(ตั้งแต่รินะจังมาเป็นลูกศิษย์ของอุมิจังก็ซ้อมต่อเนื่องทุกวัน
อุมิจังก็มุ่งมั่นสุดๆ จนน่าตกใจเลย…)

~♪

วันนี้อุมิจังดูอารมณ์ดีนะ

อย่างนั้นเหรอคะ?

คุณอุมิ ทำไมถึงร้องเพลงได้อ่อนโยนแบบนั้นเหรอ?

นั่นสินะคะ…คิกๆ
อาจเพราะกำลังร้องเพลงให้รินะฟังก็ได้นะคะ

เหวอ…!
รินะจังบอร์ด “ป๊อง”

คุณอุมิสุดยอดไปเลย ไม่ใช่แค่สีหน้าท่าทางที่หลากหลาย
แต่ทั้งเสียงกับท่าเต้นเองก็ทั้งนุ่มนวลแล้วก็เท่
เป็นการแสดงออกที่เต็มไปด้วยความรู้สึกเลยล่ะ

แต่ฉันแสดงออกทางสีหน้าไม่เก่งเหมือนคุณอุมิ…
รินะจังบอร์ด “หงอย”

ฉันก็ไม่ถนัดหรอกค่ะ

งั้นเหรอ? ถ้างั้น ทำยังไง…

ฉันแค่คิดว่าการร้องเพลงคือการส่งความรู้สึกในใจน่ะค่ะ

ความรู้สึกในใจ…

รินะไม่สงสัยบ้างเหรอคะ
ว่าตัวเองจะเป็นอย่างไรในสายตาคนอื่น?

สงสัยสิ เวลาถูกมองก็จะตื่นเต้นด้วย

ฉันก็เหมือนกันค่ะ พอคิดว่าถูกมองก็ประหม่า

แต่ว่าสิ่งสำคัญไม่ใช่ว่าจะถูกคนอื่นมองอย่างไร
แต่เป็นการที่เราคิดอย่างไรค่ะ นั่นคือการส่งความรู้สึกในใจค่ะ

ดังนั้นก็เลยจดจ่อกับแค่การแสดงความรู้สึกในใจ
ของตัวเองออกมา แล้วส่งไปเท่านั้นค่ะ

คุณอุมิ…

จดจ่อกับ…การส่งความรู้สึกในใจของตัวเองเท่านั้น…

รินะแค่ส่งความรู้สึกในใจของตัวเองออกไปก็พอค่ะ
พอคิดแบบนั้นแล้วก็รู้สึกว่าน่าจะพอทำได้ใช่ไหมละคะ?

ตอนแสดงไลฟ์แบบโซโล่ฉันก็กังวลมากๆ เหมือนกันค่ะ…
เข้าใจความรู้สึกของรินะนะคะ

แต่ถ้าเป็นรินะละก็ ต้องเริ่มก้าวออกไปได้แน่นอนค่ะ
เพราะที่ผ่านมาก็ทำกิจกรรมโซโล่ได้อย่างยอดเยี่ยมไม่ใช่เหรอคะ

แถมรินะก็ยังมีบอร์ดอันแสนวิเศษด้วยนะคะ
ถึงจะใช้รินะจังบอร์ดสื่อแทนความรู้สึกในใจ
แต่ก็ไม่ใช่การปิดบังความรู้สึกหรอกนะคะ วางใจได้เลยค่ะ♪

ขอบคุณนะ…! คุณอุมิใจดีจริงๆ
ทำไมถึงช่วยฉันขนาดนี้ล่ะ?

เพราะรินะอยากได้คำปรึกษาจากฉันนี่คะ
ฉันเลยอยากส่งผ่านสิ่งที่คิดทั้งหมดให้รินะค่ะ
แต่แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องรับไปทั้งหมดหรอกนะคะ……

อุมิจัง…อุมิจังเนี่ย…
วิเศษสุดๆ ไปเลย!

อะ!?

อื้อ…รักคุณอุมิจัง…
รินะจังบอร์ด “น้ำตาคลอ”

อะ อะไรกันคะทั้งสองคน! อยู่ๆ อย่าพูดอะไรแปลกๆ ขึ้นมา…
อย่ามองฉันกันแบบนั้นสิคะ~!

(อุมิจังสุดยอดจริงๆ ด้วย
ได้เฝ้ามองอุมิจังข้างๆ นี่มีความสุขมากๆ เลยล่ะ…)