เก้าอี้ที่วางบนเวที…ดีไซน์ประมาณนี้ดีไหม?

ว้าว…เยี่ยมเลยค่ะ!
แต่เราจะทำเก้าอี้สวยขนาดนี้ได้เหรอคะ?

เขาให้เก้าอี้สำรองมาใช้ ถ้าเอาผ้าซาตินมาบุก็น่าจะไหว…
มากิจังว่ายังไงบ้าง?

……

มากิจัง? นี่?

อ๊ะ…ขอโทษที กำลังคิดเรื่องตารางทบทวนก่อนสอบอยู่น่ะ
จะให้ผลการเรียนตกไม่ได้ใช่ไหมล่ะ?

ช่วงเวลาแสดงกับสอบแล้วก็การแสดงเปียโนมันชนกันไปหมด…
จังหวะแย่สุดๆ เลย

ท่าทางจะเหนื่อยนะคะ…
พวกเราจะช่วยจัดการเรื่องการแสดงของพวกคุณโฮโนกะเอง
ไม่ต้องฝืนก็ได้ค่ะ

ไม่หรอก ขอรับความรู้สึกไว้นะ แต่ฉันก็อยากช่วยเหมือนกัน
อยากจะมองส่งให้ถึงที่สุดน่ะ

ตอนนี้จำเป็นต้องมีสมาธิแท้ๆ แต่กลับสงบใจไม่ได้เลย
งานไม่คืบเลยสักนิด…

อืม…ถ้าพวกเราช่วยได้บ้างก็คงจะดีนะคะ

จริงสิ!! นึกอะไรดีๆ ได้แล้ว มากิจัง ไปด้วยกันเถอะ!

ไปนี่…ไปไหนล่ะ!?

[Fade in/out.]

แฮ่ก…แฮ่ก…อย่ารีบมากนักสิ

เวลาสงบใจไม่ได้ หรือเวลาไม่อยากทำอะไร
เวลาแบบนั้นก็ต้องไปทะเลสิ!

ขอรับน้ำใจไว้นะ…แต่ฉันไม่ว่าง
ไม่ใช่เวลามาทำอะไรแบบนี้…

[Fade in/out.]

ว้าว อากาศดีจังค่ะ♪
วันนี้ทะเลเป็นประกายระยิบระยับเลยนะคะ

…อ้าว

ทะเลเนี่ย กว้างขนาดนี้เลยเหรอ…

ขอโทษนะที่พาออกมาทั้งที่ยุ่งๆ แต่ว่า…
ยิ่งไม่ว่างแบบนี้แหละ การพักให้สบายใจถึงยิ่งสำคัญละมั้ง?

ถ้าเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศ พวกเราช่วยได้เสมอนะคะ♪

กลิ่มลมทะเล…ไม่ได้มานาน ก็ไม่ได้เกลียดหรอกนะ

ขอบคุณทั้งสองคนนะ
เหมือนฉันจะร้อนใจจนมองไม่เห็นรอบข้างไปเลย

ทะเลอาจจะเหมาะกับการปรับอารมณ์ที่สุดก็ได้♪
รู้สึกเหมือนถ้ากลับไปจะพยายามต่อได้เลย

แหะๆ โล่งอกไปที♪
ถ้าสอบกับทำธุระอะไรเสร็จ คราวหน้าก็มาเที่ยวทะเลอุจิอุระดูนะ

ขอบคุณนะ♪ ฉันจะไปแน่นอน

กลับมามีสีหน้าเหมือนมากิจังคนเดิมแล้วนะคะ♪
ต้องแบบนี้แหละค่ะ!

การพยายามแก้ปัญหาคนเดียวเป็นนิสัยไม่ดี…เนอะ

ฉันนี่โชคดีจริงๆ นั่นแหละ ที่มีเพื่อนคอยดูแล

มากิจัง ว่าอะไรนะ?

เปล่า ไม่มีอะไร!
เอ้า กลับกันเถอะ ทำงานกันต่อรวดเดียวเลย♪