วันนี้เราจะซ้อมอะไรบ้างนะ… ฝึกกล้ามเนื้อ ฝึกเสียง…
แล้วก็เหมือนต้องแก้อะไรสักอย่างกับชุด… ช่างมันแล้วกัน~
เดี๋ยวหลับแล้วตื่นมาก็นึกได้เองแหละ~

[Fade in/out.]

…หือ?

…………อ๊ะ!
เกือบไปแล้วไหมล่ะ…

…อืม…งืม…หือ?

ทันเวลาพอดีเลย~

เอ๊ะ…คะ คุณคานาตะ…!?

เกือบไปแล้วเนอะ~
ถ้าเอาหมอนมารองช้ากว่านี้อีกนิดเดียว
หน้าผากคงโหม่งโต๊ะไปแล้วล่ะ~

ขะ ขอโทษค่ะ!
ที่ต้องให้คุณคานาตะเอาหมอนใบสำคัญมารอง…
แถมฉันยังไม่รู้ตัวด้วยด้วยค่ะว่าคุณคานาตะมาแล้ว…!

ไม่เป็นไรหรอก~
หมอนเองคงดีใจที่ช่วยชิสึคุจังไว้ได้
ชิสึคุจังที่สัปหงกแล้วสัปหงกอีกก็ตลกดีออก~

ฮือ…ขอโทษจริงๆ นะคะ…
หลังจากนี้จะเริ่มทำกิจกรรมชมรมแล้วแต่ดันมาสัปหงกซะได้

ไม่ใช่เรื่องที่ต้องคิดมากขนาดนั้นสักหน่อย~
คานาตะจังก็ว่าจะนอนจนกว่าทุกคนจะมาเหมือนกัน

งะ งั้นเหรอคะ คิกๆ วันนี้คุณคานาตะก็เหมือนเคยเลยนะคะ

จะวันนี้ พรุ่งนี้ หรือมะรืนนี้ คานาตะจังก็คือคานาตะจัง
จะเป็นการนอนหลับหรือการพักผ่อนสบายๆ ก็ชอบทั้งนั้นแหละ~

ชิสึคุจังจะชอบการพักผ่อนมากกว่านี้ก็ได้นะ มาทางนี้สิ

[Fade in/out.]

เอ้า ชิสึคุจัง มาเร็ว~

เอ๊ะ คะ คุณคานาตะ นี่มัน…

หมอนหนุนตักคานาตะจังสเปเชียลเองจ้า~♪
เป็นไงบ้าง? นอนสบายสุดๆ เลยใช่ไหมล่ะ~

จริงด้วยค่ะ…! ทั้งอุ่นแล้วก็นิ่มในระดับพอเหมาะ…
แค่วางหัวลงไป ความสบายใจที่เหมือนจะห่อหุ้มทั้งร่างมันก็…

เด็กดีๆ ชิสึคุจังนอนไปเลยก็ได้
ถ้านอนแล้วจะคลายเหนื่อยได้นะ

ช่วงนี้ชิสึคุจังพยายามมากเลยนี่นา
เพิ่งจบไลฟ์ที่ผ่านมาไม่นานแท้ๆ
แต่คราวนี้ก็อยู่จำบทละครของชมรมการแสดงจนดึกใช่ไหมล่ะ?

คานาตะจังคิดว่าชิสึคุจังที่เป็นคนขยันแบบนั้น
มีสิทธิ์นอนให้สบาย
ไม่ว่าจะเป็นก่อนเข้าชมรมหรือก่อนเข้าเรียนนะ~

คิกๆ♪ คุณคานาตะเนี่ย…ไม่เคยเปลี่ยนไปจริงๆ นั่นแหละค่ะ…

ขอบคุณนะคะ คุณคานาตะ… ฉันขอนอนแค่… แป๊บเดียว…

ฟี้…ฟี้…

เด็กดีๆ หลับฝันดีนะ ชิสึคุจัง