คงเหนื่อยสินะ ชิสึคุจัง!
สเตจของชิสึคุจังดึงดูดใจฉันไปเต็มๆ เลยล่ะ!

ขะ ขอบคุณค่ะ!

ชิสึคุจัง ฉันคาดหวังได้ไหม…?

เธอจะกลับมาอยู่ชมรมเหรอ?

เอ่อ ถ้าหากทุกคนยอมให้อภัย…
ฉันก็อยากกลับไปอยู่ชมรมค่ะ…

แหม~ อย่าพูดเหมือนเป็นคนอื่นคนไกลสิ~!
พวกเราพร้อมต้อนรับอยู่แล้วล่ะ ยินดีต้อนรับกลับมานะ ชิสึคุจัง!

เซอร์ไพรส์ที่แสนวิเศษแบบนี้
แอบเตรียมการมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย?

เมื่อวานนี้เอง ฉันคุยกับชิสึคุจังแล้วคิดว่ามันได้จังหวะพอดีน่ะ
ก็เลยไปปรึกษารินะจัง

ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะบอกกันตามตรงนะ
มาแบบนี้ตกใจหมดเลย

ขอโทษนะ ฉันอยากให้ทุกคนโฟกัสกับการแสดงไลฟ์น่ะ

ไลฟ์แบบกองโจรก็สำเร็จด้วยดี ชิสึคุจังก็กลับมาแล้ว
เรามาฉลองกันดีไหม?

ดีสิ~ เอาเลย ไปร้านอาหารแบบครอบครัวกันเถอะ~

ฉันค้นพบการผสมผสานแบบใหม่ที่บาร์เครื่องดื่มด้วย
แล้วจะทำให้ชิสึคุจังกินนะ

เอ๊ะ? ผะ ผสมแบบไหนเหรอคะ?

เครื่องดื่มรวมญี่ปุ่นฝรั่งจีนล่ะ

จินตนาการรสชาติไม่ออกเลยค่ะ…

งั้นทุกคนไปเปลี่ยนชุดกันเถอะ

ดะ เดี๋ยวก่อนค่ะ!

ชิสึคุจัง?

คุณคาสึมิ! ขอโทษนะคะ!

…ไม่สน

……

ไม่สนก็ไม่เป็นไรค่ะ เพราะฉันไม่ดีเองค่ะ
ที่คุณคาสึมิพูดน่ะถูกต้องแล้วล่ะ
ฉันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองไม่เข้าใจอะไร

ฉันไม่เข้าใจว่าฉันไม่เข้าใจอะไร
แต่เพราะอารมณ์ขุ่นเคือง… เลยไม่ยอมฟังที่คุณคาสึมิพูด

ใช่แล้วล่ะ ชิสึโกะน่ะไม่เข้าใจเลยสักนิด

อืม… แต่ว่าเพราะคุณคาสึมิ ตอนนี้ฉันเลยเข้าใจแล้วล่ะ

หะ หืม…

สิ่งที่คุณคาสึมิมี แต่ฉันไม่มี
คุณเคยบอกว่าจะทำให้ฉันเห็นใช่ไหมล่ะ?
ไลฟ์วันนั้นบอกกับฉันหมดแล้วล่ะ

ไลฟ์ของคุณคาสึมิสุดยอดจริงๆ นะคะ ตอนแรกฉันคิดว่า
เรื่องอะไรจะไปเชียร์ แต่พอลองแวะไปดู กลับโดนดึงดูดเข้าไป
ตอนไหนไม่รู้ …พอรู้สึกตัวอีกทีก็เสียงแหบซะแล้ว

คุณใช้การกระทำบอกกับฉันสินะคะ? ฉันได้ยิน “เสียง” แล้วล่ะค่ะ
“เสียง” ที่คุณเคยบอกว่าไม่ได้ยินในการแสดงของฉัน หมายถึง
อย่างนี้เองสินะคะ? ฉันได้ยินมันในไลฟ์ของคุณคาสึมิแล้วล่ะค่ะ

…วันนี้ คาสึมินได้ยิน “เสียง” ของชิสึโกะนะ

เอ๊ะ?

ก็บอกว่า! ได้ยินแล้วไงเล่า!
เป็นการแสดงของชิสึโกะที่คาสึมินชอบที่สุดเลย!

