คิกๆ พิพิธภัณฑ์ที่ไปด้วยกันสองคน…
สนุกจังเลยน้า♪♪

ที่ว่าไปดูนิทรรศการเสื้อผ้ากับเด็กคนนั้นใช่มั้ย?
ถ้าสนุกก็ดีแล้วเมี้ยว~

แต่ว่านะ ที่แบบนั้นเนี่ย คุยกันไม่ค่อยได้นี่นา?
เป็นที่ๆ ไปกับเพื่อนแล้วสนุกเหรอ?

แค่มองหน้าก็พอจะเข้าใจนะว่ารู้สึกยังไง…
แล้วก็พอเห็นว่ากำลังมองภาพด้วยความรู้สึก
แบบเดียวกันก็เผลอใจเต้นขึ้นมาเลยล่ะ♪

หลังจากดูงานนิทรรศการจบก็ไปนั่งคุยสบายๆ
กันที่คาเฟ่ด้วยน่ะ ถ้าสนใจละก็ รินจังก็มาด้วยกันสิ?

อืมมม… แต่รินไม่รู้ว่าจะดูอะไรที่พิพิธภัณฑ์ดีอะน้า~

จะว่าไปแล้ว
เด็กคนนั้นเองก็เชี่ยวชาญเรื่องคอสตูมหรือพวกเสื้อผ้าเหรอ?
ถ้าทำคอสตูมด้วยกันต้องช่วยโคโทริจังได้แน่ๆ เลยเมี้ยว

ถึงดูเหมือนว่าจะช่วยเรื่องตัดเสื้อไม่ได้
แต่ก็ช่วยออกไอเดียให้มากมากเลย♪

เอ๋ สุดยอดเลยเมี้ยว♪

เค้าพูดว่าอยากจะเป็นพลังให้กับโคโทริด้วย
มีกำลังใจมากเลย…♡

ตอนไปเดินพิพิธภัณฑ์เอง
เพราะโคโทริยังกลุ้มเรื่องเสื้อผ้า เค้าก็พูดขึ้นมาว่า
มีนิทรรศการประวัติศาสตร์เสื้อผ้ากับเครื่องประดับอยู่ด้วยลองไปกันดูมั้ย…

โคโทริจังกังวลมาตลอดเลยนี่เนอะ
เป็นห่วงอยู่เลยเมี้ยว~

คิดว่าเรื่องดีไซน์เสื้อผ้าเป็นปัญหาของโคโทริเอง
ก็เลยอยากจะแก้ไขปัญหาให้ได้ด้วยตัวคนเดียวน่ะ

แต่ว่าเพราะอย่างนั้นก็เลยทำให้ทุกคนเป็นห่วงสินะ…
ขอโทษจ้ะ

ไม่เป็นไรเลย! แก้ไขปัญหาได้แล้ว เสื้อผ้าน่ารักๆ
ก็เสร็จแล้วด้วย สำเร็จอย่างงดงามเลยเมี้ยว♪

รู้สึกว่าถ้าช่วยกับคนคนนั้น
คอสตูมคราวหน้าต้องออกมาน่ารักสุดๆ แน่เลยเมี้ยว

แหะๆ จะพยายามนะจ๊ะ!

จะว่าไป ไม่กี่วันก่อนเด็กคนนั้นก็พูดไว้นี่เนอะ―

พักนี้… เปลี่ยนไปนิดๆ นะเมี้ยว!

เอ๊ะ… อะไรเปลี่ยนเหรอ?

โคโทริจังไง!

เมื่อก่อนพูดถึงแต่เรื่องของโฮโนกะจังกับอุมิจังนี่นา
แต่พักนี้พูดเรื่องของเด็กคนนั้นเยอะเลยเมี้ยว♪

อย่างนั้นเหรอ?
เพราะว่าพักนี้ช่วงเวลาที่ได้ใช้ด้วยกันเพิ่มขึ้นละมั้ง

เพราะอย่างนั้นเลยคิดว่า
ค่อยยังชั่วที่โคโทริจังมีคนรู้ใจเพิ่มขึ้นแล้ว~ เมี้ยว!

แหะๆ ถ้างั้นขอพูดทั้งเรื่องของโฮโนกะจัง
ทั้งเรื่องของอุมิจัง อีกเยอะๆ เลยได้มั้ยจ๊ะ?

แน่นอน! รินก็จะพูดเรื่องที่ไปเที่ยวกับคาโยะจิน
ให้ฟังเยอะๆ เลยเมี้ยว

จ้ะ♡

อย่างนั้นเหรอ… ได้เป็นคนรู้ใจกับเด็กคนนั้นแล้วสินะ?

จากนี้ไปก็อยากพยายามไปด้วยกันจังเลยน้า…♪