อ้าว? ที่อยู่ตรงนั้นมัน…

อ๊ะ รุ่นพี่

ชิสึคุจัง มาเร็วจัง

อ๊ะ ไม่หรอกค่ะ… ฉันตื่นเต้นที่จะได้ร่วมเทศกาลชมจันทร์
กับทุกคนในนิจิกะซากิ เลยเผลอมาเร็วไปหน่อยน่ะค่ะ

? แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยร่าเริงเลยนะ? เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า?

เอ๊ะ? ก็ไม่นะคะ ฉันสบายดีค่ะ นี่ไงคะ ไม่ได้เป็นอะไรเลย!

งั้นเหรอ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีแล้ว ไม่นึกเลยว่าจะมีคนที่มาเร็วกว่าฉัน
คิดว่าตัวเองต้องมาเป็นคนแรกแท้ๆ

ขอโทษที่ฉันแย่งตำแหน่งมาคนแรกไปนะคะ

กว่าทุกคนจะมาก็พอมีเวลาอยู่เนอะ

มานั่งคุยรอทุกคนกันหน่อยไหมคะ?

อืม จะว่าไปเป็นค่ำคืนที่ดีจังเลยเนอะ ลมก็พัดสบายด้วย

ค่ะ เป็นวันที่เหมาะกับการชมจันทร์สุดๆ เลยค่ะ

………

มีอะไรรึเปล่าคะ รุ่นพี่?

มีเรื่องปิดบังอยู่จริงๆ ด้วย

เอ๊ะ…?

สีหน้ามันฟ้องน่ะ

……

ฉันยังอ่อนหัดอยู่สินะคะ
ดูเหมือนว่าจะแสดงเป็น “รุ่นน้องผู้ร่าเริง โอซากะ ชิสึคุ”
ได้ไม่สมบทบาทเลย

…รุ่นพี่ ฉันขออะไรสักอย่างได้ไหมคะ

? ก็ได้อยู่หรอก

ขอฉันอยู่แบบนี้สักครู่ได้ไหมคะ…

อืม แค่ไหล่เอง จะซบนานแค่ไหนก็เอาเลย

…

ที่จริงแล้วหมู่นี้ฉันทำอะไรๆ ก็ไม่ได้ดั่งใจ…เลยซึมๆ น่ะค่ะ

ฉันรู้ตัวว่าเป็นเพราะฉันยังซ้อมไม่มากพอ…
ฉะนั้นฉันต้องตั้งใจซ้อมเท่านั้น

ทั้งที่เป็นอย่างนั้น แต่ยังไงก็รู้สึกเศร้าอยู่ดี…

ข้อดีของชิสึคุจังคือเป็นคนตั้งใจก็จริง
แต่ฉันว่ากดดันตัวเองมากไปก็ไม่ดีนะ

ฉันรู้ค่ะ… แต่ดูเหมือนว่าฉันจะมีฝีมือไม่มากพอ
เลยทำได้ไม่ดีน่ะค่ะ…

แค่ยอมรับตัวเองที่เป็นแบบนั้นได้ ก็ชื่นชมตัวเองสักหน่อยดีกว่า

…ขอบคุณค่ะ พอรุ่นพี่พูดแบบนั้นแล้ว
ก็รู้สึกร่าเริงขึ้นมานิดหน่อยเลยค่ะ

คือว่า…รุ่นพี่คะ ขอฉันอยู่อย่างนี้…อีกหน่อยได้ไหมคะ?
ฉันอยากผูกขาดรุ่นพี่ไว้…จนกว่าทุกคนจะมาน่ะค่ะ