Dia #241: เป้าหมายคือร้านราเม็งคุโรซาวะ
Player
งั้นเหรอ…ที่รินจังไม่ร่าเริง
เพราะไม่ได้กินราเม็งที่ร้านอาหารจีนร้านโปรดนี่เอง…
ไดยะ
สังเกตเรื่องของคุณรินด้วยหรือคะ?
Player
อืม ก็พอจะรู้นะ ก่อนหน้านี้ที่ไปเที่ยวที่โรงเรียนโอโตโนะคิซากะ
ก็เห็นว่าท่าทางแปลกไปจากปกติน่ะ
Player
ฉันลองถามดูแล้วนะแต่ว่าเค้าก็บ่ายเบี่ยง
ตอนนั้นฉันคิดว่าอย่าพยายามเซ้าซี้มากน่าจะดีกว่า
ไดยะ
คิดว่าคงจะเป็นความห่วงใยในแบบของคุณรินน่ะค่ะ
เพื่อไม่ให้ทุกคนเป็นห่วง
Player
อืม แต่ว่าถ้ากลับมาร่าเริงได้แล้วก็ดีแล้วล่ะนะ
เจ้าของร้านที่ว่าล้มป่วยก็กลับมาแข็งแรงแล้วใช่ไหม?
ไดยะ
ค่ะ ได้ยินว่าจ้างพนักงานใหม่มาจนครบแล้วด้วยค่ะ
ทั้งคุณริน ทั้งร้านนั้น ไม่เป็นไรแล้วล่ะค่ะ
Player
งั้นเหรอ พวกคุณไดยะก็ไปช่วยทำงานที่ร้านอาหารจีนด้วยสินะ
ไปฝึกทำอาหารตามเมนูกันใช่ไหม? ลำบากหรือเปล่า?
ไดยะ
…ค่ะ นั่นน่ะ…ได้รับการสอนสั่งอย่างหนักหน่วงเข้มงวดเลยค่ะ
ความมั่นใจเต็มเปี่ยมของดิฉันแหลกละเอียดเป็นชิ้นๆ ไปแล้วค่ะ…
Player
เอ๊ะ…!?
ไดยะ
การทำราเม็งนั้นยากมาก และดิฉันยังไม่เข้าใจถึงความล้ำลึก
สุดท้ายสิ่งที่ดิฉันทำได้ดีใน 2 วันนั้นก็มีแค่ลวกเส้นเท่านั้น…
ไดยะ
เส้นคือชีวิตที่ยืนยาวและเรียบง่าย ซุปที่เส้นลอยอยู่คือโลก
เครื่องราเม็งคืออัตลักษณ์ของผู้คนบนโลก…
ราเม็งเปรียบดังโลก มนุษย์เราก็เป็นเช่นนั้นค่ะ!
Player
คุณไดยะ ไปเจอเรื่องอะไรมากันแน่เนี่ย…!?
ไดยะ
เพราะคุณอายูมุกับเจ้าของร้านคอยช่วยเหลือ
จึงสามารถทำอาหารที่นำออกไปเสิร์ฟให้ลูกค้าได้สำเร็จ
แต่สักวันดิฉันก็อยากลองทำให้สำเร็จด้วยกำลังของตัวเองนะคะ
Player
ไม่คิดมาก่อนเลยนะ
ว่าจะมีวันที่คุณไดยะหันมาสนใจการทำราเม็งด้วย…
Player
ฉันเองก็อยากลองกินจัง ราเม็งของคุณไดยะน่ะ
เฮ้อ ถ้าไปตอนช่วง 2 วันนั้นคงจะได้กินแท้ๆ…
ไดยะ
ถ้าไปร้านอาหารจีนร้านนั้น ก็คงได้ทานอาหารแบบเดียวกันนะคะ
เพราะดิฉันแค่ทำตามสูตรเท่านั้นเองค่ะ
ไดยะ
บางทีเค้าอาจจะทำราเม็งสูตรพิเศษ
เฉพาะของคุณให้ก็ได้นะคะ
Player
นั่นก็อยากกินอยู่หรอก…
แต่ว่าฉันน่ะ อยากกินราเม็งที่คุณไดยะเป็นคนทำนี่นา
อย่างอันที่ได้รับการสอนสั่งอย่างเข้มงวดนั่นน่ะ
ไดยะ
อึก จะเอาเมนูที่ผิดพลาดมาให้ทานได้อย่างไรกันล่ะคะ…!
Option 1: “ถ้าเป็นอาหารที่คุณไดยะทำ ฉันก็อยากกินนะ” |
---|
Player
ถ้าเป็นอาหารที่คุณไดยะเป็นคนทำ ไดยะ โธ่…คุณเนี่ยชอบพูดอะไรแปลกๆ นะคะ… |
Option 2: “ก็สนใจผลงานที่ผิดพลาดนี่นา!” |
Player
ก็มันเป็นอาหารที่คนสมบูรณ์แบบอย่างคุณไดยะ ไดยะ
คนอย่างคุณเนี่ยจริงๆ เลย… |
Player
คุณไดยะ ไม่มีแพลนจะไปช่วยร้านนั้นอีกบ้างเหรอ?
ไดยะ
น่าเสียดายนะคะ
ไม่มีกำหนดการณ์แบบนั้นเลยค่ะ
Player
ว้า ไม่มีจริงๆ เหรอ?
ไดยะ
แต่ว่า…ถ้าคุณอยากทานราเม็งแล้วละก็…
จะให้มี ก็ได้นะคะ?
Player
เอ๊ะ! นะ นั่นน่ะ
ไม่ได้จะชวนไปกินราเม็งด้วยกันใช่ไหม…?
ไดยะ
แน่นอนว่าดิฉันจะทำให้เองค่ะ♪
Player
เย้! ดีใจจัง♪ จะได้กินราเม็งของคุณไดยะแล้ว!
จะทำให้เมื่อไหร่เหรอ?
ไดยะ
นอกจากจะทำให้ทานแล้ว การทำอาหารออกมาให้อร่อย
ก็เป็นศักดิ์ศรีของดิฉันด้วยค่ะ
ไดยะ
ผสมแป้งสาลีทำเส้น เตรียมส่วนผสมที่ใช้ใส่น้ำซุป…
การทำราเม็งให้สมบูรณ์แบบเนี่ยไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย
นั่นสินะคะ ช่วยรอสัก 5 ปีด้วยนะคะ
Player
หะ 5 ปี!? เดี๋ยวก่อนนะคุณไดยะ
หรือว่าตั้งใจจะไปฝึกฝีมือที่ร้านราเม็งด้วยเหรอ!?
ไดยะ
เป็นความคิดที่ดีเหมือนกันนะคะ!
ไม่สิ ถ้าเช่นนั้นกิจกรรมชมรมของ Aqours ก็จะ…
อึก ดิฉันจะเลือกสิ่งใดดี…!
Player
อย่าไปกลุ้มใจเรื่องนั้นสิ!
โธ่ คุณไดยะ จริงจังเกินไปแล้ว~!
Contributors to this page: