ชิโอริโกะ อรุณสวัสดิ์!

อรุณสวัสดิ์ค่ะ หลานจู

วันนี้ก็อากาศหนาวเนอะ~

นั่นสินะคะ ต้องระวังไม่ให้เป็นหวัดแล้วค่ะ
หลังซ้อมต้องซับเหงื่อออกด้วยนะคะ

หลานจูไม่เป็นหวัดหรอกน่า!

จะว่าไปหลานจูแข็งแรงสินะคะ
ฉันนี่เป็นห่วงไม่เข้าเรื่องเลย

ไม่ใช่อย่างนั้นสิ!
เพราะมีผ้าพันคอที่ชิโอริโกะถักให้เลยไม่เป็นหวัดต่างหาก!

หลานจูเอามาใช้เลยนะ เพราะงั้นดีใจมากกว่านี้ซะสิ

อึก… ถ้าฉันถักออกมาดีกว่านี้คงจะดีใจไปแล้วค่ะ…

ส่วนที่ถักออกมาไม่ดีสะดุดตาเลยนะคะ
หลานจูเองก็คงอายใช่ไหมล่ะคะ

ว่าแล้วเชียวว่าให้ฉันถักให้ใหม่อีกรอบเถอะค่ะ

ไม่เอาหรอก!
ผ้าพันคอที่ชิโอริโกะให้มาคือสมบัติล้ำค่าของหลานจูนะ!

หลานจู…

เป็นทั้งของที่ชิโอริโกะทำให้หลานจู
และเป็นของที่ระลึกที่จัดงานปาร์ตี้คริสต์มาสกับทุกคนด้วย
ก็ต้องเป็นสมบัติล้ำค่าอยู่แล้วสิ!

จริงสิ หลานจูก็อยากให้อะไรสักอย่างกับชิโอริโกะเหมือนกัน
เพราะหลานจูเป็นฝ่ายรับคนเดียวเลยนี่

เอาเป็นอะไรดีล่ะ? ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็จะเตรียมไว้ให้เอง

…ฉันได้รับสมบัติล้ำค่ามาแล้วค่ะ

เอ๊ะ?

สมบัติล้ำค่าของฉัน
คือคุณที่บอกว่าผ้าพันคอที่ถักออกมาไม่ดี
คือสมบัติล้ำค่ายังไงล่ะคะ หลานจู

ว้าย! หลานจูคือสมบัติล้ำค่างั้นสินะ!
งั้นก็จะคอยอยู่ด้วยตลอดไปเลย!