อภิมหาประชุมสรุป…

ผู้ชมเกือบทั้งหมดไปดูทางชุมนุมกันสินะ
ถึงจะเจ็บใจก็เถอะแต่ความนิยมของชุมนุมเนี่ยเป็นของจริงเลยล่ะค่ะ

อืม ว่าแล้วเชียวคุณภาพของชุมนุมนี่สุดยอดไปเลยเนอะ…
แต่ว่าฉันดีใจนะที่มีผู้คนสนุกไปด้วยกันกับพวกเรา
มันเป็นพลังให้ฉันอย่างมากเลยล่ะ

อื้ม! ทุกคนสนุกสนานไปด้วยกันเนอะ~

ใช่แล้วล่ะ! เราส่งมอบไลฟ์
ไปยังคนที่คอยเป็นกำลังใจให้กับพวกเราได้ล่ะนะ

เฉพาะฉะนั้นพวกคาสึมินจะพยายามให้มากขึ้นกว่านี้ค่ะ!

เป็นไลฟ์ที่ดีมากเลย! ดูแล้วประทับใจเลยล่ะ!
สุดยอดจริงๆ นะ ประทับใจมากจนร้องไห้ไปตั้งหลายรอบเลย!

ถึงจะมีจุดที่คิดว่าน่าเสียดายอยู่แต่ฉันมั่นใจไลฟ์ในคราวนี้นะ
ทุกคนสุดยอดมาก! ความรู้สึกนี้ไม่ใช่เรื่องโกหกแน่!
ฉันชอบทุกคนมากๆ เลยล่ะ!

ใช่ไหมล่ะคะ! ตัวคาสึมินเองก็คิดแบบนั้นค่ะ!
พวกคาสึมินจะไม่แพ้ให้กับชุมนุมสคูลไอดอลอย่างเด็ดขาดค่ะ!

คือว่านะ ที่คาสึมิจังเคยถามฉัน
ว่าคุยกับคุณหลานจูแล้วดูซึมๆ ไปรึเปล่า

ตอนที่ถามมานั่นฉันไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะ
แต่จริงๆ แล้วอาจจะใช่ก็ได้

ไลฟ์ครั้งนั้นที่ได้ดูทันทีที่ฉันกลับประเทศมา สิ่งที่เห็นจากอีกฟากนั่น
มันคือเวทีที่สุดยอดราวกับไร้ข้อด้อยเลยล่ะ แถมเพลงที่มีอาจังแต่ง
กับข้าวของในห้องชุมนุม…ก็ทำเอาตื่นตาตื่นใจไปหมดทุกอย่างเลย

ถ้าทุกคนได้ทำกิจกรรมในสภาพแวดล้อมแบบนั้น
จะพัฒนาตัวเองได้มากขึ้นแค่ไหนนะ หรือจะโชว์การแสดงแบบไหน
ให้ได้เห็นนะ ฉันคิดอยู่หลายตลบเลยล่ะ

รุ่นพี่…

แต่ว่านะ เรื่องพวกนั้นทั้งหมดพัดหายไปด้วยไลฟ์แบบกองโจรแหละ
ถึงเรื่องพร็อบกับงบประมาณและจำนวนคนช่วยงานจะสู้เค้าไม่ได้
แต่สคูลไอดอลน่ะไม่ได้ตัดสินกันด้วยเรื่องนั้นนี่เนอะ

เสน่ห์ของทุกคนไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องพรรค์นั้นเลย

เพราะฉะนั้นนะ ฉันอยากจะไปต่อกับทุกคนจริงๆ แหละ!
มันอาจจะเป็นความเอาแต่ใจของฉันก็ได้
แต่ฉันอยากแต่งเพลงเพื่อทุกคน อยากให้ทุกคนร้องเพลงของฉัน

ดังนั้นเลยอยากจะอยู่ใกล้ทุกคนที่สุด
อยากคอยเป็นกำลังใจอยู่เคียงข้างในจุดที่ใกล้สุดนะ!

ฉะ ฉันด้วย! ฉันเองก็อยากให้เธออยู่ในจุดที่ใกล้สุดจ้ะ!

ถ้าไม่มีเธอ คานาตะจังก็ไม่เอาด้วยเหมือนกัน

ถ้าหากไม่มีคุณอยู่ด้วย
ก็ไม่รู้ว่าฉันจะหลุดขึ้นมาอีกเมื่อไหร่นะคะ!

ฮ่ะๆๆๆ!

