โฮโนกะจัง ถ้าไม่รีบกลับเดี๋ยวก็ค่ำหรอกนะจ๊ะ…?

อืม… ทั้งสองคนกลับไปก่อนก็ได้

จะให้กลับไปโดยปล่อยโฮโนกะนั่งเหม่ออยู่แบบนี้
ได้อย่างไรล่ะคะ

ทั้งสองคนใจดีจังเลยนะ…

อืม มันตอบยากจริงๆ นะ
คำถามที่ว่า “ทำไมถึงชอบโรงเรียน โรงเรียนสนุกเหรอ” เนี่ย

ก็ต้องยากอยู่แล้วสิคะ
เพราะความคิดแต่ละคนไม่เหมือนกันนี่นา

เรื่องนั้นฉันว่าคนที่มาปรึกษาเรา เค้าอาจจะรู้อยู่แล้วก็ได้มั้ง…

หมายความว่ายังไงน่ะ?

สิ่งที่เด็กคนนั้นอยากถามจริงๆ
น่าจะไม่เหมือนกับที่เค้าเขียนมาหรือเปล่านะ

เพราะเราต้องตอบคำถามที่ว่า
“μ's ทุกคนชอบโรงเรียนหรือเปล่าคะ?
ถ้าหากชอบ ทำไมถึงชอบคะ?” ใช่ไหมล่ะ?

“ฉันชอบตรงจุดนี้ค่ะ” ต่อให้ได้ยินคำตอบแบบนี้
ก็คงแค่คิดว่า “หืม อย่างนี้นี่เอง” แค่นั้นเองจริงไหม?
แบบนี้เรียกปรึกษาปัญหาทุกข์ใจได้เหรอ?

นั่นสิ พอลองคิดดูแล้วมันก็แปลกๆ นะคะที่ใช้คำว่าปรึกษา…

…เด็กคนนั้นเองก็คงอยากให้โรงเรียนเป็นที่ที่สนุกเหมือนกันมั้ง
แล้วก็คงอยากถามว่าทำยังไงถึงจะคิดว่ามันสนุกได้ละมั้งนะ

แต่ว่าฉันอาจจะแค่คิดเองเออเองก็ได้

ฉันว่าโฮโนกะไม่ได้คิดเองเออเองหรอกจ้ะ

เพราะถ้าเจ้าตัวคิดว่าถ้าที่โรงเรียนมันน่าเบื่อก็ไม่เป็นไร
เค้าคงไม่ส่งเมลมาปรึกษาหรอก

ยังไงถ้าสนุกมันก็ต้องดีกว่าน่าเบื่ออยู่แล้วล่ะ
ที่ถามว่าทำไมพวกเราถึงสนุก
คงเพราะอยากเอาไปใช้เป็นเหตุผลในการจุดประกายล่ะมั้ง…

จริงด้วยค่ะ ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกันนะคะ

งั้นสมมุติถ้าเป็นแบบนั้น…
ฉันว่ามันเหมือนที่นิโกะจังพูดเลยนะ จะสนุกหรือไม่สนุก
ขึ้นอยู่กับว่าได้ทำสิ่งที่ตัวเองชอบหรือเปล่า

เพราะฉะนั้น ถึงพวกเราจะบอกไปว่าตรงนั้นสนุก ตรงนี้สนุก
ก็ไม่น่าจะมีผลอะไรกับเด็กคนนั้นหรอกมั้ง

นั่นสิจ๊ะ…

ฉันคิดว่าเด็กที่มาปรึกษาเองก็มีสิ่งที่ทำให้เค้ารู้สึกสนุกอยู่นะ

แต่ตอนนี้อาจจะยังหาไม่เจอ
หรืออาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ไม่สามารถสนุกได้ก็ได้

แต่ว่า ถ้าเรียกความกล้าออกมาแล้วลองลงมือทำ
โลกอาจจะเปลี่ยนไปในพริบตาเลยก็ได้นะ

เพราะว่าฉันเคยเป็นแบบนั้น

เลยอยากให้เค้าลองเริ่มลองลงมือทำดูน่ะ
ทำอะไรสักอย่างที่ทำให้เด็กคนนั้นรู้สึกสนุก

นี่ อุมิจัง โคโทริจัง จำตอนที่พวกเราตั้ง μ's ได้ไหม?

