เหนื่อยหน่อยนะเมี้ยว~
กิจกรรมชมรมวันนี้ไหวมั้ย?

อะ… อืม ไหว!

(พูดคุยกับทุกคนไปแล้วล่ะนะ
ว่าเวลาซ้อมจนกว่าจะถึงรอบจริงมันไม่พอ)

(ถ้าเราเคลื่อนไหวได้มีประสิทธิภาพก็คงดี แต่ว่า…)

จ้องเขม็ง…

(เพราะทุกคนพยายามเพื่อให้มีประสิทธิภาพขึ้นกันอยู่
เราเองก็ต้องทำอะไรสักอย่าง…)

แฮ่~!!

เหวอ!?

ครุ่นคิดอะไรอยู่คนเดียวน่ะ? ทั้งที่คุยกับรินอยู่แท้ๆ
รินมองเธอออกทะลุปรุโปร่งทุกอย่างนะเมี้ยว

…ขอโทษนะ รินจัง

…ตัดสินใจแล้ว!
วันนี้ขากลับไปเที่ยวเล่นที่สวนสาธารณะกันเถอะ♪♪

เอ๊ะ จะทำอะไรที่สวนสาธารณะเหรอ?

เอ๋? เพราะเป็นสวนสาธารณะเลยจะเที่ยวเล่นไงล่ะ!

ตอนเด็กๆ เคยเล่นอยู่ที่สวนสาธารณะทุกวัน
แต่ตอนนี้ไม่ได้ไปเล่นที่สวนสาธารณะเลย

น่าเสียดายออกเมี้ยว~
ถึงเป็นเด็กม.ปลาย แต่สวนสาธารณะก็สนุกนะ!

เอ้าๆ ไปกันเร็ว♪

รินจังรอด้วยสิ

[Fade in/out.]

ว้าว! กระดานลื่นเนี่ยไม่ได้เล่นนานมากเลย…
อาจจะสนุกก็ได้!

ใช่มั้ยล่ะใช่มั้ยล่ะ♪ ต่อไปก็…

เล่นซ่อนหา! รินจะเป็นยักษ์แล้วก็จะจับเธอ!

เอ๋ เล่นซ่อนหาเหรอ!?

เอาล่ะน้า! เอ้า เริ่ม♪

[Fade out.]

(เยี่ยม รินจังจับไม่ได้หรอก~)

[Fade in.]

จับตัวได้แล้ว~!!

อุก ถูกจับอย่างไวซะแล้วสิ…

รินวิ่งเร็วนะ♪
อย่างเธอน่ะจับได้อยู่หมัดในทันทีเลยแหละ!

เอ๋? ตัวเธอมีกลิ่นหอมๆ อะไรไม่รู้♪ แถมยังอุ่น!

ระ รินจัง! ฉันอายนะ ปล่อยฉันเร็วๆ สิ~

[Fade in/out.]

แหะๆ… สนุกมั้ย?

สนุกมากเลยล่ะ~
แม้แต่ตอนนี้สวนสาธารณะก็ยังสนุกได้ขนาดนี้เนี่ย
เป็นเพราะรินจังเลยนะ

อื้มอื้ม♪
รินจะมอบทั้งความกล้าทั้งความสดใสให้เต็มที่
ไปเลยล่ะ♡

กิจกรรมชมรมเอยโรงเรียนเอย
มันก็อาจมีทุกข์ใจอยู่บ้างแหละ ในเวลาแบบนั้นก็มาเล่นกับรินนะ♪
ถ้าสนุกเข้าไว้ละก็จะต้องไม่เป็นไรแน่นอน!

(งี้นี่เอง รินจังพยายามทำให้เราที่กำลังเป็นทุกข์ร่าเริงขึ้น)

ขอบคุณนะ รินจัง!
วิ่งเยอะๆ ยิ้มมากๆ แล้วจะรู้สึกว่าร่าเริงขึ้น!

แหะๆ…
กะแล้วเชียวใบหน้าของเธอตอนกำลังยิ้มเนี่ย
ชอบจริงๆเลยเมี้ยว♪