นี่ อุมิจัง
ทำไมทางเดินถึงได้มืดสนิทแบบนี้กันนะ?

ทำไมกันนะคะ…?
เพราะจะประหยัดไฟหรือเปล่าคะ?

เอาเถอะค่ะ มีไฟจากมือถืออยู่
แถมอยู่กับทุกคนด้วย คงไม่มีอันตรายหรอกค่ะ

อืม ก็ใช่อยู่หรอก…

มีอะไรเหรอคะ?

หรือว่าจะกลัวความมืดกันคะ?

ไม่ถึงกับกลัวหรอก แต่รู้สึกกังวลนิดหน่อยน่ะจ้ะ…

คิกๆ โคโทริเป็นพวกขี้กังวลนี่คะ
ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ

แหะๆ พอคิดดูดีๆ แล้ว ทุกคนก็อยู่ด้วยเนอะ…
ไม่เห็นต้องกังวลอะไรเลย

คงเพราะเป็นสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยมั้งคะ
นิจิกาคุเองก็เป็นโรงเรียนที่กว้างมากด้วยสิ

จริงสิคะ!
ถ้ากังวลละก็ จับมือกันไว้ไหมคะ?

เอ๊ะ!? มะ ไม่ต้องหรอกจ้ะ ไม่ใช่เด็กๆ กันแล้วด้วย…

ฉันเองก็ไม่ค่อยถูกกับความมืดเหมือนกันค่ะ ฉะนั้น…

แหะๆ…ถ้างั้น ต่างฝ่ายต่างก็ช่วยเหลือกันเนอะ

ค่ะ!

ไม่ได้จับมือกันแบบนี้มานานแล้วเนอะ
ว่าแต่…มือของอุมิจัง อุ่นดีจัง

มะ ไม่ชอบเหงื่อที่มือใช่ไหมคะ!?

โธ่ ไม่ใช่เรื่องนั้นสักหน่อย

ถ้าอย่างนั้นก็โล่งอกไปทีค่ะ…
คือว่า มือของโคโทริก็อุ่นเหมือนกันนะคะ

คิกๆ พวกเราคอยช่วยเหลือกันมาตั้งแต่เด็กเลยนี่นา
หลังจากนี้เองก็เป็นแบบนี้ตลอดไปเลยเนอะ