อยากรู้รายละเอียดเกี่ยวกับการพักผ่อน
อันเป็นความลับของเราผู้นี้อย่างนั้นสินะ? ใจกล้าดีนี่…

ทว่า หากได้รู้แล้ว
คงไม่อาจปล่อยให้เจ้ากลับไปยังโลกมนุษย์ได้อีก

งั้นไม่ถามก็ได้เรอะ เดี๋ยวก่อนสิยะ!
หลังประโยคเมื่อกี้ต้องตอบว่า “ข้าเตรียมใจไว้แล้ว” ต่างหากเล่า!

นี่ กลับมาเลยนะ~!

โธ่เอ๊ย!

…หากลิตเติ้ลเดมอนที่แสนน่ารักถามในสิ่งที่สงสัยมา
ผู้เป็นนายก็มีหน้าที่ต้องตอบ
จงจดจำวจีอันล้ำค่าของเราผู้นี้ไว้ให้ดีล่ะ

ยามอรุณ แสงตะวันที่สาดส่องสู่โลกกว้าง
เป็นดั่งพิษสำหรับเราผู้เป็นปิศาจ หากประมาทอาบแสงนั้นเข้า
ต้องค่อยๆ สูดลมหายใจเพื่อไม่ให้พลังเวทโดนบั่นทอน

เที่ยงวัน เราจะออกสำรวจภายในเมือง
นูมาสึคือเขตการปกครองของโยฮาเนะผู้นี้จึงต้องตรวจตราเหล่าลิตเติ้ลเดมอน
ว่ามีมือสังหารจากสวรรค์แฝงตัวมาหรือไม่

สไตล์การออกสำรวจ?

หึ แน่นอนว่าต้องสยายปีกแห่งความมืด และใช้ดวงตา
มารของโยฮาเนะสืบค้นทุกซอกทุกมุมของเมืองจากบนฟ้า!

…แต่ถ้าทำแบบนั้นเหล่าลิตเติ้ลเดมอนคงพากันแตกตื่น
ตามปกติเลยใช้วิธีเดินกับขึ้นรถบัสเอา

ถ้าไม่พบสิ่งใดผิดแปลกไปก็จะกลับที่พำนัก
บางครั้งก็ลองซื้อตำราหรือรับสิ่งบริโภคเข้าร่าง
เพื่อให้เข้าใจถึงการใช้ชีวิตของเหล่าลิตเติ้ลเดมอน

ถามว่าไม่ออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างงั้นเหรอ?

…ลิตเติ้ลเดมอนเอ๋ย โลกนี้มีสิ่งที่ไม่สมควรเอ่ยปากออกมาเช่นกันนะ
รู้มั้ย เห็นทีคงต้องสอนให้เจ้ารู้ถึงเรื่องนั้นให้ดีเสียแล้ว…!