มีอาจัง ฉันเอาข้าวมาแล้วนะ

อืม ทำนองคลอตรงนี้
ควรใส่เอฟเฟกต์ลงไปด้วยหรือเปล่านะ?
ไม่สิ ปรับตรงคำร้องน่าจะดีกว่า…

เฮ้ มีอาจัง ฉันเอาแฮมเบอร์เกอร์มาแล้วนะ

อ๊ะ เบบี้จัง มีอะไรเหรอ?

มีอาจังยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงใช่ไหมล่ะ?
เพราะงั้นฉันเลยซื้อแฮมเบอร์เกอร์มาน่ะ พักสักหน่อยไหม?

แฮมเบอร์เกอร์!? Thanks! รู้ใจจังเลยนะเบบี้จัง

ไม่เป็นไรหรอก
เอ้า กินตอนที่ยังร้อนๆ อยู่สิ

อืม! จะกินแล้วนะคะ งั่ม!

อืม~! แฮมเบอร์เกอร์เนี่ยสุดยอดจริงๆ แหละนะ!
เวลาร่างกายและสมองเหนื่อยล้า
ยังไงก็ต้องกินแฮมเบอร์เกอร์นี่แหละ!

โล่งอกไปที
ตั้งตารอตั้งแต่ตอนนี้เลยว่าจะเป็นเพลงแบบไหน!
มีอย่างอื่นให้ฉันช่วยอีกไหม?

งั้นพอเรากินเสร็จแล้วไปชงโกโก้ให้หน่อย ขอหวานๆ นะ

รับทราบ! จะชงออกมาให้อร่อยเลย!

…เบบี้จังนี่แปลกคนจริงๆ
คนทั่วไปเค้าไม่มาตั้งใจดูแลใครสักคนขนาดนี้หรอกนะ

ก็นะ ถึงนั่นจะเป็นเสน่ห์ของเบบี้จังก็เถอะ

โห ได้รับคำชมจากมีอาจังด้วย!

ถ้าจากนี้จะดูแลเราตลอดไป
จะให้เราชมมากกว่านี้ก็ได้นะ

เบบี้จังคอยอยู่ข้างๆ เราคนเดียวไปตลอดก็ได้แท้ๆ
พอจะมีวิธีทำอย่างนั้นบ้างไหมนะ อืม…

พูดถึงขนาดนั้นฉันก็ดีใจนะ!
ฉันเองก็อยากอยู่กับมีอาจังตลอดไปเหมือนกัน

จริงด้วย ให้เบบี้จังมาเป็นครอบครัวเราก็ได้นี่นา!

คะ ครอบครัว!? ฉันกับมีอาจังเนี่ยนะ!?

อะไรเล่า?
จะบอกว่าเบบี้จังไม่อยากเป็นครอบครัวเดียวกับเรารึไง?

ไม่หรอก! ตะ แต่ครอบครัวนี่มัน…
ถึงจะดีใจแต่ก็เขินนิดๆ แฮะ

ฮ่าๆๆ! It's a joke.

อ้าว!? โธ่ อย่าแหย่ฉันสิ~!

คิกๆ เพราะตกใจขนาดนี้ถึงได้เป็นเบบี้จังไงล่ะ♪

เอาเถอะ คนที่ยืนเคียงข้างเราได้ก็มีแค่เธอแหละ
เพราะงั้นก็ตั้งใจตามมาด้วยล่ะ