เอ่อ งั้นวันนี้ก่อนจะเริ่มซ้อม
ขอเวลาคุยเรื่องการจัดฉากบนเวทีก่อนนะ

ทุกคนคิดกันมาแล้วใช่ไหม?

คุณอายูมุ คุณชิสึคุ ช่วยดูแผนการแสดงของฉันหน่อยนะคะ…

ว้าว…อันนี้วิเศษไปเลยค่ะ

อืม แบบนี้ฉันว่าคงจะดูเหมือนสวนสนุกของจริงเลยล่ะ

ฮิๆ ฉันปรึกษาคุณคารินแล้วลองคิดออกมาน่ะค่ะ

เซ็ตสึนะเค้าไม่ยอมให้ฉันนอนเลยล่ะ

เพราะงั้นฉันก็เลยถามความเห็นจากเซ็ตสึนะบ้าง

มุมมองของเซ็ตสึเป็นอะไรที่ไม่เคยมีในตัวฉันเลย
รู้สึกเหมือนดวงตาเห็นธรรมจริงๆ

ต้องขอบคุณคารินที่พยายามจนไม่ได้นอนนะ!

ไอจังเองก็พยายามจนไม่ได้นอนเหมือนกันใช่ไหมล่ะ?

ใช่ๆ เปิดห้องปรึกษาปัญหายามดึกกับพวกคานาตะจังด้วยนี่นา~

ฟังคุณไอเล่าประสบการณ์ตอนอยู่ชุมนุมแล้วได้เรียนรู้เยอะเลย

แต่ระหว่างเล่าดันกลายเป็นเหมือนติวหนังสือไปแทน
ฟังเข้าใจยากอยู่นะ…

รุ่นพี่ไอ คราวหน้ารบกวนของ่ายกว่านี้นิดหนึ่งนะคะ!

วางใจได้เลย! แล้วจะคิดหาวิธีอธิบายให้เข้าใจง่ายกว่านี้นะ!

ไอตามใจจัง
ไม่ใช่เพราะลูกหมาน้อยฟังไม่เข้าใจเองหรอกเหรอ?

หา เรียกลูกหมาอีกแล้วนะ! ทั้งที่ตัวเองเด็กกว่าแท้ๆ!

คุณมีอา อย่าแกล้งคุณคาสึมิสิคะ

ก็คาสึมิน่ารักนี่นา มีอาเลยเผลอเรียกแบบนั้น
ไม่มีอะไรที่น่ารักไปกว่าลูกหมาอีกแล้วล่ะ

ฮึ่ม…ถ้างั้นก็ช่วยไม่ได้นะคะ เพราะคาสึมินน่ารักนี่นะ

ใช่แล้ว รู้สึกอยากลูบหัวขึ้นมาเลยเนี่ย!

จะลูบก็ได้นะคะ แต่ระวังอย่าให้กิ๊บติดผมหลุดก็แล้วกันค่ะ

เฮ้อ~! น่ารักจังเลย คาสึมิ~~!!

ฮิๆๆ พวกคุณหลานจูก็คุ้นเคยกับทุกคนเต็มที่แล้วสิเนอะ

จริงด้วยค่ะ แต่ยังฟังเรื่องจากเค้ายังไม่จุใจเลยนะคะ
อยากเก็บเกี่ยวแนวคิดแบบใหม่ไปเรื่อยๆ จัง

พูดถึงแนวคิดแบบใหม่เนี่ย~ ยังไงก็ต้องยูนิตล่ะเนอะ
บอกตามตรงคานาตะจังไม่เคยคิดถึงตัวเลือกนั้นมาก่อนเลยล่ะ

ไอจัง เก่งมากเลยนะที่คิดได้

แหะๆๆ มันรู้สึกถึงความสนุกแบบใหม่ขึ้นมาน่ะสิ~

เวลาเห็นคู่แข่งเก่งๆ แล้วแบบว่า “โห”
แล้วก็ดึงดันพยายามแบบว่า “คุณไอต้องทำให้ได้บ้างแล้ว~”
เป็นความรู้สึกที่สดชื่นมากๆ เลยล่ะ~!

ที่อยู่ตรงหน้าเราคือคารินหรือหลานจูใช่ไหมล่ะ?

ถึงระเบิดพลังดวลกันเค้าก็ไม่ยอมให้เราชนะง่ายๆ
เพราะงั้นแหละเลยยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่

สรุปก็คือคุณไออยากทำอะไรสนุกๆ!
เพื่อการนั้นแล้วไม่ว่าจะโซโล่หรือยูนิต
หรือวิธีแบบไหนก็เอาหมดน่ะ!

ไอนี่สุดยอดจริงๆ นะ ตั้งเป้าหมายเอาไว้ชัดเจนเลย

จริงๆ แล้วคนที่เอาแต่ใจที่สุดคือไอล่ะมั้งเนี่ย?

ไม่ได้เอาแต่ใจซะหน่อยนะ! ซื่อตรงกับตัวเองต่างหาก!

(ทุกคนคุยกันคึกคักดีจังน้า)

พอพวกคุณหลานจูมาเข้าชมรม
และพวกคุณไอกลับมาอยู่ชมรมแล้ว
บรรยากาศในชมรมดีขึ้นมากๆ เลย ทุกคนดูสนุกกันจริงๆ

พอคิดถึงเวทีที่ทุกคนในตอนนี้จะขึ้นแสดงคราวหน้า…

ก็ตื่นเต้นไม่ไหวแล้ว!

…เราเองก็ควรจะลองท้าทายกับสคูลไอดอลดูบ้างไหมนะ?

ถ้าได้แสดงเหมือนกับทุกคน
ความสับสนในตอนนี้จะหายไปหรือเปล่านะ?

แต่เราควรจะแสดงในลักษณะไหนล่ะ…?
จะส่งความรู้สึกแบบไหนออกไปดี

center

สคูลไอดอลสำหรับเรา มันคืออะไรกันแน่นะ…

[Fade out.]

left

[Fade in.]

เฮ้อ…วันนี้ก็เหนื่อยกันหน่อยนะ!
นี่ แวะที่ไหนสักหน่อยดีไหม?

มีร้านขายน้ำผลไม้ที่เพิ่งเปิดใหม่ด้วยล่ะ เราไปที่นั่น…

นี่ เธอแปลกไปจริงๆ นั่นแหละ
ดูไม่ร่าเริงเลยนะ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?

ทะ โทษที! พอดีมีเรื่องให้คิดอีกแล้วน่ะ…

ไม่สิ ไม่ได้คิดหรอก มันรู้สึกสับสนอยู่ในหัว…

ฉันอยากเล่าเพื่อจะได้เรียบเรียงความคิดตัวเอง
ช่วยฟังหน่อยได้ไหม?

[Fade in/out.]

งั้นเหรอ เธอคิดแบบนั้นมาตลอดเลยเหรอ…

หรือว่าฉันจะชอบสคูลไอดอลไม่มากเท่าทุกคนกันนะ?

ถึงจะคิดว่าลองทำดูสิ
แต่ก็นึกภาพตัวเองในสภาพนั้นไม่ออกเลยสักนิด

ภาพที่ปรากฏขึ้นมา
มีแต่ภาพของตัวเองที่กำลังส่งเสียงเชียร์ทุกคนจากที่นั่งผู้ชม…

ฉันเป็นแฟนคลับ เป็นผู้ชม…
ฉันควรจะอยู่ในชมรมหรือเปล่านะ…

…นี่ วันนี้มานอนค้างที่บ้านฉันไหม?

ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอเยอะแยะเลยล่ะ

ได้ไหม?

อายูมุจัง…