ขอโทษที่ให้รอนะ~
หั่นแตงโมมาเรียบร้อยแล้วล่ะ

ขอบคุณนะ โคโทริจัง
อ้าว? แล้วอุมิจังล่ะ?

อ๊ะ เห็นว่าคุณแม่เรียกน่ะจ้ะ…

แต่บอกว่าจะรีบกลับมา ให้กินกันไปก่อนได้เลยน่ะ

อย่างนี้นี่เอง ถ้างั้นก็ไม่เกรงใจล่ะนะ…

ว้าว แตงโมน่ากินมากเลย

ตอนผ่าลำบากมากเลยนะ~

ฮ่ะๆ ขอบคุณมากนะ โคโทริจัง

เอาไปแช่เย็นมาแล้ว
เพราะงั้นมาทานกันตอนที่ยังเย็นอยู่กันเถอะ

งั่ม…!

อืม~~~! หวานอร่อยจัง~!!

ง่ำๆ…ทั้งเย็นแล้วก็ฉ่ำ อร่อยจัง~~…

ฮ่ะๆ โคโทริจังกินคำโตผิดคาดนะเนี่ย

แหะๆ ก็ฉันรู้สึกว่ากินแตงโมแบบกัดเต็มคำมันอร่อยกว่าเยอะนี่นา

ก็จริงนะ ถ้างั้นฉันก็…งั่ม! หวานอร่อยมากเลยเนอะ!

เฮ้อ~ ได้นั่งกินแตงโมแบบนี้ตรงระเบียงบ้านของอุมิจัง
มันให้ความรู้สึกว่า “ถึงฤดูร้อนแล้วจ้า~” เลยล่ะ

อย่างนั้นเหรอ?

อื้อ ฉัน โฮโนกะจังแล้วก็อุมิจังนั่งเรียงกัน 3 คนกินแตงโมน่ะ

แล้วก็นะ โฮโนกะจังก็มักจะชวนให้มาแข่ง
ว่าใครจะพ่นเม็ดแตงโมได้ไกลที่สุดกันเถอะตลอดเลยล่ะจ้ะ…

เอ๊ะ?

หือ?

คิกๆ ที่มุมปากมีเม็ดแตงโมติดอยู่แน่ะ
เดี๋ยวเอาออกให้ อยู่นิ่งๆ นะ…

เอ้า เอาออกแล้วล่ะ!

ขอบคุณนะ แต่แบบนี้ก็โดนคัดออกตั้งแต่
ก่อนเข้าร่วมการแข่งพ่นเม็ดแตงโมของทั้งสามคนแล้วน่ะสิ~

ถ้าอย่างนั้นละก็มาแข่งกับโคโทริแค่สองคนไหม?
จะเอาล่ะนะ~!