อยู่จนเย็นเลยนะคะเนี่ย

ขอโทษนะที่ใช้เวลาซะนานเลยนะ

ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะรุ่นพี่
วันนี้เรามาคุยกันเรื่องไอเดียเพลงใหม่ของคาสึมินกันนี่นา
เพราะงั้นจะใช้เวลาเท่าไหร่ก็ได้แหละค่ะ!

ฉันจะตั้งตารอเพลงใหม่ของรุ่นพี่ ขอรบกวนด้วยนะคะ

ฮ่าๆ ได้ยินอย่างนั้นแล้วกดดันนิดหน่อยเลยแฮะ
แต่ก็จะพยายามนะ

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
เพราะคาสึมินเชื่อว่ารุ่นพี่จะทำให้คาสึมินน่ารักที่สุดได้ยังไงละคะ

จะว่าไปเย็นป่านนี้แล้วแท้ๆ
แต่วันนี้ฟ้าสว่างยังไงไม่รู้เนอะคะ ทำไมกันนะ?

น่าจะเพราะมีดาวหรือเปล่านะ

ดูสิ มองเห็นทางช้างเผือกด้วยนะ

จริงด้วย อีกไม่นานก็เป็นวันทานาบาตะแล้วนี่คะ

นี่ รุ่นพี่ ขอถามอะไรอย่างหนึ่งได้ไหมคะ?

ได้สิ

สมมุติว่ารุ่นพี่มีคนที่อยากเจอหน้า
แต่ถ้าจะเจอกับคนคนนั้นต้องข้ามแม่น้ำสายใหญ่

เป็นแม่น้ำสายใหญ่ที่น้ำเชี่ยวมากๆ
ไม่มีสะพานให้เดินข้ามจนไม่รู้ว่าควรจะข้ามฝั่งไปยังไงค่ะ

แต่รุ่นพี่ก็อยากเจอคนคนนั้นอยู่ดี
อยากเจอจนแทบทนไม่ไหวแล้ว!
ถ้าเป็นอย่างนั้นรุ่นพี่จะทำยังไงเหรอคะ?

อืม นั่นสินะ ถ้าเป็นฉันละก็…

ถ้าเป็นคาสึมิจังละก็จะทำยังไงเหรอ?

ถ้าเป็นคาสึมินละก็คงจะกระโดดลงแม่น้ำโดยไม่ลังเลเลยค่ะ

นั่นจะไม่ถือว่าทำอะไรบุ่มบ่ามไปเหรอ…?
เป็นแม่น้ำที่เชี่ยวมากเลยนะ?

งั้นก็จะสร้างสะพานค่ะ
แล้วจะตั้งชื่อว่า “คาสึมินบริดจ์” ที่ไม่เป็นเรนโบว์บริดจ์ค่ะ

ถ้าทำอย่างนั้นก็จะไปหาได้ทุกวันเลยนี่คะ
เท่านี้ก็หมดปัญหา! คาสึมินเนี่ยฉลาดจริงๆ!

รู้สึกว่าขี้โกงยังไงไม่รู้สิ

จะทำของแค่นั้นให้ดูเองค่ะ
ยังไงซะก็เป็นการทำเพื่อไปเจอรุ่นพี่นี่นา!

…หือ? ฉันนึกว่าพูดถึงเจ้าหญิงทอผ้ากับหนุ่มเลี้ยงวัวซะอีก
นี่พูดถึงฉันกับคาสึมิจังอยู่เหรอ?

ใช่แล้วค่ะ รุ่นพี่นี่ละก็ซื่อบื้อจังเลยค่ะ~

แต่คาสึมินก็ชอบนิสัยส่วนนั้นของรุ่นพี่เหมือนกันนะคะ!