ว้าว! สวนกว้างจังเลยเนอะ!

น่านอนกลางวันจังเลยน้า~

[Fade in/out.]

เฮ้อ…

โอ๊ะ เอ็มม่าจัง เป็นอะไรไปน่ะ ดูไม่ร่าเริงเลยนะ

เพราะทุกคนตั้งใจซ้อมกันมาก
เลยเหนื่อยเกินไปหรือเปล่านะคะ

วันนี้พอเท่านี้ก่อนดีกว่ามั้ย?
ยังพอมีเวลาอีกสักพักกว่าจะถึงอีเวนต์
ไม่ต้องรีบซ้อมก็ได้นะ คุณเอ็มม่า

อ๊ะ โทษทีๆ ไม่ได้เหนื่อยอะไรหรอก~
แต่ว่ามีเรื่องกังวลนิดหน่อย

เอ๊ะ เรื่องกังวล? เล่าให้ฉันฟังได้มั้ย?

พวกคานาตะจังเองก็ช่วยฟังได้เนอะ~
ชิสึคุจัง

แน่นอนค่ะ!
เล่าเรื่องอะไรก็ได้เลยค่ะคุณเอ็มม่า!

มะ ไม่ต้องเล่นใหญ่ขนาดนั้นก็ได้…
เรื่องไม่เป็นเรื่องน่ะ~
มันน่าอายจนไม่กล้าพูดเลยแหละ…

อันที่จริงฉันเกิดไม่แน่ใจขึ้นมา
ว่าตัวเองเป็นสคูลไอดอลแบบไหนกันแน่น่ะสิ…

สคูลไอดอลแบบไหนเหรอ…?
เป็นสคูลไอดอลในแบบคุณเอ็มม่าก็ดีอยู่แล้วนี่นา…

เรื่องนั้นแหละที่ฉันไม่รู้ว่าคือแบบไหน
เอกลักษณ์ของฉันมันคืออะไรกันนะ~
นี่แหละเรื่องนี่ฉันกังวลอยู่ล่ะ

[Fade in/out.]

(เพราะนั่งกังวลอยู่ในห้องชมรมไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
เราเลยให้คุณเอ็มม่ามาที่ที่สีเขียวเยอะๆ คล้ายบ้านเกิด
เพื่อผ่อนคลายกับตามหาเอกลักษณ์ของตัวเอง…)

ไม่รู้มาก่อนเลยนะคะ ว่าในเมืองจะมีสวนกว้างขนาดนี้ด้วย

อ๊ะ ยอดเลย
ตั้งแคมป์หรือตั้งเตาบาร์บีคิวที่นี่ได้ด้วยนะ~
คราวหน้าไว้ชวนฮารุกะจังมาดีกว่า~!

(ทุกคนดูสนุกสนานดีจัง ดีจังที่มา…)

เฮ้อ~…
ได้มองทิวทัศน์แบบนี้นึกถึงบ้านเกิดจัง
ฟาร์มที่บ้านฉันกว้างเหมือนที่นี่เลย

ฟาร์มที่ว่าคือที่ที่มีพวกวัวอยู่น่ะเหรอ?

ที่บ้านมีวัวกับแพะเยอะอยู่นะ
พวกมันอยู่กันแบบสบายๆ ฉันซ้อมทั้งร้อง ทั้งเต้น
เป็นสคูลไอดอลให้เจ้าพวกนั้นดูตลอดเลยล่ะ~

อิมเมจของคุณเอ็มม่าก็ประมาณนั้นเลยนะคะ

เข้าใจเลย~

ฮ่าๆๆ จริงเหรอ?

เอาล่ะ ทุกคน วันนี้มาสนุกให้เต็มที่ดีกว่า~!
ทางโน้นมีจุดสำหรับดูนกด้วยนะ

[Fade in/out.]

ได้ยินแต่เสียงไม่เห็นตัวเลย…

อื๋อ~…ดูนกนี่ยากจังนะคะ
ถ้าไม่มีกล้องส่องก็มองไม่เห็นเลยสินะ?

อ๊ะ อยู่ตรงโน้น!
ทางต้นไม้ตรงมุมเฉียงทางขวา
มีนกหัวขวานท้องแดงอยู่ล่ะ!

หะ หัวขวานท้องแดง?