ในที่สุดก็กลับมาเป็นรุ่นพี่คนเดิมแล้วนะคะ

รุ่นพี่เป็นมิตรที่ดีที่สุดของพวกคาสึมินเลย
วันนั้นเราสัญญากันไว้แล้วนะคะ ช่วยอยู่ข้างๆ กันตลอดไปด้วยนะคะ!

เพราะเธอช่วยตั้งเป้าหมายและคิดเรื่องสคูลไอดอล
ที่พวกเราอยากจะทำมาด้วยกัน พวกเราถึงทำสคูลไอดอลมาได้
อย่างเต็มกำลังไงล่ะ พยายามไปด้วยกันนะ

อืม ฉันจะแต่งเพลงให้ดียิ่งกว่านี้
และจะพยายามสนับสนุนทุกคนให้มากยิ่งขึ้นนะ

เอาล่ะ~ ถ้างั้นรีบประชุมวางแผนได้แล้ว~ ต่อไปเอายังไงดี~?

ก่อนอื่นเราต้องตั้งสมมติฐานไว้ก่อนเลย
ว่าไม่ได้รับอนุญาตให้ทำกิจกรรมล่ะเนอะ

ถ้าอย่างนั้นก็มาจัดไลฟ์แบบกองโจรต่อไปกันเถอะ!
ค่อยๆ ถ่ายทอดเสน่ห์ของชมรมด้วยวิธีของพวกคาสึมินกันค่ะ!

ถ้าสร้างความคึกคักแบบไม่แพ้ฝ่ายชุมนุมได้ละก็
ทุกคนจะต้องเป็นกำลังใจและส่งเสียงเชียร์พวกเราแน่ๆ

อืม ต้องทำให้พวกเค้าพูดออกมา
ว่าอยากดูไลฟ์ของพวกเรามากกว่านี้ให้ได้เลยเนอะ?

นั่นสินะ เริ่มจากสร้างพวกพ้องเยอะๆ กันก่อนเลย!

อื้มๆ มาพยายามเพื่อให้คนดูค่อยๆ เพิ่มขึ้นกันเถอะ~

อะ เอ่อคือ…

เรามาลองคิดอุบายข่าวลือเพิ่มกันเถอะ!

จะเอาวิธีแบบไหน~?

คือว่า! ทุกคน…!

มีอะไรเหรอ ชิสึคุจัง?

…คือ

ฉัน…ตั้งใจว่าจะ…ไปอยู่ชุมนุมสคูลไอดอลค่ะ

เอ๋!? พูดอะไรน่ะ ชิสึโกะ!?

ชิสึคุจัง…ล้อกันเล่นใช่ไหม…?

ฉันตัดสินใจจริงๆ ค่ะ…

ทำไมเล่า!? ไม่เอานะแบบนั้น!

ขอโทษนะคุณคาสึมิ… แต่ว่า…

ฉันตัดสินใจแล้วค่ะ

…ชิสึโกะ แย่ที่สุดเลย
มาบอกจะย้ายไปที่ชุมนุมในจังหวะแบบนี้
ก็แค่อยากเป็นสคูลไอดอลที่มีคนนิยมชมชอบเท่านั้นใช่ไหมล่ะ!

มะ ไม่ใช่นะ! ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ
ตั้งแต่ที่รุ่นพี่พูดมา ฉันก็คิดมาตลอดเลยน่ะ!

…ไม่อยากฟังแล้ว!
ชิสึโกะ ฉันไม่รับรู้ด้วยแล้ว

คาสึมิจัง…
คนที่บอกเค้าให้คิดเรื่องหลังจากนี้ดูคือฉันเองแหละ
ฉันอยากให้เคารพสิ่งที่ชิสึคุจังตัดสินใจนะ…

…ยังไงก็น่าเสียดายจริงๆ
แต่คุณชิสึคุคงคิดมาอย่างดีแล้วสินะคะ…

ฉันเองก็…คงจะเหงา
แต่ก็อยากจะเคารพในความคิดของชิสึคุจัง

คุณเซ็ตสึนะ คุณรินะ…

ทุกคนอุตส่าห์ตั้งใจพยายามกันสร้างบรรยากาศขึ้นมา พังป่นปี้หมดเลย!
คาสึมินกลับล่ะ!

อ๊ะ…

ชิสึโกะไม่ต้องมากลับบ้านด้วยกันอีกนะ!
ชิสึโกะบ้า บ้าที่สุดเลย!!

[Fade in/out.]

ชิสึคุจัง ขอคุยด้วยเดี๋ยวได้ไหม?