คะ คุณคาสึมิ…!

อ๋า…! อะ อะไรเนี่ย!? มันอึดอัดนะ!

คุณคาสึมิตอนร้องเพลงน่ะ น่ารักมากๆ เลยล่ะค่ะ!
ฉันละสายตาไม่ได้เลย!

กะ ก็แหงอยู่แล้วสิ! เพราะคาสึมินน่ารักนี่นา!

ยังไงฉันก็อยากคืนดีกับคุณจริงๆ! ยกโทษให้ฉันเถอะนะ!

…งั้นช่วยติวสอบย่อยให้คาสึมินอีกได้ไหมล่ะ?

ค่ะ แล้วจะเล่าเรื่องวรรณกรรมร่วมสมัยให้ฟังอีกนะคะ

ถึงคาสึมินลืมเรื่องที่เคยสอน ก็จะไม่โกรธกันใช่ไหม?

ต้องโกรธสิคะ

เอ๋! ไม่อยากโดนโกรธอะ!

คะ ค่อยยังชั่ว…

รินาโกะ!
คุณรินะ!

ขอโทษนะคะที่ทำให้คุณรินะต้องพลอยเป็นห่วงไปด้วยนะคะ!!

ฉันกังวลมากๆ มากๆ เลยนะ

คาสึมินก็เหมือนกัน ขอโทษนะ

ไม่เอาอีกแล้วนะแบบนี้
อยากให้ทุกคนสนิทสนมกันนะ

อืม จากนี้ไปฉันจะไม่ทำตัวถือทิฐิแล้วล่ะค่ะ
เพราะฉะนั้นขอฉันเป็นเพื่อนด้วยนะคะ

สัญญานะ

แง้ รินาโกะ ชิสึโกะ~~~!!

หะ หายใจไม่ออก…
รินะจังบอร์ด “อึดอัด”

…ฮิๆ หายห่วงแล้วสิเนอะ

อืมๆ เป็นมิตรภาพที่งดงามจังเนอะ~

กลับมาอยู่ด้วยกันสามคนเหมือนเดิมแล้ว โล่งอกไปที!

งั้นขอพูดใหม่อีกรอบ เราไปฉลองกันเถอะค่ะ!

[Fade in/out.]

ทำไมล่ะ…มันเพราะอะไร!? ไหนบอกว่าชอบหลานจู
บอกว่าคิดถูกแล้วที่มาเข้าชุมนุมไง!
อุตส่าห์มอบสภาพแวดล้อมกับเพลงอันสุดยอดให้แล้วแท้ๆ!

หึ ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็จะแสดงให้เห็นมากกว่านี้อีก
ว่าหลานจู…ว่าชุมนุมเลิศล้ำขนาดไหน

มีอา! ไลฟ์คราวหน้าใช้เพลงใหม่ทั้งหมดเลยนะ
ต้องแสดงควอลิตี้ของพวกหลานจูให้เค้าเห็น!

……

มีอา ฟังอยู่หรือเปล่า!?

อ๊ะ อะไรเหรอ?

โธ่! ฟังที่หลานจูพูดหน่อยสิ!

ไม่ล่ะ เราไม่อยากให้เสียงรบกวนแทรกเข้ามาในความคิด

หลานจูเนี่ยนะเสียงรบกวน!? จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง!

เฮ้อ โธ่เอ๊ย หนวกหูจริง
แค่อยู่เฉยๆ หัวเราก็จะระเบิดอยู่แล้ว ไว้คุยทีหลังเถอะ

อ้าว อย่าบอกนะว่าเธอได้ไอเดียเพลงใหม่แล้ว?

ถ้างั้นหลานจูไปหาชิโอริโกะก่อนล่ะ
เรื่องแต่งเพลงพยายามเข้านะ บ๊ายบาย♪

เฮ้อ…

เฮ้อ ไม่เข้าใจเลย ไลฟ์ที่เหมือนร้องเล่นๆ แบบนั้น
ปกติไม่เคยอยู่ในความทรงจำแท้ๆ…

ทำไมคราวนี้มันถึงวนเวียนอยู่ในหัวไม่หยุดเลยนะ…

ชิท… ไอ้แบบนี้แหละที่มันรบกวน…