อ้าว…สายจากริโกะจังนี่

[Taking out phone.]

ฮัลโหล ริโกะจัง?

สวัสดีจ้ะ ขอโทษที่โทรมารบกวนตอนค่ำนะ

ไม่หรอก!
ไม่ได้รบกวนอะไรฉันเลย

คือว่า เสาร์นี้ว่างไหม?

ก็ว่างนะ มีอะไรเหรอ?

คิดว่าจะออกไปเจอคนที่ชอบน่ะ
เธอจะไปด้วยกันไหม?

ได้สิ คนที่ริโกะจังชอบเหรอ…เอ๋!?

วันเสาร์

[Fade in/out.]

ริโกะจัง! คนที่ชอบที่ว่าเนี่ย…
หมายถึงนักเปียโนที่อยู่บนใบปลิวนั่นสินะ?

อื้ม! คนคนนี้เล่นเปียโนได้วิเศษมากเลยนะ ฉันชอบมากเลยล่ะ
ตั้งตารอการบรรเลงเดี่ยวเปียโนวันนี้เลย

โถ่ ริโกะจังละก็ อย่าทำให้ตกใจสิ!
เห็นบอกว่าคนที่ชอบ เลยนึกว่า…

เลยนึกว่า?

มะ ไม่มีอะไรจ้า!

อ๊ะ เหมือนจะเริ่มแล้วละ ไปกันเถอะ ริโกะจัง!

อื้ม

[Fade in/out.]

เฮ้อ…

เป็นการบรรเลงที่เพราะมากเลยเนอะ ริโกะจัง

อื้ม…จะว่ายังไงดีนะ
ยอดเยี่ยมจนบรรยายเป็นคำพูดไม่ถูกเลย…

ฉันอยากฟังเจ้าตัวเล่นสดมาตลอด
คิดว่าคงจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างได้มากกว่าฟังจาก CD น่ะ

พอได้ฟังจริงๆ แล้ว มันเกินกว่าที่คิดไว้เสียอีก…

ทั้งอารมณ์และทิวทัศน์ที่ลอยมาตามเสียง วิธีถ่ายทอดก็ยอดเยี่ยม
เธอเองก็คิดแบบนั้นใช่ไหม?

อะ อื้ม!
(ริโกะจังตื่นเต้นสุดๆ หายากนะเนี่ย)

รู้สึกว่าสิ่งที่สื่อออกมาได้คนละเรื่องกับเปียโนที่ตัวเองเล่นเลย…
ดีใจที่ได้ฟังก็จริง แต่ก็เจ็บใจอยู่เหมือนกัน

อย่างนั้นเหรอ?

ถ้าบอกว่าอยากไล่ตามการบรรเลงของโปรให้ทันตอนนี้เลย
อาจจะฟังดูอวดดีเกินไป
แต่ถึงอย่างนั้นก็อยากเข้าใกล้คนที่หลงใหลทีละนิดน่ะ

ได้สัมผัสกับดนตรีและศิลปะ
อยากให้ตัวเองรับความอ่อนไหวจากรอบข้างได้มากกว่านี้
แล้วก็อยากมีทักษะสื่อสารกับผู้คนด้วยน่ะ

อื้ม ริโกะจังต้องทำได้แน่!
ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะออกมาทันทีไหม แต่เรามาลองสิ่งต่างๆ ด้วยกันนะ!

ขอบคุณนะ♪ ฉันเชื่อใจเธอมากเลยละ

ถ้ามีทักษะการสื่อสารแล้ว
ฉันอาจจะสื่อความรู้สึกถึงเธอก็ได้…ก็ว่าไปนั่น

หือ? หมายความว่ายังไงน่ะ?

ฮิๆ…ความลับจ้ะ♪