สวัสดีจ้ะ ฮานามารุจัง

ขอรบกวนด้วยนะ

ยินดีต้อนรับ เชิญเข้ามาก่อนสิซึระ

รู้สึกอากาศสะอาดบริสุทธิ์ยังไงไม่รู้สิ
เพราะเป็นวัดรึเปล่านะ?
ก็พวกวัดหรือศาลเจ้าเนี่ย มีบรรยากาศศักดิ์สิทธิ์นี่เนอะ

ตอนที่รูบี้มาบ้านฮานามารุจังเป็นครั้งแรก
ก็เสียวสันหลังวูบไปเองเหมือนกันมั้ง

ขอบคุณทั้งที่มากันในวันนี้นะ เอ้า ชาจ้ะ

ขอบคุณ จะดื่มละนะ

ดื่มละนะคะ
…เฮ้อ อุ่น สบายใจจัง…

[Fade in/out.]

คิกๆ มารุเอามันจูกับเซ็มเบ้ที่ตัวเองชอบมาด้วยซึร้า~♪
เชิญทานกันได้เลย

ว้าว~ น่าอร่อยจัง!
…แต่ก่อนหน้านั้นนะ ฮานามารุจัง

หง่ำๆๆ อะไรเหรอ?

แก้มอย่างกับหนูแฮมสเตอร์แน่ะ…
ไม่ใช่สิ สิ่งแรกที่ฮานามารุจังต้องทำ
เพื่อเข้าร่วมโปรเจ็กต์รับสมัครนิยายของห้องสมุด นั่นคือ…

การเตรียมพู่กันกับกระดาษต้นฉบับซึระ!

พู่กันมันเขียนบนกระดาษต้นฉบับได้ด้วยเหรอ?
มันจะไม่ซึมเอาเหรอ?

ผิดแล้ว! ต้องจำวิธีใช้คอมพิวเตอร์ต่างหาก!

ซึร้า!

ไม่คิดเลยว่ารูปแบบการรับสมัครจะเป็นการอัปโหลดข้อมูลน่ะ…

เอาเถอะ จะเลือกเขียนในกระดาษต้นฉบับก็ได้เหมือนกัน
ที่บอกว่าจะเตรียมกระดาษต้นฉบับก็ใช่ว่าจะผิดน่ะนะ

ทำไม… ทำไมถึงใช้กระดาษไม่ได้ล่ะซึระ!?
ทั้งๆ ที่เหล่านักเขียนชื่อดังก็เคยมีความมุ่งมั่นอยากสร้าง
ผลงานพลุ่งพล่านจากกระดาษต้นฉบับแท้ๆ…!

ถ้าจะทำหนังสือ
ทำเป็นไฟล์ข้อมูลตั้งแต่แรกจะสะดวกกว่ารึเปล่า?
ถ้าเขียนด้วยมือ ก็จะเสียเวลาในการแปลงเป็นตัวพิมพ์ด้วย

อึก… ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ
บ้านมารุไม่มีของอย่างคอมพิวเตอร์… ของในโลกอนาคตแบบนั้นหรอกซึระ…
หนำซ้ำยังไม่เคยใช้เลยด้วย…

เพราะได้ยินอย่างนั้น ฉันเลยเอาคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊กมาล่ะ
ถึงจะเป็นของที่ฉันใช้อยู่ตามปกติก็เถอะ เอาไปใช้สิ

เอ๊ะ เอ๋! เรื่องนั้น… ไม่ได้หรอกซึระ! ของที่สุดยอดแบบนี้…

อย่าใส่ใจเลย ฉันเองก็อยากอ่านนิยายของฮานามารุจังด้วย
แถมคอมพิวเตอร์นี่ก็เป็นของเก่าที่ใช้มาไม่รู้กี่ปีแล้ว
ไม่ต้องเกรงใจหรอก

ถ้ามีเรื่องที่ทำได้ รูบี้ก็จะช่วยอีกแรงนะ
มาสู้ๆ รูบี้ด้วยกันนะ ฮานามารุจัง♪

รูบี้จัง…!
อื้ม! มารุจะพยายามใช้คอมพิวเตอร์ให้เชี่ยวชาญซึระ!

เป้าหมายไม่ใช่ความเชี่ยวชาญในการใช้คอม
แต่เป็นเขียนนิยายให้เสร็จต่างหากล่ะ~
เอ้า ถ้างั้นรีบเปิดสวิตช์เครื่องกันเถอะ รู้มั้ยว่าต้องกดปุ่มไหน?

ปุ่ม… นี้!

นั่นมันปุ่มสเปซบาร์

ซึร้า!?