ทุกคน!
ดราฟต์บทความห้องปรึกษาปัญหาทุกข์ใจเสร็จแล้วล่ะ มาดูสิ!

ว้าว ไหนๆ

จะเผยแพร่ในรูปแบบนี้เองสินะคะ ฉันว่าเข้าท่าเลยล่ะค่ะ!

ยังมีคำปรึกษาที่พวกรินยังไม่ได้ตอบเลยนะ จะดีเหรอ?

อืม ก็เมลขอคำปรึกษามันเยอะมากนี่นา
เค้าเลยบอกว่าแบ่งไว้ทยอยเผยแพร่รอบหลังก็ได้น่ะ

เพราะฉะนั้นไม่ต้องรีบตอบก็ได้นะ

โปรเจกต์นี้เค้าทำเรื่อยๆ
ตลอดงาน School Idol Exhibition อยู่แล้วล่ะ

ถ้าอย่างนั้นก็ค่อยสบายใจหน่อย

แหมนิโกะ พอเห็นคำตอบของมากิแล้วเลยร้อนใจ
ว่าจะตอบแบบชุ่ยๆ ไม่ได้สินะ

หา!? ไม่ได้ร้อนใจสักหน่อย!

งั้นหวังว่าคงจะให้คำตอบดีๆ
กับเด็กที่ขอคำปรึกษาเรื่องเรียนไม่เก่งได้นะ

ไหงกลายเป็นแบบนั้นไปได้เล่า~~!

ระ เรื่องแบบนั้นน่าให้คนถนัดเรื่องเรียนอย่างเอริตอบดีกว่ามั้ง…

แต่มีเมลที่ระบุว่าขอคำปรึกษาจากเอริจังเยอะเลย
ถ้าเพิ่มอีกจะไม่ไหวเอานะ?

เอ๊ะ?

นี่ไง อย่างอันนี้…

“ในฐานะประธานนักเรียนที่มีทั้งภาระหน้าที่
การเรียน และเรื่องสคูลไอดอล การทำทุกอย่างให้เต็มที่
ดูเป็นเรื่องท้าทายมาก แต่ไม่รู้ตัวเองจะทำได้หรือเปล่าค่ะ”

“คุณเอริจัดการกับเรื่องที่ว่านี้อย่างไรหรือคะ
ถ้ามีเคล็ดลับช่วยแนะนำหน่อยจะได้หรือเปล่าคะ?” แบบนี้ล่ะ

มีสคูลไอดอลที่เป็นประธานนักเรียนเยอะเลยเหรอเนี่ย?

ช่วงแรกเซ็ตสึนะจังก็เคยเป็นนะ
ส่วนตอนนี้คนรอบตัวที่พวกเรารู้จัก
ก็มีชิโอริโกะจังกับคุณไดยะด้วย

อ้าว? เมลฉบับนี้ยังมีข้อความต่อนี่นา เอ…

“ป.ล. ดิฉันเองก็มีน้องสาวที่น่ารักเช่นกันค่ะ การมีจุดร่วม
หลายอย่างกับคุณเอริจิกะสุดที่รักเช่นนี้ช่างเป็นเกียรติ
เหลือเกินค่ะ จากเพชรเม็ดหนึ่งที่ไม่ประสงค์ออกนาม”

ไม่ใช่เมลปรึกษาแล้ว
แค่จดหมายจากแฟนคลับของเอริไม่ใช่เรอะ!

ถือเป็นเรื่องน่าขอบคุณนะ
อุตส่าห์เขียนมาหาฉันโดยเฉพาะแบบนี้ต้องตอบให้ดีๆ แล้วล่ะ

อื้ม สมเป็นเอริจัง
ประธานนักเรียนนี่เอาจริงเอาจังเสมอเลยเนอะ~

เอาล่ะค่ะ ยังมีคำปรึกษารออยู่อีกเยอะเลย
เรามาตั้งใจคิดคำตอบให้พวกเค้ากันเถอะค่ะ

[Fade in/out.]

อืม~…

รินจัง เป็นอะไรไปเหรอ?

คือว่า…รินกำลังคิดคำตอบอยู่ แต่มันรู้สึกเศร้าขึ้นมาน่ะ…

เรื่องตอบเด็กที่ต้องย้ายโรงเรียน
เพราะหน้าที่การงานของคุณแม่น่ะเหรอ?

ใช่

เอ… เมลที่เขียนประมาณว่า “ไม่อยากจากเพื่อนๆ
ในตอนนี้ไป แถมไม่รู้จะหาเพื่อนที่โรงเรียนใหม่ได้หรือเปล่า
พอคิดเรื่องย้ายโรงเรียนก็รู้สึกหดหู่ จะทำยังไงดีคะ?” สินะ

รินตั้งใจจะตอบว่าการข้ามไปสู่โลกใบใหม่
มันไม่ใช่เรื่องน่ากลัว แล้วก็น่าสนุกด้วยน่ะ

อยากจะให้กำลังใจเค้าว่าการย้ายโรงเรียนไม่ได้น่ากลัว แต่…

แต่พอคิดว่าถ้าเป็นรินบ้าง
ที่กังวลจริงๆ อาจจะไม่ใช่เรื่องย้ายโรงเรียนก็ได้

งั้นจริงๆ แล้วกังวลเรื่องอะไรเหรอ?

เรื่องที่ต้องจากกับเพื่อนที่สนิทกันน่ะ

ถ้ารินต้องจากกันทุกคนที่อยู่ตรงนี้ไป
จะมองหาเรื่องน่าสนุกอย่างอื่นเจอหรือเปล่านะ…

การเริ่มต้นทำสิ่งใหม่ๆ ก็น่าตื่นเต้นดีอยู่หรอก
แต่ถ้าไม่มีคาโยะจินอยู่ข้างๆ จะตื่นเต้นออกหรือเปล่านะ…

รินจัง…

รินสนิทกับคาโยะจินมาตั้งนานแล้วก็อยู่ด้วยกันตลอด…
ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องจากกันไปไหน

เพราอย่างนั้น พอลองจินตนาการแล้วก็เลยเศร้าน่ะ

ริน เธอคิดจะอยู่กับฮานาโยะตลอดไปเลยหรือไง?

ใช่แล้วล่ะ จะอยู่กับคาโยะจินตลอดไปเลย!

แหม เธอเพิ่งอยู่ ม.4 นี่นะ ไม่แปลกหรอกที่จะไม่เข้าใจ

แต่ไปคิดทบทวนให้ดีๆ แล้วกัน
เผื่อวันไหนต้องเจอกับการจากลา
จะได้ไม่โวยวายว่ายังไม่ทันได้เตรียมใจ

ทำไมต้องพูดเหมือนจงใจแกล้งกันด้วยเล่า!

ยังไงรินกับคาโยะจินก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะ!

ใช่ไหม คาโยะจิน!

อื้อ ฉันว่าถ้าเป็นแบบนั้นได้ก็ดีนะ

แต่ก็…ก็คิดเหมือนกันว่ามันคงเป็นไปได้ยาก…

สำหรับฉันถ้ารินจังพูดว่าอยากจะก้าวต่อไปในคนละทางกับฉัน
ฉันก็พร้อมยืนส่งรินจังด้วยรอยยิ้มนะ

รินจังล่ะ?
ถ้าฉันพูดแบบนั้นบ้างจะพร้อมยืนส่งฉันด้วยรอยยิ้มไหม?