คาสึมินกลับมาแล้วค่ะ!

กลับมาแล้วค่า

ยินดีต้อนรับกลับนะ

นี่ รินจังไม่ได้กลับมาแล้วเหรอ?

รินจัง? ฉันไม่เห็นเลยนะ

งั้นเหรอเนี่ย รินจังหายไปไหนกันนะ?

รินโกะเอาจริงน่าดูเลยนะคะ

หารินจังไม่เจอเหรอ?

อืม ที่จริงหลังเล่นวิ่งไล่จับ
พวกเราคุยกันว่าต่อไปจะลองเล่นซ่อนแอบแบบเอาจริงน่ะสิ

เล่นซ่อนแอบแบบเอาจริงเนี่ยยังไงเหรอ…

เป็นการซ่อนแอบอย่างเต็มที่
ไม่มีการอ่อนให้แบบที่นักเรียนม.ปลายเล่นยังไงละคะ

อย่างนี้นี่เอง ถึงได้เอาจริงสินะ

แล้วคนที่เป็นยักษ์คือฉันน่ะ

คิกๆ…

มีอะไรเหรอ?

คาสึมิจังเนี่ยซ่อนตัวแล้วหัวโผล่ออกมาจากพุ่มไม้ด้วย~
ฮ่าๆๆ ตลกน่าดูเลย อยากให้ทุกคนเห็นจัง

กรี๊ดดด…!
รุ่นพี่จิกะ เรื่องของคาสึมินจะยังไงก็ช่างเถอะค่ะ!
เอาเรื่องของรินโกะก่อนสิคะ รินโกะน่ะ!

จริงด้วย แล้วฉันก็หารินจังไม่เจอเลยเนี่ยสิ

นึกว่าจะกลับมาที่นี่ฉันเลยกลับมาดู แต่เหมือนจะเดาผิดแฮะ

ลองโทรหารึยัง?

อ๊ะ มีวิธีนั้นอยู่ด้วย…!
สมกับเป็นรูบี้โกะ! คาสึมินจะลองโทรหานะคะ!

โอ๊ย! ทำไมถึงทิ้งมือถือไว้ที่นี่เนี่ย!

อืม เอายังไงดีล่ะ?

ถ้าอย่างนั้นฉันไปตามหาตัวรินจังดีกว่า

รูบี้ไปด้วยสิ

ฉันก็ไปด้วยคนนะ

รุ่นพี่คารินอยู่ที่นี่เถอะค่ะ
เดี๋ยวรุ่นพี่จะกลายเป็นเด็กหลงทางในพริบตาเอานะคะ
อยู่นี่แล้วทุกคนจะสบายใจกว่าแหละค่ะ

ไม่หรอกน่า…!
แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสเป็นแบบนั้นเนอะ…

คุณคาริน ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเราเถอะ

งั้นคงต้องวานหน่อยนะ ฝากด้วยล่ะ

แล้วจะรีบกลับมานะ
งั้นเราไปกันเถอะ รูบี้จัง

อื้อ! สู้ๆ รูบี้!