[Fade in/out.]

วันนี้ก็ซ้อมหนักเลยเนอะ

ฮ่าๆ! ได้เสียเหงื่อแบบมีประโยชน์แล้ว!

ซ้อมแบบนี้อยู่ตลอดเนี่ยสุดยอดเลย

ขอบคุณนะทั้งสองคน ช่วยได้มากเลยล่ะ…
แต่ก็ขอโทษนะที่ให้มาดูฉันซ้อมด้วย

ไม่เป็นไรหรอก ได้อยู่ดูใกล้ๆ ก็มีความสุขแล้วล่ะ!

อืม ทั้งได้แรงกระตุ้นสุดๆ และได้เรียนรู้หลายอย่างด้วย
ฉันควรต้องขอบคุณมากกว่าด้วยซ้ำ

ได้ยินแบบนั้นก็ดีแล้วล่ะ~
เพราะได้พวกเธอช่วยเลยซ้อมออกมาดี
ถ้าเป็นแบบนี้น่าจะแสดงไลฟ์ครั้งสุดท้ายได้แบบไม่อายใครแล้ว

ต้องเป็นไลฟ์ที่สุดยอดที่ทำให้ทุกคนพอใจได้แน่เลย

ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดี แต่ความประมาทคือศัตรูตัวฉกาจนะ
ต้องพยายามอย่างตั้งใจจนกว่าจะถึงวันแสดงไลฟ์แล้วสิ

โลกนี้กว้างใหญ่จริงๆ เนอะ
เพราะมีสคูลไอดอลที่สุดยอดขนาดนี้อยู่ด้วย…

ฉันกลายเป็นแฟนคลับด้วยแล้วเนี่ย

ฮ่าๆ ชมขนาดนั้นก็ไม่มีอะไรให้หรอกนะ~

แต่ว่า…
เหลือเวลาที่จะได้ฟังเพลงนี้สดๆ อีกไม่นานแล้วสิเนอะ
ฮือ~ ยังไงก็เสียดายจริงๆ นั่นแหละ…

ฉันเข้าใจนะ เพราะเป็นเพลงที่ดีมากเลยนี่นา

นั่นสินะ ตอนนั้นฉันก็คิดเหมือนกัน…
ว่าถ้าไม่ได้ฟังเพลงนี้อีกก็ไม่เอาด้วยหรอก!

เพราะงั้นคุณไมถึงได้รับสืบทอดมาสินะ

แหม~ ถึงจะทำเป็นพูดเท่ๆ อย่าง “รับสืบทอดมา”
แต่กว่าจะได้มาก็ไม่ใช่ง่ายๆ เลยนะ… แหะๆ

พอเพลงนี้จะหายไปแล้วฉันเหงามากเลยล่ะ
ก็เลยไปร้องไห้ใส่รุ่นพี่แล้วบอกว่า
“ทำอะไรสักอย่างทีสิ~! มันน่าใจหายออกนะ~!” ด้วย

เอ๊ะ อย่างนั้นหรอกเหรอ?

เอาความรู้สึกที่หลงรักเพลงนี้เข้าปะทะจังๆ เลยล่ะ~
แล้วรุ่นพี่ก็บอกฉันมาว่า

“งั้นเธอจะรับสืบทอดเพลงนี้ไหมล่ะ?
แน่นอนว่า ฉันไม่ยกให้คนที่ให้ความสำคัญกับเพลงนี้
น้อยกว่าฉันหรอกนะ”

มีเรื่องแบบนั้นด้วยสินะ…

อื้อ! แล้วฉันก็ฝึกพิเศษกับรุ่นพี่ทุกวันเลย~
เฮ้อ~ เข้มงวดสุดๆ เลยนะ! ฮ่าๆ!

ฉันถึงร้องโดยใส่ความรักลงไปมากๆ เลย เพราะเป็นเพลงที่ฉัน
ได้รับฝากฝังจากรุ่นพี่ที่ให้ความสำคัญกับเพลงนี้มากนี่นา
ฉันร้องโดยใส่ความรู้สึกที่ว่า “รักเพลงนี้ที่สุดในโลก!” ลงไปน่ะ

งั้นเหรอ…
เพราะงั้นเพลงของไมจังถึงดึงดูดฉันขนาดนี้นี่เอง…

แหะๆ~ ดีจังที่ขอให้พวกเธอช่วย~…

งั้นต่อไปให้ช่วยเตรียมไลฟ์ถัดไปดีไหมนะ!
ต้องใช้เวลาให้คุ้มค่าเนอะ!