ไม่ต้องพูดแบบนั้นก็ได้น่า มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?

นี่ๆ ยังไงฉันก็อยู่ ม.6 นะ

…อ๊ะ

แล้วที่โรงเรียน พวกอาจารย์ไม่ก็เพื่อนร่วมชั้น
จะพูดถึงแต่เรื่องเส้นทางในอนาคต อย่างหางานไม่ก็เรียนต่อ

ซึ่งก็ปกติแหละ เพราะมันถึงเวลาแล้ว
ในบรรดาเพื่อนร่วมชั้นมีคนที่เตรียมตัวมาตั้งแต่ ม.ต้นเลยด้วยมั้ง
สุดยอดไปเลยเนอะ

…คุณคานันตั้งใจไว้ยังไงบ้างเหรอ?
ตอนทำแบบสอบถามเส้นทางอนาคต หรือตอนปรึกษาอาจารย์
ตอบไปว่ายังไงบ้าง?

เรียนต่อน่ะ

อ๊ะ แบบนั้นเอง

ก็ตอบแบบนั้นบ้าง บางทีก็ตอบว่าสืบทอดกิจการที่บ้านบ้าง

เอ๊ะ เอ๋?

แล้วก็ไปดูงานโอเพนแคมปัสของหลายๆ มหาวิทยาลัยมาบ้าง
อ่านไกด์ไลน์ของบริษัทที่มีศิษย์เก่าของอุระโจทำงานอยู่บ้าง

จะว่ายังไม่โดนใจหรือยังไงดีล่ะ
คือว่านึกภาพตัวเองตอนไปเรียนหรือทำงานพวกนั้นไม่ออกเลย

คงเพราะแบบนั้นมั้ง
ฉันเลยไม่ค่อยคิดว่าเรียนจบแล้วจะไปทำอะไรต่อ
แค่เรื่องเรียนเรื่องสอบกับกิจกรรมสคูลไอดอลนี่ก็มีงานเต็มมือทุกวันแล้ว

เรื่องนั้น…ฉันเองก็พอเข้าใจอยู่นะ
พอได้ทำอะไรที่ตัวเองหลงใหล เรื่องอื่นก็พลอยถูกผัดไปวันอื่นจนหมด

อื้อ ฉันเองก็เป็นแบบนั้นเลย
…แต่ว่า บางทีฉันอาจจะตั้งใจไม่คิดถึงมันเองก็ได้

ตั้งใจ?

ได้ซ้อมร้องซ้อมเต้นกับทุกคนใน Aqours
ได้รับเสียงเชียร์จากคนในเมืองตอนไปออกอีเวนต์

และมีคนมากมายฟังเพลงแล้วบอกว่าชอบพวกฉัน
เพราะมีคนคอยสนับสนุนอยู่นี่ล่ะ ฉันถึงทำกิจกรรมมาจนถึงตอนนี้ได้

มีกระทั่งเด็กที่สนิทกันเพราะเรื่องสคูลไอดอล
ตามมาช่วยงานถึงที่ร้านด้วยเนอะ

แต่ละวันที่ผ่านไปในฐานะ Aqours
คือเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจสำหรับฉันไม่ผิดแน่
แต่ว่า…สิ่งเหล่านั้นเองก็กำลังจะหายไป

หะ หายไป? หมายความว่ายังไงน่ะ?
หรือว่าคิดจะเลิกทำกิจกรรมกับ Aqours!?

ฮ่าๆๆ ไม่ต้องลนลานขนาดนั้นก็ได้ ฉันไม่คิดจะเลิกในทันทีหรอกน่า
แต่…ปีหน้าฉันคงไม่ได้เป็นสคูลไอดอลแล้วล่ะ

ไม่ใช่แค่ฉัน แต่ไดยะกับมาริเองก็ต้องเลิกเป็น Aqours
แล้วไปตามทางของแต่ละคน

กับพวกจิกะเอง บางทีก็อาจจะหาทางมาเจอง่ายๆ แบบตอนนี้ไม่ได้แล้ว
…กับเธอเองก็เหมือนกัน

…อึก

(จริงด้วย… สคูลไอดอลเองก็เป็นได้แค่ตอนเป็นนักเรียน
คุณคานันเองก็พูดไว้แต่แรกว่าตัวเองอยู่ ม.6…)

(ถ้าอย่างนั้นอาจจะเหลือเวลาที่ได้คุยกับคุณคานัน
ที่ยังเป็น Aqours แบบนี้อีกไม่มากแล้ว…)

เรื่องร้านก็ขึ้นอยู่กับความพยายามของฉันกับคนในครอบครัว
จากนี้ก็น่าจะทำต่อไปได้นั่นแหละ

แต่พอคิดว่าวันเวลาที่ได้หัวเราะไปกับทุกคน
ไม่ก็ทะเลาะกับบ้างนานๆ ที…
จะยังดำเนินต่อไปได้หรือเปล่า มันก็เริ่มกลัวขึ้นมาน่ะ

ถ้าไม่มีวันเวลาแบบนั้นให้ยึดเหนี่ยวแล้ว
ฉันจะเป็นยังไงบ้างกันนะ…