สวัสดี รูบี้จัง
เรื่องทำชุดเป็นยังไงบ้าง? ไปได้สวยไหม?

อื้อ เพราะคิดดีไซน์เอาไว้แต่เนิ่นๆ
เลยทำไปได้เรื่อยๆ แบบไม่ต้องรีบน่ะ

เพราะวันนั้นได้คำแนะนำจากคุณโคโทริ
ตั้งหลายอย่างนั่นแหละ
อยากจะเห็นชุดที่เสร็จสมบูรณ์เร็วๆ จัง

ฉันเองก็อยากเห็น!
ดีล่ะ วันนี้ก็จะช่วยงานอย่างเต็มที่เลย!

รบกวนด้วยนะ! รูบี้เองก็จะพยายามเหมือนกัน!

[Fade in/out.]

เสร็จแล้ว รูบี้จัง คิดว่าเป็นไงบ้าง

ขอดูหน่อยนะ
…อื้ม ไม่ต้องห่วง ออกมาสวยมากเลย ขอบคุณนะ

โล่งอกไปที งั้นทำที่เหลือต่อเลยนะ

[Fade in/out.]

ฟู่ เพราะจดจ่อเกินไปหรือเปล่านะถึงได้รู้สึกตาล้าๆ…
เอ เหลืออะไรที่ต้องทำอีกนะ…

…โอเค ทำเสร็จแล้ว เหลืออีก 2 ชุด…
พอทำเสร็จก็เหลือถุงมือ…

ตรงคอรองเท้าติดแค่ลูกไม้เข้าไปก็พอ
ไม่น่าต้องใช้เวลามาก ส่วนของตกแต่งที่หมวกอยากให้
สื่อถึงบุคลิกเฉพาะ ตรงนี้เอาไว้ค่อยไปปรึกษากับทุกคน…

…อื้อ เสร็จเรียบร้อย ไม่มีปัญหา ต่อไปก็…

……

…ปิกี๊! มะ มีอะไรหรือเปล่า? ไม่เข้าใจตรงไหนเหรอ?

กำลังคิดว่ารูบี้จังเท่จังเลยน่ะ

เอ๊ะ!? ทะ ทำไมคิดแบบนั้นล่ะ!?
ไม่ได้เป็นแบบนั้นเลยสักหน่อย!

เป็นสิ ปกติรูบี้จังจะดูอ่อนโยนและใสซื่อ
แต่เฉพาะตอนที่กำลังทำชุดนี่ล่ะที่บรรยากาศจะต่างออกไป
ดูจริงจังแล้วก็องอาจ…

รูบี้จังที่มุ่งมั่นทุ่มเทให้กับสิ่งที่ตัวเองควรทำอย่างถึงที่สุดน่ะ
ดูเท่มากๆ เลยนะ

อะ…เหวอ…!

หูแดงเชียว ไม่ต้องเขินขนาดนั้นก็ได้มั้ง?
น่าจะมีคนพูดให้ได้ยินบ่อยๆ นี่?

มะ ไม่มีใครพูดหรอก!
มีแต่เธอนั่นแหละที่พูดแบบนั้น

งั้นเหรอ…?
หมายความว่ามีแค่ฉันที่รู้น่ะสิ ดีใจบอกไม่ถูกแฮะ
ที่รูบี้จังเท่ๆ เป็นของฉันแค่คนเดียว

…ไม่ใช่แค่เรื่องนั้น หรอกนะ…

อีกอย่างคือ คนที่ทำให้รูบี้ใจเต้นขนาดนี้ได้…
ก็มีแค่เธอคนเดียวแหละ