โคโทริจังเนี่ยสุดยอดไปเลยนะ

แค่แป๊บเดียวก็ซ่อมตุ๊กตาเสร็จแล้ว
แบบนั้นน่ะ ทำกันไม่ได้ง่ายๆ หรอก

แหม~ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกจ้ะ

สมแล้วที่เป็นคนทำคอสตูมให้ μ's เก่งจนน่าตกใจเลยล่ะ

เหมือนเวทมนตร์จริงๆ อย่างที่เด็กคนนั้นพูดเลยเนอะ

มาชมว่าเหมือนเวทมนต์อะไรแบบนั้นน่าอายออกนะ
แต่ก็… ทำให้เด็กคนนั้นดีใจได้ก็ดีใจนะจ๊ะ

เค้าดูให้ความสำคัญกับตุ๊กตาตัวนั้นมากเลยนี่นา

ตอนฉันอายุประมาณนั้น ก็มีตุ๊กตาเป็นเพื่อนคนสำคัญเหมือนกัน

ฉันเองก็เคยเล่นด้วยจนเข้านอนทุกวันเลย

ริโกะจังก็ด้วยเหรอ?

ค่ะ!

งั้นก็เหมือนกันเลยเนอะ!
เมื่อก่อนฉันนอนไม่หลับเลยล่ะ
ถ้าไม่มีหมอนคู่ใจกับเพื่อนคนนั้นอยู่ด้วย

ฉันก็เหมือนกัน

แต่ตอนนี้บางครั้งฉันก็ยังนอนกับเพื่อนคนนั้นอยู่เลยล่ะ

อย่างนั้นเหรอ?

ริโกะจังไม่มีเรื่องแบบนั้นแล้วเหรอ?

ฉัน… อืม เหมือนจะไม่มีแล้วละมั้ง~?

งั้นเหรอ ฉันยังเลิกเด็ดขาดไม่ได้เลยล่ะ
เวลาเหงาๆ พออยู่ด้วยกันแล้วอุ่นใจด้วยสิ

ระ เหรอ~ งั้นเหรอ…

อันที่จริงฉันเองก็…
แต่…นะ น่าอายจนไม่กล้าพูดอ่ะ!

หืม? ริโกะจัง เมื่อกี้พูดอะไรหรือเปล่า?

เอ๊ะ!? ไม่นี่ มะ ไม่มีอะไรหรอก! ฮ่ะๆๆๆ!

แต่ว่าฉันก็เป็นเด็กม.ปลายแล้ว…
เรื่องแบบนั้นจริงๆ ก็แอบน่าอายนิดๆ ล่ะจ้ะ!

โคโทริจังเนี่ย… ตอนเขินก็ยังน่ารัก!