ตรงก้นจะมีสีแดงๆ ลองสังเกตดูสิ

ว้าว ทางนู้นมีนกจับแมลงสีฟ้าท้องขาวด้วย…!
เพิ่งเคยเห็นครั้งแรกเลย~! สวยจัง…

คุณเอ็มม่า เชี่ยวชาญเรื่องนกจังเลยนะ

ตอนเด็กๆ เวลาต้องจำภาษาญี่ปุ่น
ฉันมักอ่านพวกหนังสือภาพสัตว์สำหรับเด็กน่ะ

แต่ว่าธรรมชาตินี่ดีจังเลยน้า~
ช่วยทำให้ใจเงียบสงบ…
อ๊ะ หญ้าป่านี่ ตอนอยู่สวิสฉันกินบ่อยเลยล่ะ~

โฮโตเกะโนะสะเหรอ?
ใช่ดอกที่ดูดเอาน้ำหวานออกมาได้ใช่มั้ย?

ถ้าที่สวิสจะเอามาผสมกับมันฝรั่งเพื่อทำซุปล่ะ
อร่อยน้า~ …พูดแล้วหิวเลยล่ะ

อ๊ะ ถ้างั้น ไปกินข้าวกลางวันมั้ย?

เย้! ข้าวกล่อง~!

[Fade in/out.]

อา~ ข้าวที่ได้ออกมากินข้างนอกแบบนี้
ทำไมถึงอร่อยจังน้า

จริงด้วยสินะ~
อากาศก็ดี เยี่ยมไปเลย!

ทุกคนกินแซนด์วิชกันมั้ย?
ใช้ชีสที่ทางบ้านส่งมาให้ล่ะ ที่บ้านฉันทำเองเลยน้า~

ทำชีสที่บ้านงั้นเหรอ!? สุดยอด!?

ที่โน่นก็เป็นเรื่องปกตินะ?
แซนด์วิชที่โรยพริกไทยดำลงบนชีสที่บ้านฉันทำราดด้วยน้ำผึ้ง
อร่อยสุดๆ~

จริงด้วย อร่อยมากเลยค่ะ!
ชีสเค็มนิดๆ กับน้ำผึ้งหวานๆ เข้ากันสุดๆ เลย…!

คานาตะจังสาบานว่าโตขึ้นจะไปสวิสให้ได้…!

เราจะมีโอกาสได้ไปแสดงบนเวทีทางยุโรป…
ในฐานะสคูลไอดอลบ้างมั้ยนะ?

เอ๋!! เธอนี่ทะเยอทะยานใช่ย่อยเลยนะเนี่ย

แต่ถ้าทำได้จริงคงวิเศษไปเลยเนอะ~
ครอบครัวฉันอาจจะมาดูก็ได้♪

เวทีก็ดีนะ แต่การได้ร้องเพลงในที่กว้างๆ
อากาศดีๆ แบบนี้ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าซะอีก!

คุณเอ็มม่า หน้าตาสดชื่นแล้วนะคะ ดีจัง!

เอ็มม่าจังที่อบอุ่นและอ่อนหวานกลับมาแล้ว~
เป็นห่วงแทบแย่แน่ะ

คะ คานาตะจัง~! ชิสึคุจังด้วยขอบใจน้า~!
รักที่สุดเลย~!! กอดกัน กอดกัน!

[Fade in/out.]

มีคำใบ้มั้ยว่าทำไมถึงคลายความกังวลได้แล้ว?

อืม… ยังไม่ค่อยเข้าใจนักหรอก…
แต่ว่ารู้สึกดีขึ้นเยอะเลยล่ะ

แม้จะยังไม่รู้ว่าเอกลักษณ์ของตัวเองคืออะไร
แต่ก็ชอบความสบายๆ แบบที่เป็นอยู่นะ
ในตอนนี้แค่เข้าใจตรงนี้ก็พอแล้วล่ะ

เฮ้อ~ อยากร้องเพลงสุดๆ เลยล่ะ!

หลังจากนั้นพอคุณเอ็มม่าเริ่มร้องเพลง
พวกเด็กๆ ที่มีรอยยิ้มเปล่งประกายเต็มใบหน้า

ก็เข้ามาห้อมล้อมคุณเอ็มม่าเอาไว้…

หรือว่านี่จะเป็นเอกลักษณ์ของคุณเอ็มม่ากันนะ?

สบายๆ เป็นธรรมชาติไม่ต้องเติมแต่ง
คุณเอ็มม่าไร้ซึ่งการหลอกลวงเข้าถึงเด็กๆ ได้ง่าย
แค่ได้มองคุณเอ็มม่าก็รู้สึกผ่อนคลาย…

ถ้าปิคนิคเสร็จแล้ว ไปบอกคุณเอ็มม่ากัน