…รุ่นพี่ก็ผิดหวังในตัวฉันใช่ไหมคะ?

ไม่มีทางเด็ดขาด! แถมคนที่บอกเธอว่าอยากให้ไปคิดดูก็คือฉันเอง
เพราะฉะนั้นอย่าคิดมากไปเลยนะ ฉันอยากให้เชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเอง
ตัดสินใจ ถ้าชิสึคุจังตัดสินใจแบบนั้น ฉันก็จะคอยเอาใจช่วยจากใจล่ะ

รุ่นพี่…

การแสดงของทางชุมนุมก็ข่มขวัญได้จริงๆ แหละ
ถ้ามองในเรื่องนั้นก็เข้าใจความรู้สึกที่อยากไปลองท้าทายที่ชุมนุมอยู่ล่ะ

คือว่า ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ ฉันอยากจะยืนยันด้วยตาของตัวเอง
ว่าระหว่างชุมนุมกับชมรมมันแตกต่างกันยังไงแน่น่ะค่ะ

เอ๊ะ หมายความว่ายังไง?

การแสดงของชุมนุมนั้นสุดยอดจริงๆ ค่ะ
พูดได้เลย…ว่ามันยอดเยี่ยมเอามากๆ

ทั้งที่ถูกดึงเข้าไปสู่บรรยากาศที่เทียบไม่ติด…
แต่ทันใดนั้นการแสดงของชมรมก็แวบขึ้นมาในหัวทันทีค่ะ
นึกออกขึ้นมาทันทีจริงๆ ค่ะ…

ถ้าถามเรื่องคุณภาพ
เกรงว่า 100 ทั้ง 100 คงจะบอกว่าทางชุมนุมเป็นฝ่ายชนะค่ะ

แต่ว่า…ไม่รู้ทำไมฉันถึงไม่อาจเห็นด้วยกับเรื่องนั้นได้
ฉันคิดว่าคุณคาสึมิในวันนี้ไม่ได้แพ้คุณหลานจูเลยค่ะ

ชิสึคุจัง…

…อะไรที่ต่างกันนะ มีอะไรบางอย่างที่แตกต่างกันอยู่
ฉันรู้สึกขับข้องใจที่ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นมันคืออะไรค่ะ

เพราะฉะนั้นฉันจะไปที่ชุมนุมแล้วกลับมาค่ะ

หากไขปริศนานั่นได้ ฉันก็จะ…

ไม่ต้องพูดแล้วล่ะ ชิสึคุจัง คงทุกข์ใจมากเลยสินะ

…อันที่จริงถึงจะอายแต่ก็มีแรงผลักดันนิดหน่อย
ที่ทำให้ฉันพูดออกไปน่ะค่ะ

ฉันคิดว่าคุณคาสึมิสุดยอดมากเลยล่ะค่ะ

ทั้งเรื่องร้อง เรื่องเต้น…ฝ่ายชุมนุมอาจจะเหนือกว่าก็จริง
ตัวคาสึมินเองก็อาจจะยังไม่ถึงขั้น
แต่ตราบใดที่ทุกคนยังคอยเชียร์ คาสึมินก็ยังไม่แพ้หรอกค่ะ!

พอเค้าพูดออกมาแบบนั้น
ฉันก็พลอยคิดว่าตัวฉันในตอนนี้คงทำแบบนั้นไม่ได้หรอก…
ก็เลยหดหู่กับตัวเองที่คิดแบบนั้นน่ะค่ะ

เพราะฉะนั้นเลยรู้สึกว่าไม่อยากยอมแพ้
ฉันเองก็จะเติบโตขึ้น มีความมั่นใจและอยากพูดได้เต็มปาก
ว่าฉันเองก็มีเสน่ห์ดึงดูดนะ ฉันคิดแบบนั้นค่ะ

รุ่นพี่…ช่วยเป็นกำลังใจให้ฉันที่เป็นแบบนั้นด้วยได้ไหมคะ?

ไม่ว่ายังไงฉันก็อยู่ข้างเดียวกับชิสึคุจังอยู่แล้ว
เพราะงั้นพยายามเข้าจนกว่าเธอจะยอมรับมันได้นะ
ถึงจะไปอยู่ที่ชุมนุม ฉันก็จะคอยเป็นกำลังใจให้ชิสึคุจังเสมอล่ะ

ค่ะ! ช่วยรอด้วยนะคะ
ฉันจะเติบโตขึ้นแล้วกลับมาให้ได้เลยค่ะ!