ไอจัง ขอบคุณสำหรับวันนี้นะ~!

อร่อยมากเลยล่ะ ไว้จะมาอีกนะ!

ร้านเรายินดีต้อนรับเสมอ งั้นทุกคนก็กลับกันดีๆ ล่ะ!

[Fade in/out.]

เฮ้อ อิ่มแปล้เลยซึระ~

ก็ไม่ได้สั่งแค่มอนจะ แต่สั่งโอโคโนมิยากิมาด้วยนี่นา

กินเยอะไปจริงๆ นั่นแหละ…

คานันจัง เป็นไงบ้าง?

สนุกมากเลยล่ะ!
ไอจังสอนเราหลายอย่างเลยเนอะ

จะว่าไปนี่เรา…ไม่ได้ลืมเรื่องสำคัญไปใช่ไหม…

อ๊ะ!

ฮานามารุ นึกออกแล้วเหรอ?

ลืมสั่ง…เมนไทโกะโมจิชีสน่ะสิซึระ~…!

เมื่อกี้เธอเพิ่งบอกว่าอิ่มแปล้ไม่ใช่รึไง!

วันนี้คานันจังมาที่นี่เพราะจะเขียนเนื้อเพลงใช่ไหม

ใช่ๆ! นั่นแหละ!

แล้วเป็นไงบ้างล่ะ?

อึก…เรื่องนั้นมัน…

ทำหน้าแบบนั้นแสดงว่ายังคิดไม่ออกสินะ

ถึงจะบอกว่าถ้าได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ แล้วจะมีแรงบันดาลใจ
แต่ก็คงไม่มาในทันทีหรอก…

ก็นะ คงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก

แต่ต้องไม่เป็นไรแน่จ้ะ♪
ถ้าหาไปเรื่อยๆ ก็ต้องเจอแหละ

อย่างวันฝนตกแบบนี้เนี่ย ถ้าในใจเรามีดวงอาทิตย์ก็จะมีความสุขได้นะ
เอาความรู้สึกนั้นมาร้องเป็นเพลงก็ได้ แบบนี้ไง~

♪~

คิกๆ ทุกคนก็มาร้องเพลงด้วยกันสิ~♪

เอ็มม่าจังนี่ละก็…

ไม่สบายก็ไม่รู้ด้วยนะยะ~

แต่น่าสนุกยังไงก็ไม่รู้! ฉันเองก็ร้องบ้างดีไหมนะ

เอ๊ะ!?

งั้นมารุร้องด้วย!

เธอก็ด้วยเหรอ!?

เราไม่ได้ทำแบบนี้กันได้บ่อยๆ นี่นา

คุณนิโกะก็ร้องด้วยไหมซึระ?

นึกแล้วว่าต้องพูดแบบนี้…ช่วยไม่ได้สินะ
ฉันร้องด้วยคนแล้วกัน!

นิโกะจังก็ด้วย!?

คานันจังล่ะ?

ฉัน…

ฉันรู้นะ ว่าในใจของคานันจัง
มีดวงอาทิตย์ที่งดงามเปล่งประกายอยู่

คานันจังแค่ซื่อตรงกับความรู้สึกนั้นก็พอ!

…ฉันนี่แพ้ทางเอ็มม่าจังจริงๆ นั่นแหละ
เอาล่ะ! มาร้องเพลงกันทุกคนดีกว่า!