[Fade in/out.]

1 2 3 4, 1 2 3 4,
โฮโนกะ โคโทริ ขยับให้พร้อมกันสิคะ

ถะ ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ…

ห้ามโอดครวญค่ะ
คนที่บอกว่าอยากเริ่มเป็นสคูลไอดอลคือโฮโนกะเองนะคะ

เรื่องนั้นรู้อยู่แล้วล่ะแต่~!

ไม่มีแต่ค่ะ
เอ้า 1 2 3 4, 1 2 3 4!
โคโทริ เริ่มขยับตัวช้าแล้วนะคะ

ยะ ยกขาไม่ขึ้นแล้ว~

ขึ้นสิคะ เอ้า ถ้ายังมีแรงพูดก็แปลว่ายังขยับตัวไหวค่ะ!
1 2 3 4, 1 2 3 4

อึ๋ย~ อุมิจังใจร้าย~!

[Fade in/out.]

ไม่มีทางลืมลงหรอกค่ะ

ฉันก็จำได้แม่นเลยล่ะ
ฮิๆ ทุกคนปวดกล้ามเนื้อกันหมดเลยเนอะ

ก็การฝึกของอุมิจังโหดมากนี่นา

แค่นั้นออกจะธรรมดาค่ะ!

ฮ่าๆๆ นั่นสินะ เพราะได้อุมิจังคอยเข้มงวด
พวกเราถึงได้เต้นเป็นเนอะ

เรื่องที่เหมือนกับโลกเปลี่ยนไปในพริบตาแบบนั้น
มันก็เริ่มขึ้นจากจุดเล็กๆ นี่แหละ

ฉันรู้สึกสนุกกับตอนนี้มากๆ เลยล่ะ
เดิมทีโรงเรียนก็สนุกอยู่แล้ว แต่พอได้เริ่มเป็นสคูลไอดอล
แล้วมีสมาชิก μ's เพิ่มขึ้นก็ยิ่งสนุก

ได้เจอกับ Aqours แล้วก็นิจิกาคุ
ได้จัดงาน School Idol Festival
แถมตอนนี้ยังได้เข้าร่วมงาน School Idol Exhibition อีก

สิ่งที่ฉันคิดว่าสนุก
กับสิ่งที่เด็กคนนั้นคิดว่าสนุกมันอาจจะต่างกัน
แต่ความรู้สึก “สนุก” น่าจะเหมือนกันนะ

ถ้าเป็นความรู้สึกนั้น ต้องส่งไปถึงแน่!

ถ้าส่งไปถึงแล้ว
อย่างน้อยเค้าน่าจะได้คำใบ้เพื่อให้ค้นพบเรื่องสนุกนะ
ถือว่าเราช่วยจูงมือได้นิดหนึ่งล่ะมั้ง

หมายความว่าจะใช้เพลงของ μ's
บอกเล่าถึง “ความสนุก” ของพวกเราเหรอคะ?

อืม! แล้วจากนั้นก็เอาไปทำเป็น PV
ในงาน School Idol Exhibition ดีไหมนะ

School Idol Exhibition คือ “ภาพตัวแทนโรงเรียน” ใช่ไหม?

ถ้าอย่างนั้นฉันก็อยากทำให้ความรู้สึกที่ว่า
เรารักโรงเรียนมากๆ เพราะโรงเรียนสนุกสุดๆ
ของพวกเราเป็นรูปร่างขึ้นมานะ

ฉันอยากให้เด็กคนนั้นกับคนทั่วประเทศได้ดู!

ฮิๆ มีแค่ทางนั้นสิเนอะ

จริงด้วยค่ะ งั้นตกลงว่าจะใช้เพลง…?

เพลงที่เป็นจุดเริ่มต้นของพวกเรา!
ตอนฟังกัน 3 คนรู้สึกตื่นเต้นใช่ไหมล่ะ?
เหมือนบานประตูเปิดออก แล้วเริ่มต้นพวกเราคนใหม่…!

ค่ะ สั่นคลอนหัวใจเลยละ

มากิจังช่วยทำให้ความรู้สึกทั้งหมดของพวกเรา
กลายเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาเนอะ

งั้นไปปรึกษาทุกคนกันเถอะ
เพลงที่จะใช้ใน PV ของพวกเราก็คือ…

“START:DASH!!”