แฮ่ก…แฮ่ก…แฮ่ก…แฮ่ก…

[Fade in/out.]

แฮ่ก…แฮ่ก…
อ้าว ที่นี่ที่ไหนเนี่ย…?

ตามหากระต่ายแล้วพลัดหลงกับทุกคนระหว่างทางจนได้
จะว่าไปต้นหญ้าเยอะจัง… แถวนี้มีที่แบบนี้ด้วยเหรอ?

คุณริโกะคะ

อ๊ะ ชิสึคุจัง! โล่งอกไปที
นึกว่าฉันจะหลงทางแล้วซะอีก…

…เดี๋ยวนะ เอ่อ ชิสึคุจัง? อะไรล่ะนั่น? หูกระต่าย?

คุณริโกะคะ ฉันไม่ใช่ชิสึคุหรอกค่ะ

เอ๊ะ…?

ฉันคือเปียวคิจิเมื่อครู่ค่ะ

ปะ เปียวคิจิ…?

ค่ะ ที่จริงฉันมีเรื่องลำบากใจอยู่ค่ะ
ฉันอยากยืมแรงของคุณ จึงนำทางคุณมาสู่ “โลกดวงจันทร์” แห่งนี้ค่ะ

“โลกดวงจันทร์”…?

ถึงจู่ๆ จะพูดเรื่องแบบนี้ ก็คงเชื่อไม่ลงสินะคะ

คงคิดว่าแปลกสินะคะ
ที่ตัวฉันที่เคยเป็นกระต่ายปรากฎตัวในร่างของคุณชิสึคุ

จริงๆ แล้วฉันคือวิญญาณของ “โลกดวงจันทร์”
วิญญาณไม่มีร่างเป็นของตน
ไม่มีใครมองเห็น เหมือนสายลมพัดผ่านทุ่งน่ะค่ะ…

ฉะนั้นฉันจึงยืมร่างของเพื่อนคุณมา
ถึงจะเห็นฉันเป็นคุณชิสึคุ แต่ก็ไม่ใช่คุณชิสึคุ

เป็นวิญญาณของ “โลกดวงจันทร์” ที่ยืมร่างคุณชิสึคุมาค่ะ!

งะ งั้นเหรอเนี่ย…

คุณริโกะ ตอนนี้พวกเราเจอกับปัญหาร้ายแรงอยู่
และคนที่จะช่วยพวกเราได้มีแค่คุณเท่านั้น!
ให้พวกเรายืมพลังนั้นด้วยเถอะนะคะ!

……

ขอร้องล่ะค่ะ!
เป็นเรื่องที่ขอให้คุณช่วยได้คนเดียวเท่านั้นนะคะ!

…สมแล้วจริงๆ

…?

สมกับเป็นคนที่มุ่งจะเป็นนักแสดง เผลอคล้อยตามเลยเนี่ย

มีละครเวทีแบบที่เล่นกับผู้ชมด้วยสินะ
เรียกว่าละครเวทีแบบให้คนดูมีส่วนร่วมรึเปล่านะ
นี่ก็เป็นละครแบบนั้นใช่ไหมล่ะ?

…..

…ดูเหมือนคุณจะไม่เข้าใจสินะคะ

ไม่ใช่เหรอ? งั้นเป็นละครแบบไหนล่ะ?

ฉันไม่ได้เล่นละครค่ะ! ทุกอย่างคือเรื่องจริงค่ะ!

คุณริโกะ ฉันมีคนที่อยากให้คุณพบค่ะ
ถ้าพบคนพวกนั้นแล้ว คุณต้องเชื่อแน่ๆ ค่ะ
ว่าทุกอย่างที่ฉันพูดเป็นเรื่องจริง!

เชิญมาทางนี้ได้เลยค่ะ!

วะ ว้าย… อะไรเนี่ย ชิสึคุจัง อย่าลากฉันสิ!