เอ๊ะ? ได้ยินเสียงจากห้องซ้อมด้วย…
มีใครอยู่กันนะ?

[Fade in/out.]

แฮ่ก แฮ่ก…

ชิโอริโกะจัง!?

อ๊ะ…!

[Fade in/out.]

วันนี้เป็นวันหยุดแท้ๆ ซ้อมเต้นอยู่เหรอ?

ก็ใช่ค่ะ…
ฉันมีงานสภานักเรียนพอดี เลยว่าจะซ้อมสักหน่อยน่ะค่ะ…

ว่าแต่คุณเองเถอะค่ะ ทำไมถึงมาโรงเรียนในวันหยุดละคะ?

ฉันมาเอาสมุดจดการซ้อมที่ลืมไว้
เพราะอยากเขียนภายในวันนี้น่ะ

งั้นเหรอคะ

อืม แต่ดีจังที่มาวันนี้
มีเรื่องที่อยากเขียนเกี่ยวกับชิโอริโกะจังเพิ่มขึ้นแล้วสิ

เอ๊ะ?

ก็ดูสนุกกับการซ้อมเต้นมากเลยนี่นา!

นะ นั่นมันก็…

พอทำเรื่องที่เคยทำไม่ได้จนได้เนี่ยก็สนุกเนอะ

ใช่แล้วค่ะ!

เพราะฉันยังเต้นเหมือนไม่ได้ทุกคน
เลยต้องพยายามเต็มที่เพื่อไล่ตามให้ทันเร็วๆ…

แต่พอทำเรื่องเล็กน้อยสำเร็จก็ดีใจมากเลยน่ะค่ะ…

จากมุมมองคุณ คุณคิดว่ายังไงคะ?
ฉันจะเต้นเก่งเหมือนทุกคน…ได้ไหมคะ?

ชิโอริโกะจัง หลังจากนี้จะทำอะไรต่อเหรอ?
ถ้ายังเหลืองานสภานักเรียนอยู่ก็ให้ฉันช่วยไหม?

ไม่เป็นไรค่ะ ฉันคงซ้อมต่ออีกหน่อยแล้วกลับบ้านค่ะ

งั้นขากลับแวะร้านขายน้ำผลไม้กันหน่อยไหม?

เอ๊ะ?

ให้กรดซิตริกคลายความเหนื่อยล้าไงล่ะ!
ถึงจะจำประโยคนี้มาจากคุณคารินอีกทีก็เถอะ
แต่น้ำมะนาวโซดาร้านนั้นอร่อยดี เดี๋ยวฉันเลี้ยงเองนะ

ร้านขายน้ำผลไม้เนี่ย…
ต่างจากน้ำที่จากตู้ขายน้ำอัตโนมัติอย่างไรเหรอคะ…

อืม ที่ร้านนั้นจะเป็นร้านที่ทำน้ำผลไม้สดหลายๆ แบบ
ให้เราเลือกน่ะ

อย่างนี้นี่เองค่ะ ตั้งตารอที่จะได้ไปกับคุณเลยค่ะ!