว่าจะหาข้อมูลเกี่ยวกับสคูลไอดอลเหรอ?

เข้าใจแล้วล่ะ จากนี้ไปฉันจะระวังนะ

เข้าใจจริงรึเปล่าเนี่ย?

จริงสิๆ
ก็ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาคงซัพพอร์ตทุกคนไม่ได้นี่นา

ทุกคนเหรอ……

อ๊ะ ถึงสถานีแล้ว ไปกันเถอะ อายูมุจัง!