ไปเที่ยว ไปเที่ยว สนุกจัง~

Excuse me.
(ขอโทษนะคะ)

เอ๊ะ?

I'm looking for a train station……
(ฉันหาทางไปสถานีรถไฟ……)

เอ๊ะ เอ๋!?

(ทะ ทำยังไงดี จับใจความไม่ได้เลย…
อันที่จริงถึงฉันจะฟังออก
ก็พูดภาษาอังกฤษแทบไม่ได้อยู่ดีนี่…!)

อะ แอม เอ่อ มายเนมอีส…?

Can I help you?
(ให้ฉันช่วยมั้ย?)

คะ คราวนี้อะไรอีก… เอ๊ะ

ท่าทางจะลำบากอยู่นะ?

คะ คุณมาริ!?

[Fade in/out.]

Have a nice trip♪
(เที่ยวให้สนุกนะ♪)

…สมแล้วที่เป็นคุณมาริ
กับคู่สนทนาภาษาอังกฤษก็ไม่มีอาการหวั่นไหวสักนิด

นั่นก็เพราะฉันไปเที่ยวต่างประเทศมาเยอะน่ะนะ~♪

งี้นี่เอง… แต่ช่วยได้มากเลยล่ะ
เพราะหัวฉันมันขาวโพลนไปหมด ได้แต่คิดว่าจะทำยังไงดี

คิกๆ♪
เธอเกือบจะแนะนำตัวกับคนที่กำลังมองหาสถานีไปแล้วนี่นะ♪

คนพวกนั้น กำลังตามหาสถานีหรอกเหรอ?

โอ้… แต่เค้าก็ใช้คำที่น่าจะเข้าใจง่ายแล้วนะ…

ยังไงก็เถอะ ขอบคุณนะ คุณมาริ
อยากทำอะไรให้สักอย่างเป็นการตอบแทนจัง

ฮืม ตอบแทน…

จะว่าไป ทำไมคุณมาริถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?
ที่นี่มันโตเกียวนะ? มีธุระอะไรเลยเดินทางมาสินะ?

ถ้าอย่างนั้น หลังจากเสร็จธุระแล้ว เราไปทานข้าว…

ถ้าจะรีเทิร์นขอเป็นร่างกายของเธอแล้วกัน♪

เอ๊ะ

มาริคิดนะ
ว่าการแก้ไขปัญหาด้วยการมอบสิ่งของเนี่ยมันยังไงกันแน่~
ก็ของแบบนี้เนี่ย มันเป็นการแลกเปลี่ยนฮาร์ตกันไม่ใช่เหรอ?

ถ้าได้รับความช่วยเหลือให้พ้นจากวิกฤต
คนที่ได้รับการช่วยเหลือก็ควรจะทุ่มสุดตัว
จนกว่าคนที่ให้ความช่วยเหลือจะพอใจรึเปล่า?

และมาริรู้นะว่า เธอไม่ใช่คนโคลด์
ที่จะจบเรื่องด้วยการมอบสิ่งของให้กับผู้มีพระคุณที่ช่วยเหลือเอาไว้เฉยๆ น่ะ!

ดะ เดี๋ยวก่อนสิ

ด้วยเหตุนี้… อาร์ยูเรดี้?

…ยะ เยส…