คุณคาสึมิ คุณคาริน คุณโฮโนกะ คุณนิโกะ คุณคานัน
ช่วยมารวมตัวกันด้วยค่ะ
ตรงนี้คือสมาชิกของทีมที่ผลการเรียนโดยรวมย่ำแย่นะคะ

โดยรวมเลยเหรอ… แต่แหม ก็เรื่องจริงแหละนะ
…นี่ เราจะติวกันจริงๆ เหรอ?

ก็ติวน่ะสิ
ที่พูดนี่ไม่ได้ล้อเล่นหรอกนะ

ถ้าไม่ได้ล้อเล่นก็เป็นความฝันสินะ

ขอโทษนะคะ อันนี้เรื่องจริงค่ะ

ต่อให้หันหลังใส่เรื่องที่ไม่ชอบแค่ไหน
ความจริงก็ไม่เปลี่ยนแปลงไปหรอกนะคะ

เฮ้อ… เรื่องเรียนนี่มันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?
สิ่งที่สำคัญสำหรับคนเราจริงๆ น่ะ ยังมีอีกตั้งเยอะไม่ใช่เหรอ?

อืมๆ อย่างพวกความพยายาม หรือมิตรภาพ
ก็ไม่ได้เรียนรู้ผ่านการศึกษาสักหน่อย

ให้ตายเถอะ ในขณะที่ไม่มีคาบสอนวิชาสคูลไอดอลเนี่ยนะ
ระบบการศึกษาปัจจุบันมากกว่าที่ผิด

น่าๆ เถียงกันไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาจริงไหม
ทำตัวดีๆ แล้วยอมรับความจริงกันเถอะ…

ตายจริง วันนี้ว่าง่ายเหลือเกินนะคะ

ฮะๆๆ ฉันเป็นคนว่าง่ายอยู่ตลอดแหละน่า!

จะว่าไป… นี่ ลองมองออกไปข้างนอกสิ
วันที่ท้องฟ้าเป็นใจขนาดนี้
ถ้าเอาแต่นั่งติวอยู่ในห้องมันน่าเสียดายออกจริงไหม?

จริงค่ะ!

ใช่ไหมล่ะ ยอมรับความจริงข้อนี้
แล้วทุกคนไปเที่ยวกันดีกว่าเนอะ? แบบนั้นเข้าท่ากว่าตั้งเยอะ

เห็นด้วย! เอาแต่พูดเรื่องเรียนเดี๋ยวก็อึดอัดตายพอดี!
นานๆ ทีต้องคลายเครียดกันบ้างสิ!

ใช่ๆ การเปลี่ยนบรรยากาศเป็นสิ่งสำคัญค่ะ!

ถ้าเอาตามนั้น ฉันมีที่เด็ดๆ จะแนะนำด้วยนะ

ที่ไหนเหรอ!?

เดี๋ยวเถอะ! อย่ามากลบเกลื่อนด้วยวิธีนี้นะ
อุมิเคยบอกแล้วใช่ไหม ว่าถึงหันหลังใส่เรื่องที่ไม่ชอบ
ความจริงมันก็ไม่เปลี่ยนแปลงน่ะ เลิกไร้สาระกันได้แล้ว

การมุ่งมั่นต่อไปอย่างไม่ย่อท้อถือเป็นสิ่งที่มีความหมาย!
เพราะงั้นฉันจะขัดขืนต่อไป!

อยากให้เธอขัดขืนความเลวร้ายของผลการเรียนตัวเองบ้างจัง

ก็ไม่ค่อยอยากจะพูดแบบนี้หรอกนะคะ
แต่เพื่อให้ตระหนักถึงความจริง ก็ไม่มีทางเลือก

คนที่อยู่ตรงนี้ คือกลุ่มคนที่บกพร่องทางผลการเรียนทุกวิชา…
พูดง่ายๆ คือ เป็นกลุ่มคนที่ใกล้เคียงกับราชาคนโง่ที่สุดค่ะ

ไม่มั้ง เทียบกับโฮโนกะแล้ว ฉันยังดีกว่าอีกไม่ใช่เหรอ?

เอ๋~ ไม่จริงสักหน่อย!

