อรุณสวัสดิ์

อรุณสวัสดิ์จ้ะ ในที่สุดก็ถึงวันงานอบรมแล้วเนอะ

ตื่นเต้นจนเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเลย~

ฉันก็ด้วย ตอนนี้ง่วงนิดหน่อยแล้วสิ

ส่วนคานาตะจังจะกลายเป็นคนตาสว่างแทนแล้ว

เดี๋ยวเถอะ…เราทำเรื่องที่ทำได้แล้วนะ
มาเตรียมพร้อมรับมือกันเถอะ!

ใช่ๆ เหลือแค่เชียร์เซ็ตสึงั้นสินะ

ถึงจะเพิ่งมาถามเอาป่านนี้ก็เถอะ
แต่ให้ฉันเป็นคนดำเนินงานอบรมจะดีเหรอคะ?

ดีอยู่แล้วสิ
ที่วานให้ทำเพราะคิดว่าเซ็ตสึนะจังเหมาะกับหน้าที่นี้นะ

ถ้าเป็นคุณเซ็ตสึนะที่เป็นอดีตประธานนักเรียนละก็
คงคุ้นกับการพูดต่อหน้าทุกคนด้วยสิคะ

ถ้าเป็นเซ็ตสึนะจังละก็ไว้ใจได้นี่นา♪

เพราะงั้นวานให้ทำหน้าที่นี้ได้ไหมนะ?

เข้าใจแล้วค่ะ
จะพยายามสุดความสามารถให้สมกับที่ทุกคนคาดหวังนะคะ

ไม่ต่องห่วงนะคะ ถ้าคราวคับขัน
คาสึมินจะรับช่วงต่อให้เอง วางใจได้เลยค่ะ!

คาสึคาสึจะรับช่วงต่อเหรอ?

อย่าเรียกว่าคาสึคาสึสิคะ!

เอ๊ะ ออกจะน่ารักแท้ๆ

ยอมรับเรื่องคาสึมินน่ารักอยู่หรอก
แต่เรียกคาสึคาสึนี่ยอมไม่ได้ค่ะ!

จะว่าไปเมื่อกี้ทุกคนใน μ's กับ Aqours ส่งข้อความมาว่า
“หวังว่าจะเป็นงานอบรมที่ทำให้อาสาสมัครทุกคนฮึกเหิมนะ”
ด้วยค่ะ!

มาพูดเอาตอนนี้ก็จริง แต่มีคนมาช่วยงาน School Idol Festival
ตั้ง 1,000 คนนี่อุ่นใจดีเนอะ

เป็นพวกพ้องใหม่ที่จะพยายามไปด้วยกันสินะ

นี่ เรามาจัดงานเชื่อมสัมพันธ์ที่โรงอาหารหลังอบรมเสร็จกันไหม?

จะจุได้ถึง 1,000 คนเหรอคะ?
แต่ถ้าเพิ่มเก้าอี้เสริมแล้วอาจจะพอก็ได้ค่ะ!

ทุกคน เดี๋ยวไปหอประชุมกันได้แล้วมั้ง?

จะมากันครบรึยังนะ ใจเต้นตึกตักเลย

[Fade in/out.]

…เอ๊ะ หมายความว่ายังไงน่ะ?

ว่างเปล่า…

อย่าว่าแต่ 1,000 คนเลย
ดูแล้วยังไม่ถึง 100 คนด้วยซ้ำ…

เอ่อ ยังไม่ถึงเวลาเริ่มงานใช่ไหม?

ไม่หรอกค่ะ ถึงเวลาแล้วค่ะ…

ถ้างั้น.. จริงสิ
เราแจ้งเวลาเริ่มงานกับอาสาสมัครผิดรึเปล่า?

ตอนนี้มีคนมาแล้ว เรื่องนั้นคงไม่น่าใช่นะคะ…

รถไฟหยุดวิ่งหรือรถติดเหรอคะ?

ฉันลองหาแล้วไม่มีรถไฟมาช้าหรือรถติดเลยนะ…

แล้วทำไมถึงไม่มีคนมาเลยล่ะ? ต้องมีสาเหตุสักอย่างสิ
ใครสักคนลองเช็กเมลทีสิ!

ทุกคน อรุณสวัสดิ์ค่ะ

ชิโอริโกะจัง…

ฉันมีข่าวร้ายมาแจ้งค่ะ ผู้เข้าร่วมงานอบรมวันนี้มีเท่านี้แหละค่ะ

ไม่ใช่สักหน่อย! เดี๋ยวก็มาเพิ่มน่า!

ใช่แล้วจ้ะ มีคนลงชื่อว่าจะเป็นอาสาสมัคร 1,000 คนเลยนะ?

แค่มาช้าเท่านั้นแหละค่ะ ไม่ได้มาแค่นี้แน่ๆ ค่ะ!

อ๊ะ… ทุกคน ดูนี่สิ!

มีอะไรเหรอ?

ฉันเช็กเมลแล้วมีคนส่งเมลแนวๆ
“ถึงจะไปงานอบรมไม่ได้ แต่ก็สู้เค้านะ” เยอะขนาดนี้เชียว…

ทุกคนบอกว่าจะช่วยแท้ๆ
แต่ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ…?

อะไรกัน…

ฉันนึกว่าจะเป็นไปได้ด้วยดี
แต่นี่คือความเป็นจริงค่ะ

ความเป็นจริงเนี่ย…หมายความว่ายังไง?

งานอาสาสมัครก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ
ถึงความตั้งใจตอนลงสมัครจะเป็นของจริง
แต่คนที่มาคิดดีๆ ว่าตัวเองคงไม่เหมาะ หรือคิดว่ายุ่งยากน่ะมีถมไปค่ะ

อะไรกัน…

ความรู้สึกที่อยากเอาใจช่วยคงเป็นของจริง
แต่พอต้องลงแรงจริงๆ ก็หมดไฟกันได้ค่ะ

อยากให้ใครสักคนทำ คงมีใครสักคนทำให้แน่ๆ
ต่อให้ตัวเองไม่มาคนเดียวก็คงไม่เป็นไร…
ไม่ว่าใครก็คิดแบบนี้กันทั้งนั้นค่ะ

ถ้ามีแค่ความรู้สึกหรือความกระตือรือร้น
แล้วผลักดันคนให้ทำได้ก็คงดีไม่น้อยเลย
แต่ยอมรับแต่โดยดีเถอะค่ะว่านี่คือความเป็นจริง

……

แต่มีคนที่อุตส่าห์มารวมตัวกัน
ตามความคาดหวังของพวกคุณขนาดนี้เลยนะคะ
สำหรับฉัน มีคนมาเท่านี้ก็น่าตกใจแล้วค่ะ

พวกคุณเองก็ต้องตอบรับความรู้สึกเหล่านั้นเหมือนกัน
ถึงจะมีคนน้อยแค่ไหน แต่จัดงานอบรมเถอะค่ะ

แล้วฉันจะรอเรื่องรวบรวมอาสาสมัครจนกว่าจะถึงวันที่กำหนดค่ะ
แต่จำตัวเลือกที่ว่าล้มเลิกไว้ด้วยก็ดีนะคะ…

…พวกฉันจัดงานอบรมแน่อยู่แล้ว
แล้วก็จะรวมอาสาสมัครให้ได้ภายในวันที่กำหนดด้วย

ต่อให้ชิโอริโกะจังจะพูดยังไง ฉันจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาดเลย
เพราะงาน School Idol Festival คือความฝันของพวกเรานี่นา!