ทั้งคู่แหละ ก็พอๆ กันไม่ใช่เหรอ
แล้วก็ไม่ใช่แค่พวกเธอ 2 คนหรอกนะ

ฮือ~…

ถึงจะบอกว่าเปลี่ยนบรรยากาศ
แต่ทั้งคาสึมิจังและคุณคารินเหมือนจะเคยพูดว่า
ระบายความเครียดที่สะสมจากการเรียนด้วยการฝึกซ้อมอยู่นะ

คุณคานันเองก็เคยพูดทำนองเดียวกันอยู่เหมือนกันสินะคะ

นิโกะกับโฮโนกะก็ด้วย
สรุปแล้ว ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนบรรยากาศหรอกเนอะ

อะ อะไรกัน~

การท้าทายในเรื่องที่ไม่ถนัดนั้นมันยากจริงๆ ค่ะ
พอจะเข้าใจอยู่ว่าคงไม่มีแรงใจจะทำ

แต่ฉันเชื่อนะคะ
ว่าเหล่าคนที่อยู่ที่นี่มีพลังในการก้าวข้ามทุกสิ่ง
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะยากลำบากแค่ไหน

อีกอย่าง พวกเธอก็ไม่ได้ตัวคนเดียวใช่ไหมล่ะ
พวกเธอมีทุกคน มีเพื่อนอยู่ด้วยนะ
มารวมพลังกันข้ามผ่านความยากลำบากนี้กันเถอะ

นี่แหละค่ะ ความพยายามและมิตรภาพ
คุณโฮโนกะ การเรียนก็สอนให้รู้ถึงความพยายาม
และมิตรภาพเหมือนกันนะคะ

เฮ้อ~ รู้แล้วล่ะน่า
แค่ติวก็พอใจแล้วใช่ไหม
เอ้า พวกเธอก็มาติวกันสิ

อือ~ ไม่มีทางเลือกสินะ…

ในเมื่อต้องทำจริงๆ ล่ะก็
รีบทำให้มันเสร็จๆ ไปอาจจะสบายกว่าก็ได้นะ

ฉันก็ไม่ชอบอะไรที่มันยืดเยื้อหรอกค่ะ…

ฉันจะนั่งติวพร้อมกับภาวนา
ให้การเรียนหายไปจากโลกนี้ในสักวันก็แล้วกัน

ถ้างั้นก็มาเริ่มกันเถอะค่ะ

อ๊ะ ช่วยรอเดี๋ยวได้ไหม?

มีอะไรหรือคะ?

จะติวกันก็ไม่ว่าหรอก แต่พักสักเดี๋ยวก่อนไม่ได้เหรอ?
เพิ่งจะใช้สมองกับการประชุมไปหมาดๆ
ตอนนี้ถึงติวไปก็ไม่เข้าหัวหรอก

จริงด้วย!

คาสึมินก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ!
ถ้าได้ของหวานหลังจากใช้สมองก็คงจะดีนะคะ!
เพราะงั้น ออกไปซื้อไอศกรีมกันไหมคะ?

ให้ตายสิ… พวกเธอนี่ก็นะ…

เอาอย่างไรดีคะ?

ช่วยไม่ได้นะคะ
ฝืนบังคับไปก็มีแต่จะต่อต้านเปล่าๆ
คงต้องประนีประนอมกันบ้างล่ะค่ะ

ถ้าอย่างนั้น อีกครึ่งชั่วโมงเราจะเริ่มติวกันนะ
ขอบอกไว้ก่อนว่า หลังจากพักแล้วพวกฉันจะเคี่ยวให้หนักเลย

รู้แล้วล่ะน่า เชื่อใจพวกฉันเถอะ

เฮ้อ~…

เอาล่ะ งั้นไปซื้อไอศกรีมกันเถอะ!

ฉันกำลังไดเอ็ตอยู่ ขอเป็นชาแทนแล้วกัน

เอ๋~! รุ่นพี่คารินก็กินไอศกรีมด้วยกันเถอะนะคะ!

เอารสอะไรดีน้า~!
นี่ ทุกคนชอบไอศกรีมแบบไหนกันเหรอ?

พอพักปุ๊บก็ร่าเริงกันขนาดนี้เลย…
ท่าจะเจอศึกหนักแล้วนะคะเนี่ย